Pieris japonica ‘Carnaval’
Pieris japoński ‘Carnaval’
Odmiana ta nieustannie zdobi ogród kolorowymi liśćmi – wiosną w barwach czerwieni – przez pozostałą część roku soczystą zielenią z jasnym, kremowym obrzeżeniem – przyciągają one uwagę nawet bardziej niż kwiaty! Pięknie prezentuje się sadzona na wrzosowiskach oraz wśród niewielkich krzewów iglastych. Może być taż uprawiana z pojemnikach wykorzystywanych do dekoracji balkonów i tarasów.
Pieris japoński ‘Carnaval’ to niewielki krzew o wzniesionym, zwartym pokroju i umiarkowanym tempie wzrostu. Po kilkunastu latach uprawy roślina osiąga niewiele ponad 1 m wysokości i szerokości. Młode, rozwijające się liście są intensywnie czerwone, potem czerwonobrunatne, z odcieniami różu i miedzi. W pełni dojrzałe blaszki liściowe są lancetowate, skórzaste, soczyście zielone i błyszczące, na brzegach z charakterystyczną, ozdobną, białokremową obwódką. Liście są zebrane w środkowej i wierzchołkowej części pędów, są dosyć gęsto i równomiernie rozmieszczone. Pierisy to jednak krzew o zdobnych kwiatach. Pąki kwiatowe zawiązują się pod koniec lata na wierzchołkach pędów. Białe, dzwoneczkowate kwiaty, w zależności od temperatury, otwierają się od kwietnia do maja, są zebrane w częściowo wyprostowane, częściowo zwisające wiechy. Kwitnienie odmiany ‘Carnaval’ nie jest tak obfite, jak u innych odmian pierisów, jednak rozwijające się młode pędy o kolorowych liściach sprawiają, że odmianę tę łatwo się zapamiętuje. W trakcie kwitnienia, przy słonecznej i ciepłej pogodzie, krzewy są oblatywane przez pszczoły i trzmiele.
Roślina do prawidłowego wzrostu wymaga gleb kwaśnych, próchnicznych i stale umiarkowanie wilgotnych, stanowisk osłoniętych i zacisznych, półcienistych, najlepiej o wystawie wschodniej lub zachodnie, gdzie słońce operuje z rana lub wieczorem, a w południe rośliny są ocienione. Ponieważ krzew nie jest w pełni odporny na mróz w najchłodniejszych, północno-wschodnich rejonach kraju wymaga dobrego zabezpieczania na zimę – okrywania stroiszem lub agrowłókniną. Glebę wokół krzewów warto ściółkować przekompostowaną korą sosnową. Zabieg ten zabezpiecza płytki system korzeniowy przed przemarzaniem oraz dodatkowo sprzyja utrzymaniu kwaśnego odczynu podłoża. Pielęgnacja w trakcie okresu wegetacyjnego ogranicza się do podlewania i ewentualnego nawożenia specjalnymi nawozami do roślin kwasolubnych, w dawkach stosowanych zgodnie z zaleceniami producentów.
Podobnie jak większość roślin wrzosowatych pieris japoński najlepsze warunki wzrostu znajduje w kilkunastoletnich lub starszych ogrodach, gdzie wyworzył się mikroklimat sprzyjający roślinom zimozielonym – są miejsca zacisze, panuje wyższa wilgotność powietrza, a w podłożu znajduje się materia organiczna. Dobrze prezentuje się w towarzystwie różaneczników, kiścieni, kalmii, wśród drzew i krzewów iglastych oraz innych gatunków roślin zawsze zielonych.