19 grudnia 2016
Thuja occidentalis 'Europe Gold'
Thuja occidentalis 'Europe Gold'
żywotnik zachodni 'Europe Gold'
Żywotnik zachodni jest bardzo popularnym zimozielonym drzewem iglastym, chętnie sadzonym w ogrodach i parkach. Częściej niż rodzajowa nazwa żywotnik, używana jest spolszczona nazwa tuja. Kolumnowa odmiana 'Europe Gold' ma zwarty stożkowaty pokrój i wyjątkowo dekoracyjne złotożółte łuski.
W naturze żywotnik zachodni rośnie we wschodniej Kanadzie i północno-wschodniej części Stanów Zjednoczonych. Do Europy został sprowadzony w XVI wieku. Gatunek osiąga w ogrodach 20 m wysokości. Rośnie szybko i zdrowo, rocznie przyrastając do 30 cm. Odmiana 'Europe Gold' wyhodowana przez M. Schectema w 1974 roku w Holandii jest krzewem o ładnym stożkowym pokroju, osiągającym do 5 m wysokości i 1-2 m szerokości. Rośnie dość szybko, choć wolniej niż gatunek, przyrastając rocznie do 15 cm. Jego wyprostowane pędy rozgałęziają się w wachlarzowate gałązki i tworzą gęstą, zwartą koronę. Wytwarza kilka pędów przewodnich. Łuskowate igły są złotożółte, jaśniejące w sezonie, a zimą czerwonowożółte. Najładniej wybarwiają się w pełnym słońcu. Wytwarza dużo niewielkich, centymetrowych szyszek złożonych z kilku par łusek. Szyszki zanim dojrzeją są zółtozielone, później brązowieją. Żywotnik zawiera tujon (stąd nazwa rośliny) - organiczny związek chemiczny o działaniu pobudzającym. W większych dawkach jest trujący, ale znajduje zastosowanie w fitoterapii, homeopatii i ziołolecznictwie między innymi do łagodzenia przeziębień i infekcji górnych dróg oddechowych. Jest składnikiem absyntu.
Żywotnik zachodni swoją popularność zawdzięcza nie tylko urodzie i uniwersalności, ale także odporności i niekłopotliwej uprawie. Odmiana 'Europe Gold' może rosnąć na przeciętnie żyznej, stale umiarkowanie wilgotnej, przepuszczalnej ziemi ogrodowej o odczynie kwaśnym bądź obojętnym. Ma płytki system korzeniowy, dlatego nie najlepiej znosi suszę. W młodości może wymagać podlewania. Najładniej wybarwia się na stanowisku słonecznym, choć znosi także półcień; w cieniu łuski zielenieją. Dobrze znosi przesadzanie, cięcie i formowanie. Odmiana jest mrozoodporna (strefa 5a), ale nie przepada za zimnymi, wysuszającymi wiatrami, dlatego należy ją sadzić w miejscu zacisznym. Dobrze znosi zanieczyszczenie powietrza.
Polecana do ogrodów przydomowych, parków i zieleni miejskiej na szpalery, wysokie strzyżone żywopłoty i jako barwny element krajobrazowy. Do stosowania na cmentarzach. Może być również uprawiana w donicy.