10 lipca 2014
Rosa ROSARIUM UETERSEN 'Kortersen'
nazwa handlowa: Rosa ROSARIUM UETERSEN
nazwa hodowlana: Rosa 'Kortersen'
róża ROSARIUM UETERSEN 'Kortersen'
Grupa Climber
Róże czepne wprawdzie nie należą do najłatwiejszych w uprawie, ale w trakcie kwitnienia nie mają sobie równych. Bezapelacyjnie zachwycają urodą i budzą żywą zazdrość sąsiadów. Jedną z cenniejszych odmian polecanych do sadzenia w naszych warunkach klimatycznych jest pochodząca z hodowli Kordesa odmiana ‘Rosarium Uetersen’. Ta uzyskana w latach 70 XX wieku róża charakteryzuje się bardzo obfitym i długim kwitnieniem oraz dobrą odpornością na mróz, co jest jej kluczową zaletą.
Róże czepne, znacznie częściej, choć raczej nie do końca prawidłowo nazywane pnącymi, tak naprawdę nie są pnączami, lecz krzewami o silnie wydłużonych, kolczastych pędach, opierających się lub zaczepiających kolcami o różnego rodzaju podpory (ściany budynków, ogrodzenia, sąsiednie krzewy). Zwykle wymagają niewielkiej pomocy i prowadzenia przy odpowiednich konstrukcjach oraz podwiązywania, bo same nie tworzą organów służących wspinaniu (wąsów, przylg, chwytnych ogonków liściowych), dlatego używanie w stosunku do nich określenia „czepne” wydaje się być zdecydowanie bardziej właściwe.
W grupie róż czepnych wyróżnia się dwa typy odmian: wiotkołodygowe, zwane ramblerami – o długich pędach dorastających do 6 m, kwitnących najczęściej jednokrotnie masą drobnych, małych kwiatów oraz sztywnołodygowe, zwane climberami – o krótszych, sztywnych pędach na których ukazują się większe kwiaty, a kwitnienie powtarza się. ‘Rosarium Uetersen’ to odmiana z grupy róż sztywnołodygowych, tworzy silne, proste i grube pędy dorastające do około 2 m wysokości. Są one na tyle sztywne, że krzewy można sadzić nawet bez podpór, tak jak róże parkowe, chociaż w trakcie kwitnienia pędy uginają się pod ciężarem kwiatów. Rośliny zakwitają w drugiej połowie czerwca tworząc duże jak na tę grupę róż (10 cm), pełne, intensywnie różowe kwiaty zebrane po 15-20 w spore kwiatostany. Pąki są ciemnoróżowe, okrągłe, na wierzchołku zaostrzone. Liście dosyć duże, złożone, pięciolistkowe, ciemnozielone i błyszczące. Krzewy powtarzają kwitnienie do września. Prowadzone w formie piennej (drzewkowej) przez ponad 2 miesiące tworzą fantastyczne, różowe kaskady.
Odmiana ‘Rosarium Uetersen’ do prawidłowego wzrostu i kwitnienia potrzebuje przede wszystkim słonecznego i ciepłego stanowiska o dobrej cyrkulacji powietrza. Powinno to być miejsce przewiewne, ale nie wietrzne, dzięki temu rośliny szybko obsychają po deszczu i są mniej narażone na porażenie przez choroby grzybowe. Krzewy dobrze rosną na większości przeciętnych, piaszczysto-gliniastych gleb ogrodowych o pH około 6,5. W okresie niedostatku wody, a zwłaszcza gdy do suszy dochodzi podczas kwitnienia, rośliny warto podlewać. Róże czepne tniemy inaczej, niż rabatowe.
Odmiany powtarzające kwitnienia należy przycinać co 2-3 lata usuwając pędy najstarsze i osłabione lub zbyt cienkie, nadmiernie zagęszczające krzewy. Oczywiście corocznie usuwać należy pędy martwe, przemarznięte lub chore. Jedną z najcenniejszych właściwości odmiany ‘Rosarium Uetersen’ jest dobra odporność krzewów na przemarzanie. Kładzenie pędów na ziemi i przykrywanie na zimę (zalecane dla większości odmian róż pnących) wskazane jest w najchłodniejszych, wschodnich rejonach kraju. Na pozostałych obszarach wystarczy obsypywanie podstawy pędów kopczykami ziemi oraz osłanianie wyższych partii agrowłókniną lub matą ze słomy. Zwłaszcza w pierwszym roku uprawy warto zadbać o dobre przezimowanie krzewów, bo rośliny te najobficiej kwitną na pędach dwuletnich i starszych. Inna zaletą odmiany jest wysoka odporność na choroby grzybowe, zwłaszcza mączniaka i czarną plamistość.
Róże pnące doskonale sprawdzają się przy wszelkiego rodzaju podporach typu pergoli, trejaży, słupków, płotów lub siatek. Znajdują zastosowanie sadzone przy murach, prowadzone na kratkach przymocowanych do ścian budynków lub na łukowatych bramkach umieszczanych w ogrodzie lub przy wejściu na posesję.