10 maja 2012
Spiraea japonica 'Goldflame'
Pochodząca z Azji tawuła japońska jest wartościowym krzewem liściastym zdobiącym ogrody przez cały sezon wegetacyjny. W stanie naturalnym występuje na obszarze od Himalajów po Japonię. Do Europy została przywieziona najprawdopodobniej w drugiej połowie XIX wieku. Obecnie jest jednym z najpopularniejszych krzewów ozdobnych dostępnych w sporej liczbie odmian. Dzięki bogatym walorom dekoracyjnym oraz małym wymaganiom uprawowym doskonale sprawdza się zarówno w zieleni miejskiej, jak i w ogrodach przydomowych.
Tawuła japońska ‘Goldflame’ jest sportem odmiany ‘Anthony Waterer’, tworzy niskie krzewy o półkulistym pokroju, które dorastają do 0,8 metra wysokości i 1 m szerokości. Pojawiające się wiosną najmłodsze liście są atrakcyjne zabarwione w odcieniach czerwieni, miedzi i pomarańczu, przechodzących stopniowo w delikatny odcień żółto-zielony. Latem ulistnienie jest jasnozielone, a jesienią ognisto miedziano-pomarańczowe. Same liście są podłużniejajowate, długości 5-10 cm, brzegiem podwójnie piłkowane. Ciemnoróżowe, drobne kwiaty pojawiają się w lipcu na szczytach jednorocznych pędów. Kwiaty są zebrane w płaskie kwiatostany typu baldachogrona. Ponieważ pręciki są wyraźnie dłuższe od płatków korony, nadają kwiatostanom lekki, puszysty wygląd. Wprawdzie odmiana ‘Goldflame’ istnieje na rynku od dawna i od tego czasu wyhodowano wiele nowszych form o żółtych liściach, to jednak ciągle cieszy się niesłabnącą popularnością. W 1984 roku została wyróżniona w Wielkiej Brytanii nagrodą AGM przyznawaną przez Królewskie Towarzystwo Ogrodnicze roślinom wyjątkowo dekoracyjnym i przydatnym w uprawie.
Tawuła japońska ‘Goldflame’ najlepiej rośnie na glebach żyznych i wilgotnych, ale należy do roślin tolerancyjnych, dlatego dosyć dobrze znosi gorsze warunki uprawy, w tym okresową suszę, zanieczyszczenie powietrza i zasolenie podłoża. Krzewy należy sadzić na stanowiskach słonecznych. Coroczne wiosenne cięcie, na wysokości 10-15 cm od ziemi, zapewnia utrzymanie zwartego pokroju oraz obfite kwitnie. Systematyczne obcinanie przekwitających kwiatostanów sprzyja zawiązywaniu kolejnych pąków kwiatowych. Krzewy tawuły japońskiej są w pełni mrozoodporne, prawie w ogóle nie ulegają atakom szkodników i bardzo rzadko chorują. Niekiedy wśród żółto-zielono ulistnionych pędów mogą pojawić się nieliczne pędy o liściach ciemnozielonych. Zjawisko to nosi nazwę rewersji, czyli powrotu do formy wyjściowej, z której uzyskano odmianę. Pędy takie należy wycinać, gdyż zwykle charakteryzują się silniejszym tempem wzrostu i mogą zdominować roślinę, chociaż z drugiej strony, dzięki rewersjom, uzyskuje się ciekawy efekt kolorystyczny.
Spiraea japonica ‘Goldflame’ znajduje zastosowanie jako roślina obwódkowa służąca do okalania rabat, sadzenia przy drogach, chodnikach, ciągach komunikacyjnych oraz jako roślina okrywowa (sadzona w liczbie 4 sztuk na m2). Tawułę japońską można sadzić pojedynczo na rabatach, skalniakach i wrzosowiskach, ale znacznie efektowniej prezentują się w jednolitych nasadzeniach grupowych w dużych ogrodach, na skwerach i terenach parków, gdzie tworzy przez cały sezon żywe, barwne plamy. Krzew doskonale nadaje się do obsadzania przyulicznych pojemników, skrzyń i donic, które można także ustawiać na tarasach i balkonach o wystawie południowej.