Piwonia ‘Karl Rosenfield’

Paeonia ‘Karl Rosenfield’
Piwonia ‘Karl Rosenfield’

Piwonie to jedne z najpiękniejszych bylin ogrodowych. Do Europy przybyły z Azji, gdzie były sadzone w chińskich ogrodach już przed 3 tysiącami lat. Ich ozdobą są niezwykle piękne, różnorodne, a często też przyjemnie pachnące kwiaty. Liczba uzyskanych na świecie odmian piwonii nie jest dokładnie znana, ale szacuje się, że przekracza 10 tys. Byliny te są trwałe i długowieczne, a oprócz efektownych kwiatów, rozwijających się w maju i czerwcu, przez pozostałą część sezonu zdobią rabaty swoimi ciemnozielonymi i błyszczącymi liśćmi, często muśniętymi lekkim, fioletowym lub purpurowym rumieńcem. Późna jesień to najlepszy okres ich sadzenia.

Jedną z wartościowych i polecanych odmian, choć nie nowych, bo uzyskanych w 1908 r. jest średnio wczesna, amerykańska odmiana ‘Karl Rosenfield’. Bylina ta tworzy kępy dorastające do 80 cm wysokości. Główną jej ozdobą są duże, pięknie wybarwione, ciemnokarminowe kwiaty osadzone na szczytach gęsto ulistnionych pędów. Kwiaty rozwijają się z kulistych pąków na przełomie maja i czerwca, są pełne, zbudowane z dużych, pofalowanych na brzegach płatków zewnętrznych oraz podwiniętych i karbowanych płatków wypełniających środek kwiatu. Kwiaty nie pachną, ale są bardzo trwałe po ścięciu. W wazonie stoją od 10 do 17 dni. Pod koniec lat 90. XX w. ‘Karl Rosenfield’ należał do najpopularniejszych w Holandii odmian piwonii uprawianych na kwiat cięty. Oprócz dekoracyjnych kwiatów roślina tworzy piękne, ciemnozielone liście, które także można wykorzystywać do bukietów i kompozycji florystycznych.

Piwonie bylinowe wymagają stanowiska słonecznego, osłoniętego od wiatru oraz umiarkowanie wilgotnego, ale przepuszczalnego podłoża. Ich korzenie są silnie zgrubiałe. Po zakończeniu sezonu wegetacyjnego części nadziemne roślin zamierają. Rośliny te preferują gleby głęboko uprawione, gliniasto-piaszczyste, o dużej zawartości próchnicy. Na glebach lżejszych piwonie bylinowe szybciej się rozrastają, tworzą więcej pędów i liści, z kolei gleby cięższe sprzyjają obfitszemu kwitnieniu i intensywniejszemu wybarwieniu kwiatów. Piwonie są roślinami wyjątkowo trwałymi, mogą rosnąć w jednym miejscu nawet przez kilkadziesiąt lat. Stąd ważne jest by nie sadzić ich ani za płytko, ani za głęboko, czyli zwykle tak, aby korzenie były przykryte 3-5 cm warstwą gleby. W przypadku zbyt głębokiego sadzenia mogą nie kwitnąć. Piwonie są rzadko atakowane przez choroby i szkodniki. Spośród chorób mogą wystąpić szara pleśń, rdza piwonii i plamistości liści. Występowaniu chorób można zapobiec usuwając z rabat późną jesienią zaschnięte liście i łodygi roślin.

W przypadku odmian o dużych, pełnych kwiatach, takich jak tworzy odmiana ‘Karl Rosenfield’, rośliny mogą wymagać podpierania w czasie kwitnienia. Podczas deszczu kwiaty zbierają wodę i stają się bardzo ciężkie, co powoduje, że łodygi się uginają, a czasem wręcz całe rośliny pokładają się na ziemi. Dlatego zaleca się stosowanie podpór, na których kwiaty będą mogły się oprzeć w razie deszczowej pogody.