18 września 2018
Malina właściwa 'Polana'
Rubus idaeus 'Polana'
malina właściwa 'Polana'
Malina właściwa to wieloletnia roślina owocowa występująca naturalnie w Europie i Azji. Już w czasach starożytnych malinę ceniono jako roślinę leczniczą, wykorzystując głównie jej liście i kwiaty. Wraz z końcem średniowiecza zaczęto uprawiać maliny dla ich świeżych, smacznych owoców. Pod koniec XVII wieku malina stała się już uznaną roślina uprawną w Europie. Wraz z europejskimi osadnikami sadzonki maliny zawędrowały do Ameryki, ale na większą skalę maliny zaczęto uprawiać tam dopiero w XIX wieku. Dziś plantacje malin można znaleźć w najodleglejszych od Europy zakątkach świata, np. w Chile, Nowej Zelandii i Australii. Co ciekawe w ścisłej czołówce producentów malin jest Polska, zajmująca w ostatnich latach 3 miejsce po Rosji i USA z produkcją przekraczająca 100 m ton owoców rocznie.
Malina 'Polana' to jedna z najpopularniejszych polskich odmian powtarzających owocowanie, zdrowa i plenna, chętnie uprawiana w przydomowych ogrodach i na działkach oraz sadzona na plantacjach towarowych. Odmiana ta została wyhodowana pod koniec XX wieku w Instytucie Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach ze skrzyżowania odmian 'Heritage' i 'Zeva Herbsternte'. Roślina daje odrosty korzeniowe, rośnie silnie, osiąga do 1,5 m wysokości. Tworzy sztywne pędy pokryte szczątkowymi kolcami oraz złożone, zielone liście. Owoce są szeroko stożkowate, jasnoczerwone, średniej wielkości, zwarte i bardzo smaczne. Nadają się do spożycia oraz przetwórstwa – wyrobu soków, dżemów, nalewek, mrożenia. 'Polana' należy do odmian powtarzających owocowanie. Na pędach jednorocznych kwiaty tworzą się latem, a owoce dojrzewają od połowy sierpnia aż do listopada. Jesienne owocowanie jest obfite, a owoce dojrzewają sukcesywnie aż do przymrozków. Wiosną w kolejnym sezonie z dolnych odcinków pędów wyrastają nowe przyrosty z kwiatami. Zawiązujące się na nich owoce dojrzewają na przełomie czerwca i lipca, ale uzyskany plon jest znacznie skromniejszy, od jesiennego.
Maliny najlepiej rosną na stanowiskach słonecznych na glebach zasobnych w wodę, ale przepuszczalnych. Ważnym zabiegiem w ich uprawie jest regularne cięcie. Jeśli chcemy mieć owoce na początku lata oraz jesienią pędy należy skrócić nie więcej, niż o połowę. Silne cięcie jesienią pozbawia letniego owocowania, ale za to poprawia zdrowotność roślin, które bardzo obficie zaowocują jesienią. Cięcie wykonuje się jesienią zaraz po zakończeniu zbiorów.