13 lutego 2012
Larix kaempferi 'Diana'
Larix kaempferi pochodzi ze środkowej Japonii, gdzie rośnie na zboczach wysokich gór i wulkanów. W 1861 roku gatunek został sprowadzony do Europy. Od tego czasu wyselekcjonowano i wprowadzono do uprawy wiele ozdobnych, karłowych form modrzewia japońskiego. Najczęściej w ofercie krajowych szkółek znajdują się odmiany kuliste, o atrakcyjnym, niebieskawym zabarwieniu igieł. W przypadku odmian o pokroju drzewiastym wybór jest mniejszy, ale jedna z nich – ‘Diana’ wyróżnia się niezwykle oryginalnymi, fantazyjnie poskręcanymi pędami.
Wyselekcjonowana w 1974 roku w Niemczech, niedaleko Westerstede, przez G.D. Bohlje ‘Diana’ jest niewielkim drzewem o malowniczej, stożkowatej koronie, rosnącym znacznie wolniej od gatunku - po 10 latach uprawy osiąga 3-4 m wysokości. Cechą charakterystyczną odmiany są esowato poskręcane i powyginane pędy, bardzo rzadko spotykane u innych drzew iglastych. Przypominają one pędy leszczyny pospolitej ‘Contorta’ lub robinii akacjowej ‘Tortuosa’. Co ciekawe, młode gałązki są zabarwione na czerwono, ale pokrywający je szary wosk sprawia, że wydają się lekko różowe. U modrzewi, w tym również u ‘Diana’, występuje zróżnicowanie pędów na długie i krótkie. Na długopędach igły są ustawione spiralnie i oddalone od siebie, zaś na krótkopędach zebrane po kilkadziesiąt w charakterystyczne pęczki. Same igły, podobnie jak pędy, są delikatnie pofalowane, miękkie, spłaszczone, na końcach zaostrzone, ale nie kłują. Młode igły są seledynowe, starsze szaro-zielone, a na jesieni intensywnie żółte. Modrzew japoński ‘Diana’ dosyć wcześnie osiąga dojrzałość. Kwiaty pojawiają się wraz z rozwojem igieł na wiosnę. Kwiaty męskie są zebrane w krótkie kotki, a żeńskie występują w postaci małych, różowych szyszeczek. Szyszki dojrzewają w tym samym roku, są kuliste, złożone z 45-60 łusek. Łuski nasienne są cienkie, silnie odgięte na zewnątrz i mają podwinięte brzegi. Szyszki mogą utrzymywać się na gałązkach nawet przez kilka lat.
Larix kaempferi ’Diana’ jest rośliną łatwą w uprawie, dobrze rośnie na przeciętnych glebach ogrodowych, umiarkowanie wilgotnych, przepuszczalnych, o lekko kwaśnym odczynie. Jako roślina wybitnie światłolubna wymaga stanowisk słonecznych. Drzewa są całkowicie mrozoodporne, bardzo tolerancyjna na zanieczyszczenie powietrza, albowiem w przeciwieństwie do roślin o zimotrwałym ulistnieniu, skumulowane w igłach modrzewi toksyny i zanieczyszczenia są corocznie usuwane wraz z nastaniem jesieni. Modrzewie dobrze znoszą cięcie, jednak w przypadku wolno rosnącej odmiany ‘Diana’ zabieg ten jest zupełnie niepotrzebny. Czasami na modrzewiach, szczególnie tych rosnących w sąsiedztwie świerków, występuje charakterystyczna mszyca - ochojnik świerkowo-modrzewiowy. Na gałązkach modrzewi pojawiają się białe kłaczki woskowego puchu, pod którym ukrywają się żerujące larwy i bezskrzydłe samice, na świerkach zaś szkodnik ten powoduje tworzenie narośli zwanych galasami. Po zauważeniu objawów obecności mszyc najskuteczniejszym sposobem zwalczania szkodnika jest wykonanie oprysku preparatem o działaniu układowym. Taki środek wnika do wnętrza roślinnych tkanek, przemieszcza po całym drzewie i jest pobierany przez mszycę wraz z wysysanym sokiem.
Modrzew ‘Diana’ doskonale nadaje się do sadzenia w małych ogrodach przydomowych, gdzie ze względu na brak wolnej przestrzeni zastosowanie gatunków i odmian o większej sile wzrostu jest niemożliwe. Świetnie sprawdza się w ogrodach japońskich oraz w kompozycjach z innymi roślinami iglastymi. Szczególnie malowniczo prezentuje się zimą, gdy pogięte pędy przyprószy śnieg. Oryginalne, poskręcane gałązki idealnie nadają się do tworzenia efektownych kompozycji florystycznych.