Szukasz:




x
Login:

Hasło:

x

Zakaz uprawy bożodrzewu!

Zgodnie z art. 120 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1220, z późn. zm.) zabrania się wprowadzania do środowiska przyrodniczego oraz przemieszczania w tym środowisku roślin, zwierząt lub grzybów gatunków obcych. Zakazu tego, poza jednym wyjątkiem, nie stosuje się do wprowadzania do środowiska przyrodniczego i przemieszczania w tym środowisku roślin:

· przy zakładaniu i utrzymywaniu terenów zieleni oraz zakładaniu i utrzymywaniu zadrzewień poza lasami i obszarami objętymi formami ochrony przyrody,

· wykorzystywanych w ramach racjonalnej gospodarki leśnej i rolnej (art. 120 ust. 4 ustawy o ochronie przyrody).

Zgodnie z definicją podaną w ustawie gatunek obcy to gatunek występujący poza swoim naturalnym zasięgiem w postaci osobników lub zdolnych do przeżycia: gamet, zarodników, nasion, jaj lub części osobników, dzięki którym mogą one rozmnażać się. Wśród gatunków obcych wyodrębniono grupę inwazyjnych gatunków obcych, które w przypadku uwolnienia do środowiska przyrodniczego mogą zagrozić rodzimym gatunkom lub siedliskom przyrodniczym. Listę tych gatunków określił w drodze rozporządzenia Minister Środowiska (Rozporządzenie z dnia 9 września 2011 r. Dz. U. Nr 210, poz. 1260). Na liście tej znalazło się 14 roślin:

· azolla drobna (azolla karolińska) Azolla filiculoides

· moczarka delikatna Elodea nuttallii

· barszcz Mantegazziego (barszcz kaukaski) Heracleum mantegazzianum

· barszcz Sosnowskiego Heracleum sosnowskyi

· bożodrzew gruczołowaty (ajlant gruczołkowaty) Ailanthus altissima

· grubosz Helmsa Crassula helmsii

· kolcolist zachodni Ulex europaeus

· kolczurka klapowana Echinocystis lobata

· niecierpek gruczołowaty Impatiens glandulifera

· niecierpek pomarańczowy Impatiens capensis

· rdestowiec czeski (rdestowiec pośredni) Reynoutria xbohemica

· rdestowiec japoński (rdestowiec ostrokończysty) Reynoutria japonica

· rdestowiec sachaliński Reynoutria sachalinensis

· trojeść amerykańska Asclepias syriaca

· tulejnik amerykański Lysichiton americanus

Na liście tej znajduje się bożodrzew gruczołkowaty, drzewo, które znajdowało się od wielu lat w uprawie i ofertach szkółkarskich. Rozporządzenie zostało opublikowane dnia 4 października 2011 r. i weszło w życie dnia 5 kwietnia 2012 r, od tego czasu sprowadzanie do kraju, przetrzymywanie, prowadzenie hodowli, rozmnażanie lub sprzedaje gatunków z tej listy, w tym bożodrzewu jest wykroczeniem, które jest zagrożone karą aresztu lub grzywny. Według informacji ze stron internetowych Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w dniu wejścia w życie rozporządzenia dozwolone jest dalsze przetrzymywanie wymienionych gatunków ale bez zmiany ich lokalizacji, oprócz tulejnika amerykańskiego i kolcolistu zachodniego, które uznano za gatunki jeszcze nieobecne w kraju. Należy jednak pamiętać, że przepisy te nie zwalniają z obowiązku uzyskania zezwolenia na wycinkę w przypadku chęci usunięcia drzew i krzewów starszych niż 10 lat.

Podsumowując, każdy kto w swoich ofertach handlowych oferuje rośliny znajdujące się na liście w Rozporządzeniu, w świetle obowiązujących przepisów popełnia wykroczenie. Należy także zdawać sobie sprawę, że osoby upoważnione do wykonywania czynności kontrolnych mają prawo do: 1) wstępu na teren należący do podmiotu kontrolowanego; 2) żądania pisemnych lub ustnych informacji związanych z przedmiotem kontroli; 3) wglądu do dokumentów związanych z przedmiotem kontroli, sporządzania z nich odpisów, wyciągów lub kopii oraz zabezpieczania tych dokumentów.

Przetrzymywanie, hodowla, rozmnażanie, oferowanie do sprzedaży i zbywanie gatunków obcych jest możliwe wyłącznie po uzyskaniu zezwolenia właściwego regionalnego dyrektora ochrony środowiska (art. 120 ust. 2 pkt 2 ustawy o ochronie przyrody). Wwożenie z zagranicy inwazyjnych gatunków obcych oraz jednocześnie przetrzymywanie, hodowla, rozmnażanie, oferowanie do sprzedaży i zbywanie tych sprowadzonych okazów wymaga zezwolenia Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska (art. 120 ust. 2 pkt 1 ustawy o ochronie przyrody).

Tekst opracowany na podstawie przepisów Ustawy oraz informacji ze stron internetowych GDOŚ.

 

Kodeks Dobrych Praktyk Postępowania Wobec Obcych Gatunków Inwazyjnych

Opracowanie polskiego kodeksu dobrych praktyk w zakresie postępowania z gatunkami obcymi w ogrodnictwie jest odpowiedzią na rekomendację nr. 134 Stałego Komitetu Konwencji o ochronie gatunków dzikiej flory europejskiej oraz ich siedlisk naturalnych, zwanej Konwencją Berneńską. Konwencja ta zaleca opracowanie krajowych kodeksów, biorąc pod uwagę „Europejski kodeks postępowania w zakresie ogrodnictwa i inwazyjnych roślin obcych”. Inwazyjny gatunek obcy to gatunek, którego introdukcja i/lub rozprzestrzenienie się zagraża różnorodności biologicznej. Celem kodeksu jest zachęcenie branży ogrodniczej do podjęcia współpracy w zakresie ograniczenia i kontrolowania wprowadzania inwazyjnych gatunków obcych. Zadaniem kodeksu ma być także podniesienie świadomości społeczeństwa oraz zmniejszenie procesu przenikania roślin gatunków obcych z ogrodów i terenów zieleni do środowiska przyrodniczego. Opracowaniem krajowego kodeksu zajmuje się Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska (GDOŚ). Kodeks ten ma być przygotowany we współpracy z branżą ogrodniczą. Co do zasady kodeks powinien być instrumentem dobrowolnym, opartym na zasadzie samoregulacji, jednak już same prace nad jego stworzeniem rodzą skutki prawne poprzez wytyczne i dyspozycje kierowane z GDOŚ do innych agend rządowych. Przykładem mogą być „Wytyczne zakładania i utrzymania zieleni przydrożnej na potrzeby Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad”. W tym dokumencie opracowanym przez GDDKiA na skutek konsultacji i zaleceń GDOŚ znalazło się zalecenie stosowania gatunków krajowych przy obsadzaniu inwestycji drogowych. Nie zaleca się stosowania min.: dębu czerwonego, jesionu pensylwańskiego, klonu jesionolistnego, robinii akacjowej, sumaka octowca, derenia rozłogowego, róży pomarszczonej, powojnika pnącego. Nie uwzględniono jednak faktu, że w rodzimej florze brakuje gatunków, które będą rosły równie dobrze, jak gatunki obcego pochodzenia. Przy ekranach akustycznych zaleca się sadzenie pnączy krajowych (mamy 3 krajowe gatunki: bluszcz pospolity, chmiel zwyczajny i wiciokrzew pomorski) – żaden z nich nie nadaje się do tego celu, a publiczne pieniądze wydane na te rośliny zostaną zmarnowane. Na terenach zabudowanych dopuszcza się wprawdzie stosowanie winobluszczu trójklapowego, który na większości obszaru kraju przemarza, ale już nie winobluszczu pięciolistkowego, co do którego istnieje podejrzenie (brak dowodów naukowych), że może być inwazyjny. Urzędnicy z GDOŚ wychodzą z założenia, że skoro w sprzedaży znajduje się kilka tysięcy taksonów, to bez problemu da się zastosować rodzime gatunki alternatywne. Tymczasem naukowcy i ogrodnicy zwracają uwagę, że nie da się bezproblemowo zastąpić jednego taksonu drugim nie tylko ze względu na subtelność cech osobniczych i walory estetyczne, ale przede wszystkim dlatego, że rośliny obcego pochodzenia o wiele lepiej znoszą eutrofizację, suszę oraz zmienne warunki środowiska, ponadto mają małe wymagania siedliskowe. Innym groźnym w skutkach przykładem daleko idących konsekwencji działalności instytucji odpowiadających za ochronę przyrody, o którym donoszą nasi szkółkarze, jest sprawa obsadzenia terenu wokół budynku w Warszawie, gdzie dofinansowanie budowy obiektu ze środków unijnych jest obwarowane klauzulą wykorzystania wyłącznie gatunków rodzimych. Przykłady te pokazują, w jak szybkim tempie niektóre punkty z opracowywanego „dobrowolnego” kodeksu stały się prawnie obowiązujące w innych przepisach.

Ponieważ Związek Szkółkarzy Polskich i branża szkółkarska będą jednymi z głównych adresatów kodeksu prowadzimy aktywne działania, aby opracowany dokument przede wszystkim nie powodował szkód i to nie tyle dla branży ogrodniczej, ale przede wszystkim dla środowiska życia człowieka (proponowane zasady kodeksu zamieszczono w ramce). We wrześniu zeszłego roku GDOŚ zorganizował konferencję poświęconą potrzebie opracowania kodeksu. We wnioskach z konferencji zupełnie pominięto głosy i argumenty wskazujące na zagrożenie spowodowane zakazem uprawy i eliminacją ze środowisk wielu cennych gatunków obcych, dla których nie ma alternatywy. Jednak na skutek uwag i korespondencji ze strony ZSzP część postulowanych uwag jest powoli uwzględniana. 20 maja b.r. odbyło się pierwsze robocze spotkanie zorganizowane przez GDOŚ i poświęcone opracowaniu kodeksu. Tydzień wcześniej z inicjatywy ZSzP zorganizowano spotkanie, na które zaproszono przedstawicieli 10 instytucji mających brać udział w pracach nad kodeksem w celu uzgodnienia wspólnego stanowiska i utworzenia swojego rodzaju koalicji, która pozwoli mieć większy wpływ na kształt przyszłego kodeksu. Protokół i wnioski z tego spotkania przesłano następnie do GDOŚ, a na spotkaniu w dniu 20 maja przedstawiono uwagi odnośnie kodeksu. Reprezentujący ZSzP Grzegorz Falkowski jako kluczowe dla opracowania i przyjęcia kodeksu przez branżę ogrodniczą, a zwłaszcza szkółkarstwo, uznał: wprowadzenie do kodeksu statusu odmiany uprawnej - brak zakazu produkcji i uprawy dla odmian gatunków obcych, jeśli nie są inwazyjne (np. niezakazywanie uprawy robinii akacjowej ‘Umbraculifera’, bo odmiana nie jest inwazyjna); powołanie grupy ekspertów do opracowania listy załączników (listy gatunków niezalecanych do uprawy i wprowadzania do środowiska), którą dotychczas tworzyli urzędnicy GDOŚ we współpracy z prof. Barbarą Tokarską-Guzik, autorką opracowania „Rośliny obcego pochodzenia w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem gatunków inwazyjnych” bez konsultacji ze specjalistami z innych dziedzin; wprowadzanie ograniczeń regionalnych lub zaleceń uprawowych w przypadku gatunków stanowiących zagrożenie lokalne/siedliskowe, a nie zakazywanie uprawy na obszarze całego kraju (np. róża pomarszczona – zakaz sadzenia na wydmach); określenie jasnych zasad aktualizacji kodeksu i załączników, które pozwolą mieć wpływ na kształt zmian stronom biorącym udział w opracowaniu i będących jego adresatami.

Spotkanie zakończyło się przyjęciem zmiany tytułu kodeksu z: Kodeks Dobrych Praktyk „Ogrodnictwo wobec roślin gatunków obcych” na: Kodeks Dobrych Praktyk „Ogrodnictwo wobec roślin inwazyjnych obcego pochodzenia” (tu ZSzP i PSCO argumentowało, że większość oferowanych w sprzedaży roślin ozdobnych jest obcego pochodzenia, a sformułowanie „gatunek obcy” ma wydźwięk pejoratywny, co mogłoby zniechęcać do zakupu wielu cennych i niezastąpionych roślin obcego pochodzenia). Uwzględniono postulaty dotyczące statusu odmiany (kodeks będzie odnosił się do gatunków, nie będzie zakazywał uprawy i sprzedaży odmian hodowlanych, chyba że zostaną one wymienione w załącznikach) i powołania zespołu do spraw załączników. Przyjęto, że poszczególne zasady kodeksu będą opracowane w grupach roboczych. Obecnie trwa tworzenie tych grup. Harmonogram prac przewiduje opracowanie pierwszej roboczej wersji kodeksu do 15 lipca, konsultacje do końca sierpnia i kolejne spotkanie robocze w połowie października. W listopadzie odbędą się konsultacje społeczne a w grudniu planowane jest przyjęcie kodeksu.

Więcej i bardziej szczegółowych informacji udziela oraz wszelkie Państwa uwagi związane z poruszanym tematem przyjmuje Grzegorz Falkowski, adres e-mail: g.falkowski@zszp.pl

 

 

 Zasady Kodeksu zaproponowane przez GDOŚ (wersja robocza, która zostanie opracowana przez powołane zespoły):

 

· Poznawaj co dokładnie uprawiasz lub sprzedajesz.

· Wprowadzaj właściwe oznakowanie roślin w sprzedaży.

· Bądź na bieżąco, które gatunki są inwazyjne, tj. wymienione w:

      a) rozporządzeniu Ministra Środowiska („zakazane gatunki”)

      b) Kodeksie („uzgodnione gatunki” – z podziałem na: inwazyjne w skali kraju, z roślin drzewiastych na tej liście zamieszczono: klon jesionolistny, czeremchę amerykańską, dąb czerwony, robinię akacjową i inwazyjne regionalnie: świdośliwa kłosowa, róża pomarszczona, tawuła kutnerowata)

  c) najnowszych publikacjach („pozostałe gatunki”).

· Przestań sprzedawać i uprawiać gatunki wymienione z Kodeksie („zakazane gatunki” i „uzgodnione gatunki”.

· Przekazuj informacje o pozostałych gatunkach inwazyjnych klientom lub mieszkańcom, np. doradź klientowi jak postępować, aby rośliny nie rozprzestrzeniała się , udostępnij foldery informacyjne, oznacz w katalogu, na rachunku lub etykiecie rośliny, które mogą być inwazyjne w określonych warunkach („wskazówki” – zał. 3).

· Promuj stosowanie rodzimych lub nieinwazyjnych roślin alternatywnych.

· Unikaj wprowadzania do swojego ogrodu roślin inwazyjnych, rozważ alternatywy, stosując gatunki rodzime staraj się wybierać gatunki lokalne.

· Preferuj gatunki rodzime poza terenami zurbanizowanymi.

· Zasięgaj informacji o stosowaniu roślin ozdobnych w sposób bezpieczny dla środowiska: u sprzedawcy, w urzędzie gminy lub organizacjach branżowych lub ekologicznych.

· Wyrzucaj odpady roślinne w sposób odpowiedzialny – nigdy na dziko (legalne metody składowania materiałów roślinnych; możliwość bezpiecznego kompostowania; w szczególności nie można wyrzucać roślin wodnych i ich części do cieków i zbiorników wodnych.

· Uważaj na organizmy szkodliwe towarzyszące roślinom i w podłożu (dobrą praktyką jest kwarantanna importowanego materiału roślinnego, szczególnie z nowego źródła).

· Utrzymuj rośliny ozdobne w ogrodzie , tak aby nie przedostały się „za płot” (do środowiska przyrodniczego). Poradź się jak kontrolować roślinę (obrywanie kwiatostanów, usuwanie nowych osobników).

 

Co słychać w Związku?

E-katalogroslin.pl

Zarząd od wielu miesięcy na bieżąco przygląda się postępom prac nad E-katalogroslin.pl Strona działa już od jakiegoś czasu, ale wciąż jest udoskonalana, poprawiana. Zapraszamy do jej odwiedzania, informowania o niej swoich klientów i zachęcenie do korzystania.

W dużej mierze od Państwa zależy pozycjonowanie tej strony. Dlatego niebawem otrzymają Państwo korespondencję e-mail, a w niej banery w różnych formatach z zachętą do zamieszczenia ich na swoich stronach i podlinkowanie do www.e-katalogroslin.pl

Stale trwają prace nad uzupełnianiem treści katalogu – opisów tekstowych, tabelarycznych, zdjęć. O ile temat uzupełniania opisów systematycznie posuwa się do przodu, o tyle niewiele w ostatnim czasie działo się nowego w zdjęciach. Dlatego zarząd postanowił przeprowadzić akcję pozyskiwania nowych zdjęć i nowych autorów. Otrzymali Państwo korespondencję, w której namawiamy do dołączenia swoich zasobów do puli społecznie użyczanych zdjęć. Tylko bogato ilustrowany katalog roślin ma sens – przyciąga wzrok, zachęca do wejścia do karty rośliny - edukuje. Dobre zdjęcie podpowiada też zastosowanie i sprawia, że oglądający chce mieć taka roślinę. Obok jest informacja, gdzie może roślinę kupić. Dlatego e-katalogroslin.pl wspiera sprzedaż w Państwa szkółkach. Oczywiście ten system działa wtedy, gdy aktualizują Państwo ofertę na www.zszp.pl (aktualizacja oferty).

Rozmawiano też nad promocją nowych stron Związku. Ustalono, że na razie skupimy się nad doskonaleniem zawartości stron, później będziemy myśleć o ich intensywniejszej promocji.

W związku z pracami nad e-katalogroslin.pl co jakiś czas powraca podczas zebrania zarządu temat QR kodów roślin. Zawsze wywołuje burzliwą dyskusję. Co do jednego wszyscy są zgodni – nasi członkowie mogą się posługiwać oznaczeniami, przekierowującymi do stron Związku Szkółkarzy Polskich. Zastosowanie takie wymaga jednak jeszcze wielu uszczegółowień – ustaleń z autorami zdjęć i opisów udostępnianych społecznie, przygotowania gotowych wizytówek do pobrania z kodem QR, opisania jak i gdzie można używać oznaczeń. Będziemy na bieżąco informować co nowego w tej sprawie i kiedy zostanie uruchomiona ta funkcjonalność dla Państwa.

 

Wystawa „Zieleń to Życie”

Stałym punktem każdego zebrania zarządu jest najbardziej prestiżowe wydarzenie Związku Szkółkarzy Polskich – Międzynarodowa Wystawa „Zieleń to Życie”. Zarząd wysłuchuje bieżących informacji, doradza i decyduje w sprawach kluczowych dla wystawy. Na najbliższym zebraniu zaplanowano dyskusję na temat strategii rozwoju wystawy.

Na ŻtŻ zaplanowano promocję www.e-katalogroslin.pl za pomocą reklamy we wszystkich drukowanych materiałach, standu w wielu miejscach wystawy, zaproszenia na strony podczas konferencji.

Zarząd uznał za dobry pomysł połączenie dodatku specjalnego magazynu „Zieleń to życie” i informatora wystawy, tak, aby nie powielać informacji i nie mnożyć kosztów. Trzeba zdecydować, po sprawdzeniu kosztów, czy dodawać wkładkę do każdego magazynu, czy też ograniczyć ją, np. tylko do dużych miast.

W tym roku również zapraszamy opiniotwórczych dziennikarzy zagranicznej prasy branżowej na wycieczkę. Tym razem uczestnicy odwiedzą region wielkopolski. Prace nad organizacją są już bardzo zaawansowane. Zarząd zapoznaje się z wszystkimi etapami prac, opiniuje listę dziennikarzy i, na podstawie przedstawianych przez A.Żukowską raportów z zamieszczanych później materiałów, podejmuje decyzje kogo zaprosić.

Więcej na temat wystawy i ciekawie zapowiadających się wydarzeń towarzyszących pisze Agnieszka Żukowska na str. 13.

 

Magazyn ZIELEŃ TO ŻYCIE

Na ostatnim zebraniu zarząd zapoznał się z wynikami sprzedaży pierwszego numeru. Wynik nastraja optymistycznie i wynosi 34 %. Tak mniej więcej kształtuje się poziom sprzedaży pism ogrodniczych. A trzeba pamiętać, że wejście tytułu nie było poprzedzone akcją promocyjną (jedynie kilka reklam w „Roku w Ogrodzie”). Czytelnicy chwalą pismo. Często spotykana jest opinia, że każdy kolejny numer jest lepszy. Wymaga to pracy nie tylko redakcji. Ogrom nie planowanej wcześniej w takim zakresie pracy ma Agnieszka Żukowska (sprawdza teksty, kontroluje i wymusza terminy, nadzoruje budżet, umowy). Zarząd również jest bardzo zaangażowany w pismo. W.Szydło i B.Szmit wnikliwie sprawdzają teksty.

Zarząd zaniepokojony jest poziomem sprzedaży reklam. Wynika to z wielu czynników. Późno znana jest tematyka numeru, przez co nie można proponować sprzedaży reklam w konkretnym kontekście. Ponadto magazyn jest nowy na rynku. Zapraszamy Państwa do zachęcania współpracujących z Państwem firm do reklamowania się na łamach „Zieleń to Życie”!

Na następnym zebraniu zarząd zaplanował ocenę pisma w ramach zakładanego wcześniej punktu kontrolnego.

 

Walne Zgromadzenie Członków

Po ostatnim zebraniu zarządu XXIII Walne Zgromadzenie Członków jest już dopracowane w szczegółach. Termin - 25-27 listopada 2013 roku (poniedziałek – środa). Miejsce: Hotel Narvil**** w Serocku.

Wszystko na temat zjazdu znajdą Państwo w artykule Małgorzaty Gawryluk na str. 21.

 

Środki ochrony roślin

Zarząd otrzymuje comiesięczne raporty z postępu prac nad rejestracją środków ochrony roślin do stosowania w szkółkach.

Wszystko na ten temat w artykule koordynatora tych prac – Grzegorza Falkowskiego, str. 11.

 

Rośliny inwazyjne – informacja po spotkaniu w Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska

Bardzo istotną sprawą, którą zajmuje się Związek jest zagadnienie roślin inwazyjnych. Związek otrzymał zaproszenie od GDOŚ na spotkanie dotyczące roślin inwazyjnych. Z inicjatywy Sz. Marczyńskiego odbyło się wcześniej spotkanie w Wyższej Szkole Ekologii i Zarządzania. Jego celem było zawiązanie wspólnej koalicji z innymi zaproszonymi instytucjami, szukanie wsparcia, wypracowanie wspólnego stanowiska. Spośród 28 podmiotów zaproszonych na spotkanie w GDOŚ, na spotkanie robocze organizowane przez ZSzP przybyło 11 przedstawicieli.

Celem działań było wykazanie korzyści i przydatność roślin obcych szczególnie w warunkach zurbanizowanych i przekonanie o tym GDOŚ. Wspólnie uznano, że w kodeksie dobrych praktyk należy uwzględnić:

· wprowadzenie do kodeksu terminu „odmiana uprawna”,

· wyłączenie z zakazu stosowania odmian gatunków inwazyjnych w przypadku, gdy odmiana nie nosi cech inwazyjności,

· możliwość zastosowania alternatywnych gatunków rodzimych.

Protokół ze spotkania wraz z listą najważniejszych wniosków rozesłano do wszystkich uczestników spotkania oraz do GDOŚ.

Protokół ze spotkania został przesłany uczestnikom. Sformułowano najważniejsze wnioski i przesłano wraz z protokołem do GDOŚ.

Więcej szczegółów na ten temat w artykule G.Falkowskiego na str. 6. Do sprawy nawiązuje też jego kolejny artykuł - Zakaz uprawy bożodrzewu! str. 9.

W te działania od samego początku zaangażowany jest Szczepan Marczyński, któremu Marek Majewski podziękował za dotychczasową pracę. Z ramienia Związku z GDOŚ współpracuje Grzegorz Falkowski.

 

Cvety 2013 – stan zgłoszeń i organizacji

M.Boguszewicz informował zarząd o ustaleniach ze spotkania wystawców. W tym roku uczestnicy organizują sami wizy, przeloty i hotele. APZ organizuje stoiska i ich zabudowę. Została nawiązana współpraca z Korporacją Inicjatyw Gospodarczych, która może pomóc w odzyskaniu części wydatków, ale firma musi być przedsiębiorcą. Uczestnicy sami zdecydują, czy chcą z tego skorzystać i ew. skontaktują się z KIG.

Dodatkowym kosztem będzie stoisko informacyjne na wystawie IPM Flowers (tydzień wcześniej). Uczestnicy podjęli decyzję, że stoisko to jest niezbędne. Wszyscy uczestnicy wystawy w Moskwie obligatoryjnie będą partycypować w jego kosztach.

 

Wycieczki Związku Szkółkarzy Polskich

Wycieczka do Belgii i Holandii wyrusza już niebawem. Zarząd jest zawsze szczegółowo informowany o stanie jej organizacji. Na wycieczkę wyruszą 32 osoby. Szkółki belgijskie bardzo gościnnie zareagowały na wiadomość o odwiedzeniu ich przez naszą grupę.

Trwają już prace nad przygotowaniem kolejnej wycieczki, do Japonii w 2014 roku. Jest już przygotowany przez M. Gawryluk bardzo wstępny plan wycieczki, który wciąż ewoluuje. Powstał w oparciu o program IPPS, sugestie B. Szmita i Sz. Marczyńskiego.

Trwa dokładne ustalanie terminu wycieczki tak, aby uczestnicy mogli zobaczyć Japonię w najpiękniejszych, charakterystycznych, jesiennych barwach.

 

Wydawnictwo ZIELONE MIASTO – osiedla

Trwają prace nad projektem nowego wydawnictwa z serii ZIELONE MIASTO. ZIELONE MIASTO – ZIELEŃ OSIEDLOWA, którego premierę zaplanowano na ZtŻ w 2014 roku. A Żukowska i G.Falkowski opracowali koncepcję wydawnictwa. Prace trzeba podjąć jak najszybciej, tak aby nie stracić sezonu zdjęciowego. Odbyło się już spotkanie z potencjalną autorką części merytorycznej p. Małgorzatą Bielecką –Majowicz. Pani Majowicz jest praktykiem. Zajmuje się projektowaniem i pielęgnacją zieleni od 20 lat. Od kilkunastu lat specjalizuje się w dziedzinie zieleni osiedlowej.

 

„Mały” Katalog Roślin

J.Filipczak koordynuje projekt. Zakładane są Założenia ilościowe są takie, że katalog będzie zawierał 360 zdjęć i roślin. Do 7 maja autorzy dosłali opracowane listy roślin. Wydanie katalogu zaplanowane jest na 2014 rok.

 

Finanse

Zarząd co miesiąc zapoznawał się z aktualnym stanem finansów. Ponadto w kwietniu dokonał analizy wykonania budżetu po upływie pół roku od jego przyjęcia.

 

Inne działania

wycieczka szkółkarzy węgierskich

Z pięciodniową wizytą po polskich szkółkach wybrała się grupa 36. szkółkarzy z Węgierskiego Związku Szkółkarzy. Znając sugestie i potrzeby Węgrów pomogliśmy ułożyć program wycieczki, potwierdzaliśmy wizyty w szkółkach, dokonywaliśmy rezerwacji. Zarząd związku węgierskiego zaproponował podpisanie listu intencyjnego.  

· ochrona znaku słownego i graficznego ZSzP

Już w grudniu 2009 wnioskowaliśmy o ochronę znaku słownego Związek Szkółkarzy Polskich. Sprawa od tego czasu jest w toku. Urząd odpowiedział po roku opiniując, że brak jest cech odrębności. Nawiązano wówczas współpracę z panią rzecznik. Udowodniono publiczną działalność ZSzP przed 2009 rokiem za pomocą 48 załączników. Po roku nadeszła odpowiedź, mówiąca, że być może przekonałoby urząd badanie opinii publicznej i faktury zawierające znak słowny, których jako stowarzyszenie nie prowadzące działalności gospodarczej, nie wystawiamy.

Obecnie nasza rzeczniczka wysłała pismo z 28 załącznikami, potwierdzające naszą działalność i rozpoznawalność.

W międzyczasie w roku 2010 wysłaliśmy wniosek o zastrzeżenie naszego logo jako znaku słowno-graficznego. Do dnia dzisiejszego brak odpowiedzi.

Zarząd postanowił poczekać na odpowiedź urzędu, a w przypadku niekorzystnego dla nas wyniku, wycofać wniosek i próbować wprowadzić ochronę znaku na poziomie europejskim, co może okazać się skuteczniejsze.

· wystawy zagraniczne (Rosja, Turcja, Szwecja)

Miłek Boguszewicz na polecenie zarządu sprawdził zainteresowanie Państwa wystawami w Turcji (Flowers Turkey Show –28.11-1.12.2013, Stambuł) i Szwecji (Elmia Garden - 2-3.10.20132-3.10.2013). W obydwu przypadkach nie zostało spełnione podstawowe kryterium, tj. zgłoszenia się minimum 5 firm.

· handel z Ukrainą

Związek swego czasu wystąpił z pismem, w którym wyraża zaniepokojenie znaczącym spadkiem wymiany handlowej z Ukrainą. G. Falkowski poinformował zarząd o prośbach z ministerstwa o podanie konkretnych utrudnień w tych kontaktach.

Ustalono, że G. Falkowski udzieli odpowiedzi, że podtrzymujemy uwagi przesłane w piśmie, jednak, z oczywistych względów, nie jesteśmy w stanie podeprzeć ich dowodami.

· Przewodnik po Ogrodzie Botanicznym UW

Na prośbę p. Werblan-Jakubiec z Ogrodu Botanicznego UW związek wsparł kwotą 1500zł wydanie przewodnika po Ogrodzie Botanicznym. Wydawnictwo jest przygotowywany na 5 lat, w nakładzie 4000szt. w wersji polskiej i 1000szt. w wersji angielskiej. W zamian za to, zamieszczone zostało logo ZSzP wraz z informacją o naszym Związku i e-kataloguroslin.pl.

· Na ostatnim posiedzeniu mianowano reprezentującego Związek Szkółkarzy Polskich Grzegorza Falkowskiego dyrektorem wykonawczym.

 

 

 

 

Cornus canadensis

Cornus canadensis
dereń kanadyjski

Dorastający zaledwie do kilku lub kilkunastu cm wysokości dereń kanadyjski w niczym nie przypomina znanych nam dereni krzewiastych: jadalnego, białego czy rozłogowego. Jest to niska, ścieląca się krzewinka, która naturalne rośnie na Alasce, Grenlandii, Kamczatce, Sachalinie, w USA, Kanadzie, Korei i Japonii. Z podziemnych drewniejących łodyg corocznie wyrastają cienkie zielone pędy. Pędy te są proste, nierozgałęzione i opatrzone kilkoma jasnozielonymi liśćmi o wyraźnym, żebrowanym i zagłębionym unerwieniu biegnącym od podstawy do wierzchołka blaszki liściowej. U wierzchołka pędów liście są bardziej jajowate, zagęszczone i ułożone, zwykle po 6 lub 4, na wzór rozety, tworząc efektowne tło dla kwiatów, a precyzyjniej ujmując – dla liści podkwiatostanowych, nazywanych przez botaników podsadkami. Same kwiaty są drobne, o średnicy 2 mm, niepozorne, kremowe z purpurowym słupkiem, zebrane po 20-30 sztuk w szczytowym kwiatostanie. To, co zwraca i przyciąga uwagę, to właśnie położone u podstawy kwiatostanu 4 białe podsadki przypominające płatki korony. Dereń kanadyjski zakwita w czerwcu . Dojrzewające latem owoce są jaskrawoczerwone, kuliste, mają około 0,5 cm średnicy i są zebrane w kuliste owocostany. Owoce utrzymują się  aż do zimy. W tym okresie krzewinki prezentują się równie ciekawie, co w trakcie kwitnienia. W łagodne zimy liście mogą się utrzymywać na pędach, natomiast zwykle jednak opadają w całości.  Na wiosnę rośliny ponownie budzą się do życia wypuszczając nowe pędy i liście.

Dereń kanadyjski preferuje miejsca chłodne, wilgotne i ocienione. Najlepiej rośnie na glebach kwaśnych, przepuszczalnych, stale umiarkowanie wilgotnych, natomiast na glebach zbyt ciężkich i zwięzłych słabo się rozrasta. Jest to roślina odporna na mróz znosząca spadki temperatury do – 40° C, zdrowa, wolna od szkodników i chorób. Doskonale nadaje się do zadarniania i tworzenia kobierców pod koronami drzew i w cienistych zakątkach ogrodu. 

 

OGRODY DAISY w Pszczynie

OGRODY DAISY w Pszczynie

Zapraszamy do obejrzenia relacji z Daisy Days w programie "Rok w Ogrodzie", sobota 8 czerwca, TVP1, godz. 07:30. 

W dniach 25-26 maja b.r. odbyła się pierwsza wystawa aranżacji ogrodowych w Pszczynie pod roboczym jeszcze tytułem „OGRODY DAISY”, nawiązując do historii księżnej Marii Teresy Oliwii Hochberg von Pless i jej pasji do ogrodów. Szkółkarze Regionu Południowego Związku Szkółkarzy Polskich postanowili uatrakcyjnić odbywające się w tych dniach święto „Daisy Days 2013”, zapełniając rynek aranżacjami ogrodowymi.

Zabytkowy park, zamek, urocza starówka z dużym malowniczym rynkiem zyskały tym samym nową atrakcję.

Rynek zapełniło dziesięć różnych aranżacji ogrodowych. Każda z firm, stanęła na wysokości zadania i swoje kilkadziesiąt metrów zagospodarowała wręcz perfekcyjnie.

W wydarzeniu wzięli udział:

 Oraz firma Ogrody Brudek, która zaaranżowała części wspólne i przygotowała podbudowę stoisk.

ZAPRASZAMY DO OBEJRZENIA GALERII ZDJĘĆ

 

ZAKAZ UPRAWY BOŻODRZEWU!

ZAKAZ UPRAWY BOŻODRZEWU!
Zgodnie z art. 120 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1220, z późn. zm.) zabrania się wprowadzania do środowiska przyrodniczego oraz przemieszczania w tym środowisku roślin, zwierząt lub grzybów gatunków obcych.  Zakazu tego, poza jednym wyjątkiem, nie stosuje się do wprowadzania do środowiska przyrodniczego i przemieszczania w tym środowisku roślin:
  a) przy zakładaniu i utrzymywaniu terenów zieleni oraz zakładaniu i utrzymywaniu zadrzewień poza lasami i obszarami objętymi formami ochrony przyrody,
  b) wykorzystywanych w ramach racjonalnej gospodarki leśnej i rolnej (art. 120 ust. 4 ustawy o ochronie przyrody).
Zgodnie z definicją podaną w ustawie gatunek obcy to gatunek występujący poza swoim naturalnym zasięgiem w postaci osobników lub zdolnych do przeżycia: gamet, zarodników, nasion, jaj lub części osobników, dzięki którym mogą one rozmnażać się. Wśród gatunków obcych wyodrębniono grupę inwazyjnych gatunków obcych, które w przypadku uwolnienia do środowiska przyrodniczego mogą zagrozić rodzimym gatunkom lub siedliskom przyrodniczym. Listę tych gatunków określił w drodze rozporządzenia Minister Środowiska (Rozporządzenie z dnia 9 września 2011 r. Dz. U. Nr 210, poz. 1260). Na liście tej znalazło się 14 roślin:
  • azolla drobna (azolla karolińska) Azolla filiculoides
  • moczarka delikatna Elodea nuttallii
  • barszcz Mantegazziego (barszcz kaukaski) Heracleum mantegazzianum
  • barszcz Sosnowskiego Heracleum sosnowskyi
  • bożodrzew gruczołowaty (ajlant gruczołkowaty) Ailanthus altissima
  • grubosz Helmsa Crassula helmsii
  • kolcolist zachodni Ulex europaeus
  • kolczurka klapowana Echinocystis lobata
  • niecierpek gruczołowaty Impatiens glandulifera
  • niecierpek pomarańczowy Impatiens capensis
  • rdestowiec czeski (rdestowiec pośredni) Reynoutria xbohemica
  • rdestowiec japoński (rdestowiec ostrokończysty) Reynoutria japonica
  • rdestowiec sachaliński Reynoutria sachalinensis
  • trojeść amerykańska Asclepias syriaca
  • tulejnik amerykański Lysichiton americanus
Na liście tej znajduje się bożodrzew gruczołkowaty, drzewo, które znajdowało się od wielu lat w uprawie i ofertach szkółkarskich. Rozporządzenie zostało opublikowane dnia 4 października 2011 r. i weszło w życie dnia 5 kwietnia 2012 r, od tego czasu sprowadzanie do kraju, przetrzymywanie, prowadzenie hodowli, rozmnażanie lub sprzedaje gatunków z tej listy, w tym bożodrzewu jest wykroczeniem, które jest zagrożone karą aresztu lub grzywny.  Według informacji ze stron internetowych Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w dniu wejścia w życie rozporządzenia dozwolonej jest dalsze przetrzymywanie wymienionych gatunków ale bez zmiany ich lokalizacji, oprócz tulejnika amerykańskiego i kolcolistu zachodniego, które uznano za gatunki jeszcze nieobecne w kraju. Należy jednak pamiętać, że przepisy te nie zwalniają z obowiązku uzyskania zezwolenia na wycinkę w przypadku chęci usunięcia drzew i krzewów starszych niż 10 lat.
Podsumowując, każdy kto w swoich ofertach handlowych oferuje rośliny znajdujące się na liście w Rozporządzeniu, w świetle obowiązujących przepisów popełnia wykroczenie. Należy także zdawać sobie sprawę, że osoby upoważnione do wykonywania czynności kontrolnych mają prawo do: 1) wstępu na teren należący do podmiotu kontrolowanego; 2) żądania pisemnych lub ustnych informacji związanych z przedmiotem kontroli; 3) wglądu do dokumentów związanych z przedmiotem kontroli, sporządzania z nich odpisów, wyciągów lub kopii oraz zabezpieczania tych dokumentów.
Przetrzymywanie, hodowla, rozmnażanie, oferowanie do sprzedaży i zbywanie gatunków obcych jest możliwe wyłącznie po uzyskaniu zezwolenia właściwego regionalnego dyrektora ochrony środowiska (art. 120 ust. 2 pkt 2 ustawy o ochronie przyrody).Wwożenie z zagranicy inwazyjnych gatunków obcych oraz jednocześnie przetrzymywanie, hodowla, rozmnażanie, oferowanie do sprzedaży i zbywanie tych sprowadzonych okazów wymaga zezwolenia Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska (art. 120 ust. 2 pkt 1 ustawy o ochronie przyrody).
Tekst: Grzegorz Falkowski
Tekst opracowany na podstawie przepisów Ustawy oraz informacji ze stron internetowych GDOŚ.

 

Czerwcowy numer magazynu Zieleń to Życie

Czerwcowy numer magazynu Zieleń to Życie

W czerwcu redakcja magazynu zabiera czytelników do jednego z najpiękniejszych ogrodów japońskich Europy – ogrodu we Wrocławiu. Ze stolicy Dolnego Śląska przeniesiemy się do Wielkopolski, gdzie na wsi pod Lesznem stworzono klimat południa Francji, nad którym roznosi się zapach lawendy i ziół.

Magazyn warto zabrać w wakacyjna podróż po Polsce, aby poszukać rodzimych gatunków storczyków, które zostały opisane i przedstawione na zdjęciach oraz by dowiedzieć się, co oznaczają roślinne symbole w herbach miast. W numerze znajdziemy informacje, które ze storczyków możemy uprawiać we własnym ogrodzie i jak sprawić, by dobrze się w nim czuły.

Jak zwykle na łamach pisma nie brakuje wyczerpujących informacji o drzewach, krzewach i pnączach. Dr Wiesław Szydło opowiada o zaletach pięciornika krzewiastego i jego odmianach, dr Szczepan Marczyński przedstawia glicynię, Lucjan Kurowski prezentuje najpiękniejsze krzewuszki. Jarosław Rak przybliża sylwetki i tajemnice uzyskiwania karłowych iglaków. Rodzice małych i dużych dzieci znajdą inspiracje, jak zorganizować miejsce zabaw swoich pociech, tak by zapewnić im kontakt z przyrodą. Miłośników kuchni zapraszamy do wypróbowania przepisów pod hasłem zioła i grill – będzie smacznie i zdrowo. Receptę na czyste powietrze wokół domu podaje prof. Stanisław Gawroński. Będzie też o tym, jak pozbyć się chorób, ślimaków, jaki sprzęt wybrać do oprysków. A na koniec Maja Popielarska podzieli się z czytelnikami swoim spojrzeniem na zmiany. To oczywiście nie wszystko, dlatego gorąco zachęcam do lektury!

Grzegorz Falkowski

Syringa meyeri 'Palibin'

Syringa meyeri 'Palibin'
lilak Meyera 'Palibin'
synonimy łac.: Syringa palibiniana HORT., Syringa velutina HORT.
Lilak Meyera to pochodzący z Azji mniej znany krewniak lilaka pospolitego, spotykany na stanowiskach naturalnych w północnej części Chin. Gatunek ten jest praktycznie dostępny tylko w jednej odmianie ‘Palibin’, wyjątkowo przydatnej i wartościowej do uprawy zarówno w ogrodach przydomowych oraz na terenach zieleni publicznej. Jest to gęsty i niski krzew o półkulistym pokroju, dorastający po wielu latach uprawy do 1,5 m wysokości. Krzew ten jest także oferowany w postaci małego drzewka o okrągłej koronie, które uzyskuje się w wyniku szczepienia na podkładce z lilaka pospolitego. Miejsce szczepienia znajduje się zwykle na wysokości od 1 do 1,8 m. Na cienkich, za młodu owłosionych gałązkach wczesną wiosną pojawiają się małe, do 4 cm długości, jajowate liście o lekko pofalowanych, ciemnozielonych blaszkach. Purpurowofioletowe kwiaty, choć znacznie drobniejsze, są podobne to tych, jakie tworzy lilak pospolity. Pojedynczy kwiat jest zbudowany z wąskiej, rozszerzającej się ku górze rurki zakończonej rozpostartymi, drobnymi łatkami. Kwiaty są zebrane w obfite i liczne kwiatostany – krótkie, gęste wiechy. Ich cechą charakterystyczną jest wydzielanie silnego, przyjemnego zapachu. Słodki nektar ukryty wewnątrz rurek wabi motyle. Krzewy zakwitają na przełomie maja i czerwca, później często powtarzają kwitnienie, ale już znacznie słabiej, niż w pierwszym terminie. Cenną zaletą odmiany ‘Palibin’ jest wczesny okres wchodzenie w fazę generatywną. Pierwsze kwiaty pojawiają się na bardzo młodych roślinach.

Lilak Meyera ‘Palibin’ doskonale nadaje się do sadzenia na rabatach miejskich, zwłaszcza w pobliżu miejsc rekreacji lub wypoczynku, oraz w pasach zieleni przy ciągach komunikacyjnych: przejściach, ścieżkach, chodnikach, czyli wszędzie tam, gdzie przechodzący lub odpoczywający ludzie będą czuli piękny zapach. W ogrodzie przydomowym lilak Mejera sprawdzi się w pobliżu furtki prowadzącej na posesję, przy tarasie lub pod oknem salonu. Wówczas aby napawać się przyjemną wonią lilaka wystarczy jedynie uchylić okno, w pobliżu którego posadzono krzewy. W celu urozmaicenia kompozycji zapachowych oraz rozciągnięcia w czasie efektu zapachu lilak Meyera warto sadzić w zestawieniach z innymi pachnącymi krzewami: kwitnącą wiosną kaliną wonną i koreańską, czy później zakwitającymi różą pomarszczoną i jaśminowcem, oraz bylinami, np. piwoniami. Krzewy ładnie prezentują się sadzone w formie niskich żywopłotów.  Odmiana ‘Palibin’ może być uprawiana w ogrodach dachowych, w pojemnikach ustawianych na balkonach, tarasach lub w kawiarnianych ogródkach. Po zakończeniu kwitnienia krzewy nadal pozostają ozdobne dzięki ładnym, zdrowym liściom.

Lilak Meyera ‘Palibin’ to roślina mało wymagająca, w pełni odporna na mróz i zdrowa. Dobrze rośnie na przeciętnych glebach ogrodowych, umiarkowanie wilgotnych i przepuszczalnych, na stanowiskach słonecznych lub w lekkim półcieniu. Krzewy sadzone w cieniu kwitną słabiej.

 

Kobieta Przedsiębiorcza 2012

Kobieta Przedsiębiorcza 2012

Miło nam poinformować, że Pani Maria Bigoszyńska-Łazucka w głosowaniu czytelników "ECHO DNIA" zajęła II miejsce w powiecie grójeckim oraz zdobyła tytuł Kobieta Przedsiębiorcza 2012 roku.