6 listopada 2010
Vinca minor 'Variegata'
Osadzone na wiotkich, długich pędach, zimozielone listki barwinka pospolitego tworzą misternie utkany, ogrodowy kobierzec. Ten roślinny symbol życia wiecznego nierzadko zdobi stare, czasem już zapomniane, pomniki i nagrobki. Zimą dodaje optymizmu, przebłyskując spod śniegu soczystą zielenią, a wiosną zachwyca eksplozją obfitości kwiatów w kolorze nadziei. Niewybredny w uprawie barwinek z pewnością znajdzie swoje miejsce w każdym ogrodzie.
Vinca minor (barwinek pospolity) rodzimie występuje na terenie Polski, najczęściej na skrajach lasów, przy murach i skałach. Uprawiany od stuleci z czasem zdziczał, w związku z tym trudno dziś wyznaczyć granice jego naturalnego zasięgu. Odmiana ‘Variegata’ wyróżnia się od formy rodzicielskiej jasnym, nieregularnym pasem okalającym zielone liście. Ta urocza, trwała, drewniejąca u nasady krzewinka, niekiedy błędnie zaliczana do grupy bylin ogrodowych, tworzy dwa rodzaje pędów. Pędy letnie (płonne) są długie, wiotkie, dorastają do 0,5 metra długości, pełzają po powierzchni gruntu i łatwo się zakorzeniają. W ten sposób rośliny szybko się rozrastają i szczelnie zadarniają teren. Na wiosnę z miejsc, w których rośliny się zakorzeniły, wyrastają pionowo wzniesione, krótsze pędy (około 15 cm) zakończone pąkami kwiatowymi. Na obu rodzajach pędów osadzone są naprzeciwlegle, skórzaste, eliptyczne listki z wydatnym unerwieniem. Krótkoogonkowe, z wierzchu lśniące listki przyjmują jasnozieloną barwę z wyraźnym, nieregularnym, kremowo-żółtym obrzeżeniem. Jasnoniebieskie kwiaty wyrastają pojedynczo na długich szypułkach z pachwin górnych liści. Składają się z pięciu płatków skośnie uciętych z przodu, zaś w pąku lewostronnie zachodzących na siebie. Po zapyleniu i zapłodnieniu tworzą się niepozorne owoce – mieszki - wypełnione nasionami.
Barwinek pospolity najlepiej rośnie na glebach żyznych, próchniczych i świeżych, ale w zasadzie nie jest wybredny, co do gleby. O wiele istotniejszym czynnikiem, wpływającym na jego wzrost i walory dekoracyjne, jest nasłonecznienie. Barwinki doskonale nadają się do sadzenia w miejscach półcienistych i cienistych. W pełnym słońcu liście mogą być narażone na uszkodzenia, szczególnie w okresie zimy. Barwinek pospolity nie wymaga żadnych specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych. Jedynie w przypadku, gdy długie rozłogi uciekną poza wyznaczone im miejsce w ogrodzie, należy je bez wahania przyciąć. Dodatkowymi zaletami barwinków są: tolerowanie okresowej suszy, pełna mrozoodporność i bujny wzrost. W sprzyjających warunkach krzewinki szybko się rozrastają, zadarniają powierzchnię gleby, przez co uniemożliwiają wzrost chwastów.
Vinca minor ‘Variegata’ jest doskonałą rośliną okrywową i rabatową o szerokich możliwościach zastosowania. Świetnie nadaje się do zadarniania powierzchni pod koronami dużych drzew i w cieniu gęstych krzewów, do obsadzania północnych stoków skarp, brzegów ścieżek oraz rabat bylinowych. Jednolity, barwinkowy dywan tworzy interesujące tło roślinom o kontrastowym zabarwieniu liści lub pędów (np. czerwonym pędom derenia białego), a także podkreśla ukształtowanie terenu. Barwinek doskonale komponuje się w ogrodach skalnych, w pobliżu strumyków i kaskad. Jako symbol życia wiecznego jest często sadzony na cmentarzach. Efektownie prezentuje się w każdym cienistym zakątku ogrodu. Zimozielone gałązki wykorzystuje się do dekoracji świątecznych stołów oraz jako dodatek do stroików i bukietów.