Miesiąc: listopad 2015

Sorbus AUTUMN SPIRE 'Flanrock' ^PBR
jarząb AUTUMN SPIRE 'Flanrock' 

W ostatnich latach na rynku pojawiło się wiele nowych, cennych odmian jarzębów, które bardzo dobrze sprawdzają się zarówno w ogrodach przydomowych, jak i w zieleni miejskiej, czy osiedlowej. Osiągają niewielkie rozmiary, zawiązują ozdobne owoce, a jesienią ładnie przebarwiają się w ciepłych kolorach czerwieni i pomarańczy.

Jarząb Autumn Spire ‘Flanrock’ to bardzo ciekawa, nowa odmiana pochodzenia mieszańcowego, wyhodowana w 2000 roku w Irlandii. Drzewo rośnie wolno, osiąga około 5 metrów wysokości. Charakteryzujące się wąskokolumnowym pokrojem i drobnymi, żółtymi owocami. Korony dorosłych drzew pozostają zwarte i zajmują niewiele miejsca. Pędy są proste, sztywne, wzniesione do góry. Ciemnozielone liście składają się z kilku do kilkunastu listków. Blaszki liściowe są ciemnozielone, od góry błyszczące, od spodu szarozielone, matowe, na brzegu drobno piłkowane. Jesienią liście przebarwiają się na bordowoczerwono. W maju na szczytach pędów rozwijają się  drobne, białe kwiaty zebrane w liczne, płaskie kwiatostany. Drobne, kuliste owoce są zebrane w gęste grona. Owoce dojrzewają latem przybierając złocistożółtą barwę. Jesienią i zimą stanowią pożywienie ptaków.

Jarzęby, mimo że preferują gleby wilgotne i przepuszczalne, w zasadzie  są mało wymagające. Dobrze rosną na większości przeciętnych gleb ogrodowych. Drzewa preferują miejsca słoneczne, tolerują umiarkowane zacienienie. Rośliny są w pełni mrozoodporne, tolerancyjne na zanieczyszczenie powietrza, rzadko wymagają jakichkolwiek zabiegów pielęgnacyjnych.

Ze względu na niewielkie rozmiary jarząb Autumn Spire ‘Flanrock’ doskonale nadającą się do sadzenia w małych ogrodach przydomowych i osiedlowych oraz  na działkach. Bardzo ładnie prezentuje się w szpalerach sadzonych wzdłuż ogrodzeń lub dróg oraz w zestawieniach z krzewami ozdobnymi z liści i kwiatów. Tworzy efektowne kompozycje jesienne z trawami.

Chamaecyparis obtusa 'Nana Gracilis' 
cyprysik tępołuskowy 'Nana Gracilis'
synonim cyprysik japoński 'Nana Gracilis'

Jest to jedna z najładniejszych i najpopularniejszych odmian cyprysika japońskiego, oferowana przez większość dobrze zaopatrzonych szkółek oraz centrów ogrodniczych. Krzew charakteryzuje się bardzo wolnym tempem wzrostu, nieregularnym, w zarysie kulistym lub szerokostożkowatym pokrojem oraz  muszelkowatymi, szmaragdowymi gałązkami. Jest to odmiana karłowa, corocznie przyrastają zaledwie od 3 do 5 cm,  osiągając po 10 latach uprawy około 0,5 m wysokości. Pędy i gałązki są krótkie, skręcone i mocno rozgałęzione. Gałązki są płaskie, wachlarzykowate, muszlowato skręcone, pokryte grubymi, tępo zakończonymi i silnie przylegającymi łuskami. Na łuskach znajdują się wypukłe gruczołki. Wiosną krzewy są soczyście zielone, szmaragdowe, połyskujące, a ich barwa przyciąga uwagę. Latem starsze łuski są ciemnozielone, ale pojawiające się nowe przyrosty mają wyraźny, szmaragdowy odcień.

Cyprysik japoński jest bardziej wymagający w stosunku do innych uprawianych u nas gatunków roślin iglastych. Preferuje przede wszystkim gleby żyzne, próchniczne, dostatecznie wilgotne, o lekko kwaśnym odczynie, miejsca ciepłe i osłonięte od wiatru. Dobrze rośnie na stanowiskach słonecznych, ale ze względu na niepełną mrozoodporność w najchłodniejszych rejonach kraju krzewy lepiej zimują sadzone na wystawie wschodniej i zachodniej lub w lekkim ocienieniu. Młode egzemplarze w pierwszych latach uprawy warto okrywać włókniną lub stroiszem. Osłony te chronią rośliny przede wszystkim przed nadmierną transpiracją i wysychaniem w czasie słonecznej, mroźnej pogody.

Niskie, wolno rosnące odmiany takie jak ‘Nana Gracilis’ są szczególnie cenione ze względu na nieregularny pokrój i całoroczne, atrakcyjne ulistnienie, stąd najpiękniej prezentują się w ogrodach japońskich, żwirowych oraz na skalniakach. Nadają się przede wszystkim do sadzenia w małych ogrodach przydomowych, na rabatach z karłowymi roślinami iglastymi, wrzosami oraz niskimi bylinami. Odmiana ‘Nana Gracilis’ została wyróżniona nagrodą AGM przyznawaną przez brytyjskie Królewskie Towarzystwo Ogrodnicze RHS.

Cotoneaster procumbens 'Queen of Carpets'
synonim: Cotoneaster microphyllus 'Queen of Carpets', Cotoneaster dammeri 'Frieders Evergreen'

irga płożąca 'Queen of Carpets' 

Ścielące się po ziemi pędy, błyszczące, zimozielone liście, białe kwiaty oraz kuliste, czerwone owoce to cechy charakterystyczne irgi płożącej. Krzewy doskonale nadają się do obsadzania murków, ogrodów skalnych i rabat, tworząc zielone kobierce ozdobione w drugiej połowie lata jaskrawymi owocami. Odmiana ‘Queen of Carpets’ jest jedną z dwóch lepiej znanych i łatwo dostępnych odmian. Od gatunku różni się przede wszystkim jaśniejszymi, większymi i grubszymi liśćmi oraz niżej położonymi owocami. Krzew rośnie wyjątkowo wolno, płasko, osiąga zaledwie 10-15 cm wysokości, pędy pełzają po ziemi i często się zakorzeniają. Jednoroczne pędy są ciemnopurpurowe, początkowo owłosione, później pokryte łuszczącą się skórką. Zimozielone liście są skórzaste, szerokojajowate, zaokrąglone, dosyć grube, z wierzchu nagie i błyszczące, od spodu owłosione, na brzegu lekko podwinięte. Rozwijające się młode liście są lekko czerwonawe. Krzewy zakwitają w maju lub na początku czerwca. Niewielkie, białe kwiaty wyrastają z kątów liści. Pojedyncze kwiaty mają niespełna 10 mm średnicy, są zbudowane z 5 białych, okrągłych płatków otaczających pręciki i słupki. Kuliste owoce mają 5-6 mm średnicy, dojrzewają w sierpniu przyjmując czerwoną barwę. Owoce zawiązują się w dolnej części pędów i są nieco ukryte pod liśćmi.

Irga płożąca ma umiarkowane wymagania glebowe. Preferuje gleby lżejsze i przepuszczalne. Najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych, ciepłych i osłoniętych. Krzewy niestety nie są w pełni odporne na mróz. W Polsce centralnej, zwłaszcza w bezśnieżne zimy, wymagają lekkiego okrycia. Na wschodzie kraju irga płożąca może przemarzać, ale na zachodzie zwykle zimuje dobrze. Krzewy rosną zdrowo, rzadko są atakowane przez szkodniki. Choroby porażają rośliny sporadycznie, zwykle tylko wtedy, gdy krzewy są sadzone na miejscach podmokłych lub okresowo zalewanych wodą.

Odmiana ‘Queen of Carpets’ jest jednym z najniższych zimozielonych krzewów okrywowych. Posadzona między karłowymi iglakami tworzy dla nich szczególnie ładne tło. Pełzające po ziemi pędy łatwo zakorzeniają się, chroniąc glebę przed erozją. Tego typu niskie odmiany irgi najpiękniej prezentują się tam, gdzie ich pędy mogą swobodnie ścielić się pośród kamieniami, swobodnie opadać lub zwieszać się, a więc na skalniakach, skarpach lub murkach oporowych zabezpieczających nasypy.