2 stycznia 2017
Juniperus horizontalis 'Andorra Variegata'
Juniperus horizontalis 'Andorra Variegata'
jałowiec płożący 'Andorra Variegata'
Jałowiec płożący ‘Andorra Variegata’ należy do grupy okrywowych krzewów iglastych, stosowanych do zadarniania terenów suchych i nasłonecznionych, na których trudno utrzymać trawnik lub inne, bardziej wymagające rośliny ozdobne. Krzew tworzy lekko uniesiony, gęsty, zielony kobierzec poprzetykany białymi plamkami – drobnymi fragmentami gałązek pozbawionych chlorofilu. Doskonale prezentuje się w ogrodach skalnych, żwirowych lub orientalnych.
Jałowiec płożący pochodzi z Ameryki Północnej, naturalnie porasta piaszczyste brzegi Wielkich Jezior, klifowe wybrzeża oceanu oraz zbocza górskie. W Europie gatunek ten znany jest od pierwszej połowy dziewiętnastego wieku. Odmiana ‘Andorra Variegata’ została wyselekcjonowana w Holandii, w uprawie znajduje się od 1998 roku. Krzew charakteryzuje się niskim, płożącym pokrojem i średnio silnym wzrostem. Po 10 latach uprawy osiąga 0,4 metra wysokości przy średnicy około 1 metra. Pędy wyrastają ze środka krzewu promieniście, tworząc formę przypominającą misę. Końce pędów i ich boczne rozgałęzienia unoszą się delikatnie ku górze, dopiero starsze fragmenty pędów pokładają się na ziemi. Roztarte gałązki są wyraźnie pachnące, przypominają zapach jałowca sabińskiego, ale o słabszej intensywności. Drobne, słabo odstające i ostro zakończone igiełki gęsto okalają pędy, są zielone, późną jesienią i zimą stają się fioletowe. Cechą charakterystyczną odmiany są liczne, rozrzucone nieregularnie po całej roślinie, krótkie fragmenty gałązek pozbawione chlorofilu, w kolorze białym lub kremowym. Tego typu przebarwienia czynią roślinę wyjątkowo atrakcyjną, zwłaszcza w okresie późnej jesieni i wczesnej wiosny, gdy w ogrodach dominują szarości.
Jałowiec płożący ‘Andorra Variegata’ ma minimalne wymagania uprawowe i jest w pełni mrozoodporny. Dobrze rośnie na glebach lekkich, przepuszczalnych, o niskiej zawartości składników pokarmowych. Gleby ciężkie należy przed sadzeniem krzewów rozluźnić dodając do nich piasku. System korzeniowy jałowców jest płytki, stąd dół przygotowany pod te rośliny nie musi być głęboki (20-30 cm), jednak powinien być odpowiednio szeroki. Jałowce najlepiej rosną na stanowiskach suchych i słonecznych. Na miejscach wilgotnych i zacienionych nie czują się dobrze, mogą chorować, co najczęściej objawia się brązowieniem i zamieraniem pędów. Jeśli pędy wyrosną zbyt daleko, poza wyznaczony im obszar, można je śmiało skrócić lub przyciąć.
Jałowiec płożący ‘Andorra Variegata’ ze względu na płaski i szeroki charakter wzrostu jest doskonałą rośliną okrywową. Stanowi ciekawą alternatywę trawników, zwłaszcza w miejscach suchych i nieurodzajnych, gdzie trawę trudno utrzymać w dobrej kondycji. Sadzony na skarpach umacnia je i zabezpiecza przed erozją, a zwarty kobierzec chroni glebę przed zachwaszczeniem. Zalecana gęstość sadzenia to dwie sztuki na metr kwadratowy. Odmiana ‘Andorra Variegata’ świetnie komponuje się z innymi roślinami iglastymi, szczególnie z odmianami o złotym zabarwieniu łusek lub igieł, stwarzając im odpowiednie, kontrastujące tło, na którym są pięknie wyeksponowane. Wyjątkowo ciekawie prezentują się krzewy jałowca sadzone w dużych, jednorodnych grupach. Roślinę można też z powodzeniem sadzić w ogrodach skalnych, niewielkich ogrodach przydomowych lub zieleni osiedlowej.