Irga błyszcząca

Irga błyszcząca to jeden z najcenniejszych krzewów liściastych wykorzystywanych do tworzenia formowanych żywopłotów, przyciągających uwagę zwłaszcza jesienią, w okresie intensywnego przebarwiania się liści. Gatunek ten naturalnie występuje w Rosji, na obszarze wokół jeziora Bajkał. Do uprawy w ogrodach został wprowadzony w połowie XIX wieku.

Irga błyszcząca jest zwartym krzewem o licznych, wzniesionych pędach oraz bardzo ładnym, błyszczącym ulistnieniu. Dorasta do 2-3 m wysokości. Liście są jajowate, ciemnozielone, mają 4-7 cm długości, jesienią przebarwiają się na pomarańczowo i czerwono. Drobne, różowozielone kwiaty rozwijają się na przełomie maja i czerwca. Latem dojrzewają jajowate, czarne i błyszczące owoce o średnicy około 1 cm, przypominają one jagody. Pod względem botanicznym są to jednak owoce rzekome, powstałe z udziałem rozrośniętego dna kwiatowego, które otacza owoce właściwe – w tym przypadku orzeszki.

Irga błyszcząca jest rośliną w pełni odporną na mróz, może być uprawiana na terenie całego kraju. Dobrze znosi upał i suszę, nie jest atakowana przez szkodniki, rośnie zdrowo, dlatego często i chętnie wykorzystuje się ją w zieleni publicznej. Nie ma specjalnych wymagań co do podłoża, dobrze rośnie na większości gleb ogrodowych, pod warunkiem, że nie są one zbyt mokre i ciężkie. Świetnie znosi cięcie, które jest wręcz rekomendowane dla zapewnienia zwartego pokroju. Preferuje stanowiska słoneczne do półcienistych.

Krzewy najlepiej prezentują się sadzone w formie regularnie strzyżonego żywopłotu. Żywopłot taki zakłada się sadząc 4 krzewy na metr bieżący. Dzięki odporności na zanieczyszczenie powietrza oraz zasolenie podłoża irga błyszcząca jest jednym z niewielu gatunków, które dobrze radzą sobie sadzone w pasach zieleni oddzielających jezdnie, wzdłuż chodników oraz przy parkingach. Rośliny można z powodzeniem uprawiaać także w ogrodach działkowych i na cmentarzach, gdzie pielęgnacja jest mocno ograniczona.