22 czerwca 2013
Kalmia latifolia 'Kaleidoskop'
kalmia szerokolistna 'Kaleidoskop'
Przypominająca nieco krzewy różanecznika kalmia szerokolistna pochodzi ze wschodnich obszarów Stanów Zjednoczonych. Jest to gatunek zaliczany do rodziny wrzosowatych, stad ma podobne wymagania uprawowe do innych roślin z tej grupy: azalii, pierisów, czy wspomnianych różaneczników. Kalmie są uznawane za jedne z najpiękniejszych roślin ozdobnych sprowadzonych z Ameryki Północnej. W Polsce nie są jeszcze zbyt popularne, ale z pewnością warto je sadzić w ogrodach przydomowych jako oryginalne uzupełnienie rabat lub wrzosowisk.
Kalmia szerokolistna ‘Kaleidoskop’ to krzew zimozielony o wolnym tempie wzrostu. Po 10 latach uprawy osiąga około 60-80 cm wysokości oraz podobną szerokość. Pędy są stosunkowo cienkie, wzniesione, ale niektóre z nich częściowo pokładają się po ziemi. Liście przypominają wyglądem liście wawrzynu lub różaneczników, są eliptyczne, mają do 10 cm długości i do 4 cm szerokości, są osadzone na krótkich ogonkach. Blaszki liściowe są skórzaste, grube, z wierzchu ciemnozielone i połyskujące, od spodu jasnozielone i matowe, na wierzchołkach zaostrzone. Kwiaty pojawiają się w czerwcu i są zebrane po 40-50 w szczytowych baldachogronach. Pąki kwiatowe są ciemnopurpurowe i wyraźnie żebrowane. Same kwiaty mają bardzo oryginalną budowę - składają się z 5 zrośniętych płatków korony tworzących szerokie, ciemnoróżowe pucharki z jasną, białawą obwódką. Pojedynczy kwiat ma średnicę około 2 cm . Jeśli przyjrzymy się kwiatom z bliska, zauważymy, że na wewnętrznej stronie płatków znajdują się małe zagłębienia, w których umieszczone są główki pylników. Gdy dojrzały kwiat odwiedzi owad i dotknie swoimi odnóżami pręcików ich główki uwalniają się z zagłębień i wystrzeliwują niczym małe katapulty w kierunku owada.
‘Kaleidoskop’ to stosunkowo nowa odmiana uzyskana pod koniec lat osiemdziesiątych w USA przez Richard’a Jaynes’a. Jej najcenniejsze zalety to bardzo atrakcyjne, dwubarwne kwiaty, długi okres kwitnienia i podwyższona mrozoodporność.
Kalmie nie należą do roślin łatwych w uprawie. Ponieważ ich system korzeniowy jest płytki i zbudowany z bardzo drobnych korzeni, rośliny należy sadzić na glebach żyznych, bogatych w materię organiczną, a zwłaszcza próchnicę, umiarkowanie wilgotnych i o kwaśnym odczynie (pH 4,0 – 5,5). Jeśli odczyn podłoża jest wyższy, należy zastosować kwaśny torf oraz przekompostowaną korę sosnową i przekopać je z górną warstwą gleby. Po posadzeniu dobrze jest wyściółkować powierzchnię gleby korą sosnową. Krzewy najlepiej sadzić na stanowiskach lekko ocienionych. Wystawa ma znaczenie przede wszystkim zimą, gdy podczas mroźnej i słonecznej pogody liście są narażone na wysychanie. Dlatego jeśli sadzimy kalmie w pełnym słońcu, na zimę warto je delikatnie okryć stroiszem. Krzewy dobrze prezentują się sadzone w grupach na wrzosowiskach, w towarzystwie azalii, kiścieni i niskich różaneczników. W ogrodach przydomowych kalmie można uprawiać także na rabatach w kompozycjach z bylinami, krzewami oraz w sąsiedztwie roślin iglastych.