Szukasz:




x
Login:

Hasło:

x

Azalia 'Feuerwerk'

Rhododendron ‘Feuerwerk’ 
Azalia ‘Feuerwerk’

Azalie wielkokwiatowe należą do roślin, dla których nietrudno stracić głowę. Te niepozorne w ciągu roku, sezonowo ulistnione krzewy stają się na przełomie maja i czerwca największą atrakcją ogrodów. Całe obsypane kwiatami niewiele ustępują urodą zimozielonym różanecznikom, mają przy tym mniejsze wymagania siedliskowe. W warunkach klimatycznych Polski można śmiało uprawiać dziesiątki ich odmian.

Jedną z cenniejszych azalii wielkokwiatowych, o ognistym kolorze kwiatów, polecanych do sadzenia w ogrodach na terenie całego kraju, jest odmiana ‘Feuerwerk’. Roślina ta została wprowadzona do sprzedaży w 1977 r. prze słynnego niemieckiego hodowcę azalii i różaneczników Hansa Hachmanna. Jest to krzew o luźnym, krzewiastym pokroju. Rośnie szybko, po 10 latach osiąga 1,5 m wysokości. Jajowate, ciemnozielone liście mają 7-10 cm długości, przed opadnięciem jesienią przebarwiają się i brązowieją. Czerwone kwiaty z pomarańczowymi cętkami rozwijają się pod koniec maja. Kwiaty są lejkowate, duże, mają 7-9 cm średnicy, są lekko pofalowane na brzegach, zebrane na szczytach pędów po kilkanaście sztuk w kopulaste kwiatostany. Wewnątrz każdego kwiatu widoczny jest długi słupek, zakończony zielonym znamieniem i otoczony krótszymi, złotawymi pręcikami.  Krzewy, nawet młode egzemplarze, kwitną corocznie i wyjątkowo obficie, właściwie całe toną w kwiatach. W trakcie kwitnienia rozwijają się młode liście i pędy. Latem, w lipcu i sierpniu, na szczytach tegorocznych pędów zawiązują się pękate pąki kwiatowe, które rozwiną się w kolejnym roku i ponownie zaczarują ogród.

Jak wszystkie rośliny z rodziny wrzosowatych azalie wymagają gleb kwaśnych, o pH w granicach 4 - 5,5. Krzewy preferują gleby umiarkowanie wilgotne, podłoża przepuszczalne, bogate w próchnicę.  W przeciwieństwie do zimozielonych różaneczników, azalie kochają słońce i nie boją się mrozu. Najlepiej czują się w otoczeniu wyższych krzewów i drzew, ale nie powinny być zacienione. Dobrze reagują na ściółkowanie przekompostowaną korą sosnową. Przykrycie gleby 5-10 cm warstwą kory skutecznie ogranicza wysychanie podłoża, hamuje rozwój chwastów, zabezpiecza system korzeniowy przed przemarzaniem i pozwala utrzymać odpowiednie pH. W razie zauważenia na liściach mączystego nalotu rośliny należy opryskać środkiem zwalczającym mączniaka prawdziwego azalii.  

Azalie doskonale prezentują się sadzone w grupach, najlepiej po kilka sztuk jednej odmiany, tak, aby w trakcie kwitnienia mogły tworzyć duże, jednolite plamy. Niemniej ciekawie wyglądają stare, rozrośnięte egzemplarze, wyeksponowane na trawniku lub rabacie. Krzewy te doskonale rosną sadzone w ogrodach wrzosowiskowych, w których panuje odpowiedni dla nich mikroklimat.

Kosaciec syberyjski

Iris sibirica
Kosaciec syberyjski

Kosaciec syberyjski to rodzima, choć rzadko spotykana w kraju na stanowiskach naturalnych bylina porastająca wilgotne łąki i bagna. Poza Polską występuje na obszarze Europy Środkowo-Wschodniej, na wschodzie Rosji, po Jezioro Bajkał i Kaukaz. W ogrodach kosaciec syberyjski uprawia się dla ozdobnych kwiatów oraz dekoracyjnych liści, zebranych w gęste, strzeliste kępy o wysokości od 0,5 do 1 m. Blaszki liściowe są bardzo wąskie, mają nie więcej niż 1 cm szerokości, są jasnozielone, wyrastają z krótkich, podziemnych kłączy. W maju pośród liści ukazują się okrągłe w przekroju pędy kwiatostanowe, na których tworzy się od 3 do 5 kwiatów. Niebieskofioletowe kwiaty z jasnym rysunkiem na dolnych płatkach mają około 6-7 cm średnicy, rozwijają się w czerwcu, są wyniesione ponad liście. Pojedynczy kwiat jest zbudowany z 6 działek, trzy z nich (zewnętrzne) są szersze, wywinięte do dołu, mają białą plamkę z niebieskimi żyłkami, a pozostałe trzy (wewnętrzne) są węższe i wznoszą się. Kwiaty są zapylane przez trzmiele. Nasiona zawiązują się w cylindrycznych, zielonych torebkach nasiennych, brązowiejących i otwierających się po dojrzeniu. Zaschnięte torebki są dekoracyjne, można je ścinać i wykorzystywać do suchych bukietów. Po kwitnieniu roślina pozostaje ozdobna z liści.

Kosaciec syberyjski jest byliną łatwą w uprawie. Najlepiej rośne na stanowiskach wilgotnych do podmokłych, na glebach żyznych, torfowych, próchnicznych, o lekko kwaśnym pH. Preferuje miejsca słoneczne do lekko ocienionych. Sadzony w cieniu słabo kwitnie. Co roku wiosną trzeba obcinać zaschnięte liście. Co kilka lat kępy wymagają dzielenia i rozsadzania, co dobrze wpływa na kondycję roślin. Kosaciec syberyjski jest byliną odporną na mróz i zdrową, problem mogą stanowić czarne, drobne mszyce pojawiające się wiosną na młodych liściach. W przypadku gdy je zauważymy rośliny wystarczy opryskać środkiem mszycobójczym.

W szkółkach dostępny jest gatunek oraz odmiany ogrodowe o kwiatach w kolorach od białego, przez różowe, lila i błękitne, po fioletowe i granatowe. Rośliny te stanowią ciekawy element rabat bylinowych, kompozycji naturalistycznych i rustykalnych. Świetnie rosną nad brzegami naturalnych zbiorników wodnych, oczek i strumieni. Kwiaty można ścinać i wstawiać do wazonów. Spotykany w naturze kosaciec syberyjski jest rośliną objętą ochroną.

Pożegnanie Pana Andrzeja Dębskiego

Szanowni Państwo,

Z wielkim smutkiem przekazujemy wiadomość o śmierci  wieloletniego członka naszego stowarzyszenia Pana Andrzeja Dębskiego.

Pan Andrzej Dębski wraz z braćmi jest współtwórcą sukcesu SZKÓŁEK BRACI DĘBSKICH, położonych w Młynkach k. Puław – gospodarstwa założonego w 1955 r. przez Teresę i Mieczysława Dębskich, obecnie jednego z najprężniej działających polskich gospodarstw szkółkarskich, znanych w kraju i za granicą, oferujących szeroki asortyment roślin ozdobnych.  

Przez 29 lat Pan Andrzej Dębski był członkiem Związku Szkółkarzy Polskich, brał aktywny udział w życiu stowarzyszenia, uczestniczył w walnych zgromadzeniach członków, konferencjach, wystawie „Zieleń to Życie”. Chętnie dzielił się swoją wiedzą i pasją szkółkarską. W uznaniu za wkład w rozwój stowarzyszenia otrzymał Srebrną Odznakę Honorową Związku Szkółkarzy Polskich.

Uroczystości pogrzebowe odbędą się w najbliższy czwartek, 14 maja o godzinie 15:00 w kościele pw. Znalezienia Krzyża Świętego w Końskowoli. Po nich nastąpi pochowanie na cmentarzu w Końskowoli.

Łączymy się z Rodziną w bólu i składamy wyrazy współczucia.

Będzie nam Pana brakowało, Panie Andrzeju.

Powojnik 'Kardynał Wyszyński'

Clematis 'Kardynał Wyszyński'
Powojnik 'Kardynał Wyszyński'

Powojniki to wartościowe i uniwersalne pnącza ogrodowe o wielu zastosowaniach, ale przede wszystkim rośliny o zniewalającej urodzie kwiatów. Polska odmiana 'Kardynał Wyszyński' kwitnie bardzo obficie, obsypując się już w czerwcu dużymi, jaskrawoczerwonymi kwiatami. Ponieważ jest łatwa w uprawie, mogą się nią cieszyć nawet początkujący ogrodnicy.

Odmianę wyhodował Stefan Franczak w 1982 roku, nadając jej imię wielkiego Polaka. Zaliczana jest do powojników z Grupy Wielkokwiatowych Późno Kwitnących, wśród której jest kilka cennych polskich odmian odznaczonych medalami na wystawach światowych. Powojniki z tej grupy kwitną obficie przez kilka tygodni, obsypując się dużymi kwiatami.

Powojnik 'Kardynał Wyszyńskie' rośnie umiarkowanie silnie, osiągając 2-3 m wysokości. Wspina się po podporach za pomocą ogonków liściowych. Pędy ma cienkie, wiotkie, liście całobrzegie, trójlistkowe, jasnozielone. Kwiaty pojawiają się na pędach tegorocznych w czerwcu i lipcu, a potem w mniejszej liczbie aż do jesieni. Są duże, średnicy 15 cm, pojedyncze, złożone z 6-8 jaskrawy, aksamitnych działek, które w czasie kwitnienia lekko się przebarwiają - na początku kwitnienia są czerwone, a w trakcie przekwitania stają się bardziej fioletowe. Brzegi działek są karbowane, a pręciki są czerwonawe na końcach.

Powojniki  wielkokwiatowe należy sadzić na stanowisku dobrze oświetlonym, ale nie gorącym. Górna część pnącza może pozostawać w słońcu, a podstawa powinna być ocieniona. Roślina najlepiej rośnie w podłożu żyznym, próchnicznym, umiarkowanie wilgotnym, przepuszczalnym, o odczynie od lekko kwaśnego do lekko zasadowego. Pielęgnacja ogranicza się do wiosennego skrócenia wszystkich zeszłorocznych pędów na wysokości ok. 50 cm oraz zasilania młodych roślin nawozem. Odmiana doskonale wytrzymuje polskie zimy bez potrzeby okrywania.

Odmiana 'Kardynał Wyszyński' nadaje się do uprawy przy ogrodzeniach i różnego rodzaju podporach przyściennych i wolno stojących, takich jak kraty, słupy, bramki i piramidy. Świetnie rośnie w dużych pojemnikach na balkonach i tarasach. Jej walory dekoracyjne i użytkowe zostały docenione na wystawie Plantarium w 1990 roku w holenderskim Boskoop, gdzie otrzymała złoty medal w konkursie nowości.