Szukasz:




x
Login:

Hasło:

x

Jesion pensylwański ‘Crispa’

Fraxinus pennsylvanica ‘Crispa’
Jesion pensylwański ‘Crispa’

To polska odmiana uzyskana w 1904 r. przez Feliksa Rożyńskiego w szkółkach Zamoyskich w Podzamczu. Roślina jest od ponad 100 lat oferowana w sprzedaży, ceniona za kompaktową formę i nieduże jak na jesion rozmiary, a także wysoką zdrowotność.

Jesion pensylwański ‘Crispa’ to niewysokie drzewo o regularnej, gęstej, kulistej koronie. Po wielu latach uprawy dorasta do kilku metrów wysokości i 3-6  m średnicy. Szkółki oferują tę odmianę w formie szczepionej na wysokim pniu, jako drzewo przeznaczone do ogrodów przydomowych, osiedlowych i zieleni przyulicznej. Ozdobą rośliny są ciemnozielone liście złożone o skręconej osi liścia, zbudowane zwykle z 7 lancetowatych, kędzierzawych listków o nierównej, pofalowanej powierzchni. Liście są osadzone na krótkich ogonkach, mają do 10 cm długości. Jesienią wcześnie się przebarwiają na intensywnie żółty kolor, a następnie opadają. Kwiaty są niepozorne, dwupienne, rozwijają się z bocznych pąków generatywnych na przełomie kwietnia i maja. Owoce w postaci orzeszków zaopatrzonych w długie, jasnozielone skrzydełko, są zebrane w liczne, wiechowate owocostany. Przed dojrzeniem są dekoracyjne dzięki soczyście zielonej barwie, kontrastującej z ciemnym kolorem liści, po dojrzeniu brązowieją.

Jesiony nie są wymagające w uprawie, ale najlepiej rosną na glebach żyznych, głęboko uprawionych, wilgotnych, o odczynie kwaśnym do obojętnego. Preferują stanowiska słoneczne, ale tolerują także umiarkowane zacienienie. Jesion pensylwański jest gatunkiem w pełni odpornym na mróz. Badania naukowe wykazały, że gatunek ten skutecznie oczyszcza powietrze z zanieczyszczeń gazowych (dwutlenków azotu, siarki i węgla), które są pobierane przez aparaty szparkowe liści do przestrzeni międzykomórkowych i tam neutralizowane w procesach biochemicznych. Z kolei na powierzchni liści osadzają się pyły zawieszone. Ogromną zaletą gatunku i jego odmian jest wysoka odporność na porażenie Hymenoscyphus fraxineus - patogen grzybowy (wykryty w 2006 r. przez Polaka, Tadeusza Kowalskiego) wywołujący groźną chorobę powodującą masowe zamieranie jesionu wyniosłego na terenie niemal całej Europy.

Jesion pensylwański ‘Crispa’ najpiękniej prezentuje się odpowiednio wyeksponowany, posadzony np. na środku kwietnika, bylinowej rabaty lub na tle trawnika. Nadaje się do sadzenia w ogrodach formalnych, gdzie dużą wagę przywiązuje się do symetrii i form geometrycznych. Można go wykorzystać do obsadzania dróg i ulic, parkingów, parków, skwerów, ogrodów jordanowskich, szkolnych i przedszkolnych. Odmiana ta może być ciekawą alternatywą dla bardzo popularnego klonu pospolitego ‘Globosum’.

Piwonie

Piwonie to jedne z najstarszych roślin ozdobnych, uprawiane w chińskich ogrodach już przed 3 tysiącami lat. Ich ozdobą są niezwykle piękne, różnorodne, a często też przyjemnie pachnące kwiaty. Liczba odmian piwonii nie jest dokładnie znana, ale z pewnością przekracza 10 tys. Nie mniej dekoracyjne są także liście piwonii, zwłaszcza te ciemnozielone i błyszczące, z delikatnym fioletowym lub purpurowym odcieniem. Piwonie są trwałe i długowieczne, dlaczego więc nie miałyby częściej pojawiać się na osiedlowych czy parkowych rabatach?

Piwonie bylinowe

Piwonie mogą być bylinami, półkrzewami lub krzewami. Najpopularniejsze u nas są gatunki bylinowe, czyli przede wszystkim piwonia chińska (Paeonia lactiflora) z tysiącami odmian, a także piwonia lekarska (P. officinalis) oraz kolekcjonerskie gatunki botaniczne, np. piwonia odmienna (P. anomala), krymska (P. daurica) czy himalajska (P. emodi). Rośliny te tworzą pąki odnawiające na wieloletnich nasadach pędów ukrytych pod ziemią. Ich korzenie są zwykle silnie zgrubiałe. Po zakończeniu sezonu wegetacyjnego część nadziemna zamiera. Piwonie bylinowe są łatwe w rozmnażaniu i dzięki temu zwykle niedrogie – oczywiście poza najnowszymi odmianami o niestandardowej budowie i kolorystyce kwiatów.

Najpopularniejszym gatunkiem wykorzystywanym w ogrodnictwie i hodowli odmian ozdobnych jest piwonia chińska (Paeonia lactiflora), bylina pochodząca z terenów północnej Azji. Roślina ta dorasta od 0,5 do 1 m wysokości, tworzy od kilku do kilkunastu kwiatów na łodydze. Jej kwiaty są pojedyncze, zbudowane z 9-13 białych lub różowych płatków korony otaczających liczne żółte pylniki. W pełnym rozkwicie kwiaty mają od 8 do 15 cm średnicy. Liście są najczęściej duże, ciemnozielone, podwójnie trójdzielne, dekoracyjne. Piwonię chińską sprowadzono do Europy w XVIII wieku, a obecnie w sprzedaży dostępne są wyłącznie jej odmiany ogrodowe różniące się budową i kolorem kwiatów. Efektem wieloletnich prac hodowlanych było uzyskanie roślin o kwiatach pojedynczych, półpełnych, pełnych, w kolorach od białego i kremowego, przez całą gamę odcieni koloru różowego, po czerwone i purpurowe, pachnących bądź pozbawione zapachu. Najwcześniejsze odmiany zakwitają pod koniec kwietnia, najpóźniejsze kończą kwitnienie na początku lipca.

Gatunki krzewiaste

Mniej znane, ale bardzo cenne i warte szerszej popularyzacji są gatunki krzewiaste piwonii, o egzotycznym wyglądzie i spektakularnie pięknych kwiatach. Są to krzewy o zdrewniałych pędach i sezonowym ulistnieniu, dorastają do 1,5 m wysokości. Wbrew obawom gatunki te są dobrze przystosowane do uprawy w polskich warunkach klimatycznych i mogą być u nas z powodzeniem sadzone na terenie całego kraju. Do tej grupy piwonii zalicza się m.in. formy botaniczne piwonii krzewiastej (P. suffruticosa), piwonii Delavaya (P. delawayi) czy piwonii Rocka (P. rockii), jak i bardzo liczne ich odmiany uprawne. Ze względu na skomplikowany sposób rozmnażania (zwykle rozmnaża się je przez szczepienie na korzeniach piwonii chińskiej lub lekarskiej) odmiany piwonii krzewiastych są znacznie droższe od piwonii bylinowych. Rośliny te były uprawiane i selekcjonowane przez ponad 2000 lat w Chinach oraz przez 1000 lat w Japonii, stąd wiele dostępnych współcześnie odmian nosi azjatycko brzmiące i trudne dla nas do wymówienia nazwy.

Piwonia krzewiasta i jej odmiany tworzą niewielkie krzewy o grubych, słabo rozgałęzionych, zdrewniałych pędach. Rosną wolno, osiągają do 1-1,5 m wysokości. Ich liście są duże, zwykle podwójnie złożone, jasno lub ciemnozielone. Pojedyncze pąki kwiatowe tworzą się wiosną na szczytach młodych przyrostów. Kwiaty mogą być pojedyncze, półpełne lub pełne, przyciągają uwagę dużym rozmiarem, u niektórych odmian kwiaty w pełnym rozkwicie osiągają 20 cm średnicy, oraz niesamowitą paletą barw – białych, różowych, czerwonych, purpurowych oraz niespotykanych u mieszańców piwonii chińskiej – żółtych czy fioletowych. Kwiaty są zbudowane z centralnie umieszczonych słupków otoczonych wieńcem żółtych pręcików w liczbie od 100 do ponad 200 oraz zaokrąglonych płatków korony, często nieregularnie powcinanych na szczycie.

Mieszańce Itoh

Wreszcie najmniej jeszcze popularne ale chyba najciekawsze są obecnie mieszańce międzysekcyjne, nazywane też piwoniami Itoh. Ich hodowlę rozpoczął Japończyk Toichi Itoh krzyżując w 1948 r. gatunki bylinowe z gatunkami krzewiastymi. Następnie ich hodowlę kontynuowano w latach 60. i 70. XX wieku w USA. Obecnie liczba odmian mieszańców Itoh przekroczyła już 100 i systematycznie rośnie. Wyglądem przypominają one piwonie krzewiaste, ale są bylinami. To właśnie w tej grupie znajduje się najwięcej odmian o niestandardowych barwach, przede wszystkim żółtych, ale też łososiowych, fioletowych, różowych, białych i różnego rodzaju mieszankach kolorystycznych. Ogromną zaletą licznych mieszańców Itoh jest tworzenie sztywnych, odpornych na wyleganie łodyg. Kwiaty są dosyć duże, często bywają trwalsze niż u piwonii krzewiastej, ale w pierwszych latach uprawmy mogą być nieco schowane pomiędzy liśćmi. Zmienia się to z wiekiem roślin – starsze i bardziej rozrośnięte egzemplarze przepięknie eksponują swoje kwiaty na tle liści.

Idealne na rabaty

Kwiaty wielu półpełnych i pełnych odmian piwonii podczas deszczu zbierają wodę i stają się bardzo ciężkie, co powoduje, że ich łodygi się uginają, a czasem wręcz całe rośliny pokładają się na ziemi. Niestety po ustaniu deszczu rośliny zwykle nie są już w stanie się podnieść. To właśnie dlatego piwonie były rzadko stosowane na rabatach miejskich lub osiedlowych. Wprawdzie na rynku dostępne są dekoracyjne podpory dla piwonii, wykonane z metalu lub tworzyw sztucznych, jednak ich zastosowanie wiąże się z koniecznością usuwania na czas wiosennych prac pielęgnacyjnych (koszenia zaschniętych łodyg) i jest dosyć kosztowne. Innym rozwiązaniem jest dobór odmian kompaktowych, o sztywnych łodygach, odpornych na wyleganie, zdobiących rabaty niezależnie od warunków atmosferycznych. Tego typu odmiany są coraz łatwiej dostępne w polskich szkółkach.

Szukać ich należy przede wszystkim na liście laureatów odmian odznaczonych wyróżnieniem Award of Landscape Merit (ALM), przyznawanym przez Amerykańskie Towarzystwo Piwoniowe (American Peony Society). Są to zarówno odmiany współczesne piwonii bylinowych i mieszańców Itoh oraz kultywary uzyskane na przestrzeni niemal 90 lat. 

Odpowiednio dobierając i komponując odmiany wczesne ze średnimi i późnymi można uzyskać efekt kwitnienia trwający ponad 2 miesiące! Znaczenie ma również to, czy dany kultywar tworzy pąki boczne, dzięki którym okres kwitnienia znacznie się wydłuża. Nie bez znaczenia jest też to, czy kwiaty pachną. Przykładem idealnej odmiany na bezobsługowe rabaty jest ‘Old Faithful’ – bylinowa piwonia tworząca sztywne pędy zwieńczone pojedynczymi, pełnymi, ciemnoczerwonymi kwiatami. Zakwita późno, w czerwcu, ma piękne ciemnozielone liście zdobiące rabatę po przekwitnieniu. Podobne pełne kwiaty tworzą ‘Eliza Lundy’ (czerwone), ‘Etched Salmon’ (różowe), ‘Many Happy Returns’ (czerwone), ‘Rozella’ (ciemnoróżowe). Bardzo efektowne są piwonie anemonowe, których kwiaty są zbudowane z jednego lub kilku okółków szerokich płatków korony otaczających zebrane w pompon płatki powstałe z przekształconych (rozrośniętych) pręcików. Tego typu odmiany polecane do sadzenia w miastach to: ‘Charm’ (purpourowa), ‘Comanche’, ‘Garden Lace’, ‘Sword Dance’ (różowo-żółte), ‘Do Tell’ (biało-różowa)’, ‘Gay Paree’ (różowo-różowa), ‘Mahogany’ (czerwono-żółta), ‘White Cap’ (różowo-biała). 

Mniej narażone na wyleganie są odmiany o kwiatach pojedynczych. W tej grupie roślin szczególnie warte wyróżnienia są kwitnące na czerwono, wczesne odmiany: ‘America’, ‘Burma Ruby’, ‘Early Scout’, ‘Little Red Gem’, ‘Merry Mayshine’; kwitnące na różowo: ‘Friendship’,  ‘Lovely Rose’, ‘Roselette’, ‘Salmon Dream’ oraz ‘Coral ‘n Gold’ o kwiatach pomarańczowych. Później zakwitają na czerwono ‘Scarlett O’Hara’ i ‘Topeka Garnet’ oraz na biało ‘Krinkled White’. Wymienione odmiany doskonale się sprawdzają w kompozycjach naturalistycznych.

Ciągle mało znane, a polecane do sadzenia szczególnie na rabatach w zieleni osiedlowej, są mieszańce Itoh o pełnych kwiatach: ‘Bartzella’ – numer jeden wśród żółtych odmian, obficie i niezawodnie kwitnąca, ‘Canary Brilliants’ o brzoskwiniowych kwiatach i ‘Garden Treasure’ – zawsze zwracająca uwagę swoimi pięknie wyeksponowanymi, żółtymi kwiatami. Z odmian o żółtych kwiatach półpełnych na wyróżnienie zasługuje ‘Prairie Charm’. 

Wymagania piwonii

Piwonie najlepiej rosną na glebach gliniasto-piaszczystych, dobrze i głęboko uprawionych, dostatecznie wilgotnych, ale przepuszczalnych, o dużej zawartości próchnicy. Rośliny te, a zwłaszcza piwonia krzewiasta, preferują podłoża o odczynie obojętnym lub nawet zasadowym. Na glebach lżejszych piwonie bylinowe szybciej się rozrastają, tworzą więcej pędów i liści, z kolei gleby cięższe sprzyjają obfitszemu kwitnieniu i intensywniejszemu wybarwieniu kwiatów. Piwonie są roślinami wyjątkowo trwałymi, mogą rosnąć w jednym miejscu nawet przez kilkadziesiąt lat. Stąd ważne jest by nie sadzić ich ani za płytko, ani za głęboko, czyli zwykle tak, aby korzenie były przykryte 3-5 cm warstwą gleby. Jedynie piwonie krzewiaste, odmiany szczepione, należy sadzić głębiej, tak by miejsce szczepienia znalazło się na głębokości około 10 cm. Dzięki temu rośliny będą w stanie wytworzyć własne korzenie. Stanowisko dla piwonii powinno być słoneczne. Piwonie są rzadko atakowane przez choroby i szkodniki. Spośród chorób mogą wystąpić szara pleśń, rdza piwonii i plamistości liści. Zapobieganiu występowania chorób sprzyja usuwanie zaschniętych liści i łodyg piwonii bylinowych.

Grzegorz Falkowski
Związek Szkółkarzy Polskich

Topole

Topole (Populus), pomimo nienajlepszego PR’u, to cenne dla terenów miejskich, szybko rosnące drzewa uprawiane w Europie, Azji i Ameryce Północnej.

Botanicy wyróżniają około 40 gatunków oraz ponad 200 form mieszańcowych i odmian topoli. Ze względu na szybkie tempo wzrostu, regularny pokrój oraz niewielkie wymagania uprawowe topole od dawna cieszyły się popularnością. W Polsce sadzono je masowo, zwłaszcza w drugiej połowie XX wieku (mieszańce gatunków europejskich z amerykańskimi). Ponieważ rośliny te nie są drzewami długowiecznymi, żyją od 60 do 200 lat, mają kruche drewno, a w czasie burz łatwo się łamią, zagrażając przechodniom i samochodom, w ciągu ostatnich 2 dekad wiele z nich zostało usuniętych przy okazji modernizacji i rozbudowy infrastruktury drogowej i mieszkaniowej. Zastąpiono je innymi gatunkami drzew, które w warunkach zurbanizowanych niestety nie osiągają takich rozmiarów, jak topole. Z tego względu dendrolodzy i specjaliści od urządzania terenów zieleni zaczynają patrzeć na topole łaskawszym spojrzeniem, zarówno w kierunku odmian historycznych, uzyskanych przed stu czyn nawet dwustu laty, jak i tych współczesnych, o podwyższonych walorach użytkowych i ozdobnych.

Gatunki rodzime

 W Polsce naturalnie występują 3 gatunki topól. Największy zasięg ma topola osika (P. tremula), zwana także topolą drżącą. Drzewo to dorasta do 25-30 m wysokości, tworzy gruby pień pokryty gładką, oliwkowozieloną, dekoracyjną korą oraz szeroką, zaokrągloną koronę. Największe dorosłe drzewa osiągają w obwodzie około 4 m średnicy. Liście na krótkopędach są ciemnozielone, okrągławe, osadzone na długich, spłaszczonych i przewężonych ogonkach, przez co poruszają się przy najlżejszym ruchu powietrza. Zupełnie inne liście wyrastają na długopędach – jajowate, u nasady sercowate, o zaostrzonym wierzchołku, osadzone na krótszych ogonkach. Topola osika jest gatunkiem pionierskim, najbardziej plastycznym ze wszystkich topól. Daje liczne odrosty korzeniowe, dzięki czemu łatwo zasiedla obszary zdegradowane przyrodniczo, nadaje się do rekultywacji hałd i terenów poprzemysłowych. Ma przeciętne wymagania glebowe i wilgotnościowe, jest w pełni odporna na mróz. Nadaje się do sadzenia w parkach oraz na terenach rekreacyjnych.

Jedną z najwartościowszych odmian topoli osiki jest  wyselekcjonowana w 1911 r. w Szwecji odmiana ‘Erecta’. Drzewo to charakteryzuje się wyjątkowo wąskim, kolumnowym pokrojem, dorasta do 15-20 m wysokości. Wszystkie gałęzie boczne są ustawione pionowo a średnica koron nie przekracza 3 m. Interesującą cechą odmiany są wyraźne, ozdobne ślady po liściach, przez wiele lat widoczne na szarej korze pokrywającej pień. Liście mają do 10 cm średnicy, jesienią przebarwiają się na żółto. ‘Erecta’ jest odmianą szczególnie popularną w krajach skandynawskich, zwłaszcza w Szwecji i Finlandii, oraz w krajach bałtyckich. W Polsce jest mało znana i zasługuje na upowszechnienie. Zwłaszcza jako drzewo do sadzenia na terenach nowo budowanych osiedli, gdzie ze względu na brak przestrzeni projektanci czy wykonawcy unikają sadzenia gatunków tworzących większe korony (zacieniających mieszkania położone na niższych piętrach).

Gatunkami rodzimymi są także topola biała (P. alba) i topola czarna (P. nigra), zasiedlające wraz z wierzbami doliny rzek, tworząc łęgi wierzbowo-topolowe. Topola biała jest długowieczna i osiąga nawet 40 m wysokości, zaś obwód pnia może mieć 10 m. Taki obwód uzyskał egzemplarz rosnący w podwarszawskim Lesznie (tzw. topola lesznowska), został on uznany za najgrubsze drzewo w Polsce. Niestety w 2012 r. drzewo się złamało. Naukowcy oszacowali jego wiek na 330 lat. Europejskie szkółki oferują 3 męskie odmiany ozdobne topoli białej – wyselekcjonowaną w królewskich ogrodach Kew w Anglii ‘Nivea’ o bardziej rozłożystej koronie i srebrzystych liściach pokrytych czysto białym kutnerem („nivea” oznacza „śnieżnobiały”) oraz ‘Pyramidalis’ syn. ‘Bolleana’ – pochodzący z Azji selekt o wąskiej koronie, która z wiekiem poszerza się. Przypomina topolę włoską, ale rośnie wolniej i jest niższa (osiąga do 20 m wysokości). Odmiana ta jest odpowiednia do parków, obsadzania większych osiedli oraz promenad. Nowszą, ulepszoną formą, która w krajach Beneluxu zastąpiła odmianę ‘Piramidalis’, jest wyselekcjonowana w Holandii żeńska odmiana ‘Raket’. Drzewo w młodości rośnie bardzo szybko, docelowo dorasta do 15-20 m wysokości. Korona początkowo jest wąska, strzelista, z wiekiem robi się szersza, u dorosłych egzemplarzy osiąga 12 m średnicy. Młode liście są srebrzyste, starsze zielone, z białym, filcowym kutnerem od spodu.

Topola czarna dorasta do 30 m wysokości, w młodości ma stożkowaty pokrój, później kopulasty, nieregularny. Najgrubsze okazy tego gatunku osiągają do 8 m średnicy pnia. Ponieważ roślina preferuje gleby bardziej żyzne i wilgotne, znajduje zastosowanie głównie w zieleni parkowej. Najbardziej rozpowszechnioną odmianą tego gatunku jest ‘Italica’, zwana topolą włoską. Jej popularność w Polsce zawdzięczamy Izabeli Czartoryskiej, która w XVIII wieku sprowadziła drzewo do kraju. Swoim wyglądem drzewo przypomina włoskie cyprysy, tworzy strzeliste krony, dorasta do 35 m wysokości. Jest odmianą męską, nie tworzy puchu wokół nasion – uciążliwego w miastach. Ma niewielkie wymagania glebowe, znosi zanieczyszczenie powietrza, ale podobnie jak gatunek preferuje podłoża zasobne w wodę. Efektownie prezentuje się sadzona w formie szpaleru. Jest niestety krótkowieczna, żyje około 60-80 lat. 

Mieszańce euroamerykańskie

W tej grupie topoli największe znaczenie mają odmiany topoli kanadyjskiej (P. ×canadensis), uzyskane w wyniku krzyżowania topoli czarnej (P. nigra) z topolą amerykańską (P. deltoides). Spośród ponad 100 odmian pochodzenia mieszańcowego polskie szkółki oferują kilkanaście taksonów przydatnych zarówno do sadzenia przy drogach, ale w odległości większej, niż średnica koron dorosłych drzew, jak i w parkach czy zadrzewieniach krajobrazowych.

Do sadzenia w miastach preferowane są klony męskie, nie tworzące opatrzonych puchem, lotnych nasion - bardzo uciążliwych dla mieszkańców, zaśmiecających ulice, chodniki, samochody, wlatujących przez uchylone okna do mieszkań. Wyselekcjonowana we Francji ‘Serotina’ (nazywana także topolą późną) oraz belgijska ‘Serotina Aurea’ to jedne ze starszych odmian topól (odmiana ‘Serotina’ pojawiła się w uprawie ok. 1750r!) Obie są klonami męskimi, osiągają 25-30 m wysokości, tworzą bardzo szerokie korony, mają duże, skórzaste, późno rozwijające się liście (w połowie maja), u odmiany ‘Serotina’ ciemnozielone, u ‘Serotina Aurea’ żółte. Odmiany te straciły na znaczeniu ze względu na dużą podatność na choroby. Ponad dwieście lat, ale nadal uprawiana i ceniona, ma wyselekcjonowana w Holandii żeńska odmiana ‘Marilandica’, wyróżniająca się zwieszającymi się gałęziami i często wykrzywionym pniem. Jej liście rozwijają się w kwietniu, wcześnie przebarwiają się jesienią na żółto i opadają. Niestety drzewo tworzy ogromne ilości uciążliwych nasion, dlatego jest polecane głównie do sadzenia poza obszarem zurbanizowanym. Jedną z częściej u nas uprawianych i sadzonych topoli jest odmiana ‘Robusta’, dorastająca do 35 m wysokości. Roślina wyróżnia się bardzo regularną, stożkowatą koroną. Młode liście są brązowoczerwone, starsze zielone. W odróżnieniu od ‘Marilandica’ jest klonem męskim, nie tworzy nasion, a przez to może być uprawiana w mieście. Przed wojną była rozpowszechniana przez szkółki w Niekłaniu (koło Kielc) stąd do dzisiaj spotykana jest pod nazwą – topola niekłańska.

Topole balsamiczne

Topole balsamiczne to sekcja obejmująca gatunki pochodzenia azjatyckiego, u których rozwijające się wiosną młode pędy i liście pokrywa lepka, balsamiczna substancja o przyjemnym zapachu. Przedstawicielem tej grupy topoli przydatnym i uprawianym w Polsce jest topola Simona (P. simonii) zwana także topolą chińską. Drzewo to charakteryzuje się szybkim tempem wzrostu, osiąga 20 m wysokości, tworzy grube rozpostarte konary i długie, zwisające gałęzie z licznymi, skierowanymi do góry krótkopędami. Liście są jajowate, zaostrzone na wierzchołkach, błyszczące, jesienią przebarwiają się na żółto. Topola Simona dobrze znosi warunki miejskie, toleruje gleby mniej żyzne i suche. W przypadku wczesnego rozpoczęcia wegetacji jest narażona na uszkodzenia przez wiosenne przymrozki.

Topola na medal

Nowością na polskim rynku jest topola amerykańska (P. deltoides) ‘Purple Tower’ - interesująca odmiana o niespotykanym zabarwieniu liści. Jest to średniej wielkości drzewo dorastające do 15 m wysokości, nisko rozgałęzione, o cylindrycznej koronie. Młode pędy są purpurowobrązowe, liście bardzo duże, szerokie, trójkątne, wiosną po rozwinięciu intensywnie purpurowe, później zielenieją i stają się zielonobrązowe z czerwonym ogonkiem i nerwem głównym. Odmiana ta nie  jest w pełni odporna na mróz - szczególnie źle znosi zimy z wysokimi amplitudami temperatur . Toleruje przeciętne podłoża i okresową suszę. Dobrze znosi warunki miejskie, sprawdza się sadzona w zieleni osiedlowej i parkowej. W 2011 roku odmiana ta zdobyła brązowy medal w Konkursie Roślin Nowości Międzynarodowej Wystawy „Zieleń to Życie”.

Dr Wiesław Szydło
Związek Szkółkarzy Polskich

Graby

Rodzaj grab (Carpinus) obejmuje około 30 gatunków drzew występujących naturalnie w strefie klimatu umiarkowanego Europy, Azji i Ameryki Północnej. Gatunkiem rodzimym dla Polski jest grab pospolity (Carpinus betulus) rosnący w lasach na terenie całego kraju. W kolekcjach dendrologicznych spotyka się jeszcze kilka innych gatunków grabów, które pomimo swoich walorów są jednak rzadko oferowane przez szkółki.

Charakterystyka gatunku, zastosowanie

Grab pospolity powszechnie rośnie na niżu oraz w rejonach podgórskich do wysokości 800 m. n. p. m.. Preferuje gleby żyzne, ciężkie, umiarkowanie wilgotne, wapienne. Tworzy zespoły leśne zwane grądami. W lasach mieszanych najczęściej występuje w towarzystwie dębu szypułkowego i buka pospolitego, a także klonu pospolitego, klonu jawora i lipy. Grab rośnie stosunkowo wolno, jest też zaliczany do drzew krótkowiecznych. W wieku 80-90 lat osiąga swoją maksymalną wysokość. Dożywa zwykle nie więcej niż 100-120 lat. Najstarszy krajowy egzemplarz, zlokalizowany w Gołuchowie koło Kalisza, liczy około 220 lat. Z kolei najgrubszy w Polsce grab rośnie w Ogrodzie Botanicznym Uniwersytetu Warszawskiego w Warszawie, jego obwód przekracza 4 m. Drewno grabu jest uznawane za najtwardsze i najcięższe spośród wszystkich naturalnie występujących w Polsce gatunków drzew. Jednak ze względu na falisty pień oraz dużą łupliwość (utrudniającą obróbkę skrawaniem) wartość użytkowa grabowego drewna jest niewielka.

Roślinę cenią sobie ogrodnicy. Grab pospolity od wieków był wykorzystywany w ogrodach i parkach do tworzenia formowanych żywopłotów i szpalerów. Wraz z bukiem najlepiej znosi strzyżenie i zacienienie spośród wszystkich krajowych drzew liściastych.

Grab pospolity przeważnie osiąga 15-20 m wysokości. Tworzy krótki, pojedynczy lub wielokrotny pień o nierównej powierzchni, zanikający w górnej części. Korona jest miotlasta, owalna, osiąga 10-15 m średnicy. Pień i konary pokrywa gładka, szaropopielata kora, miejscami z podłużnymi, jasnymi smugami.

Młode pędy są cienkie i wiotkie, lekko zygzakowate, zielone, z drobnymi przetchlinkami i włoskami. Liście są eliptyczne, ciemnozielone, mają do 12 cm długości i do 7 cm szerokości. Na blaszkach liściowych widocznych jest 10-15 nerwów, ich brzegi są podwójnie piłkowane a cała powierzchnia pofałdowana jak harmonijka. Kwiaty są rozdzielnopłciowe, pozbawione okwiatu, wiatropylne, rozwijają się wraz z liśćmi pod koniec kwietnia i na początku maja. Kwiaty żeńskie są niepozorne, trudno je zauważyć, są zebrane w luźne kłosy na końcach pędów. Kwiaty męskie są zebrane w zwisające, dekoracyjne kotki długości 3-5 cm. Owoce to niewielkie, owalne orzeszki o żeberkowanej powierzchni, zaopatrzone w 3-5 cm długości skrzydełka pełniące rolę aparatu lotnego. Skrzydełka są zbudowane z 3 klap, z których środkowa jest ponad dwukrotnie dłuższa od pozostałych. Orzeszki są zebrane w luźne, nastroszone, zwisające owocostany o długości 10-15 cm, dojrzewają we wrześniu i październiku. Dojrzałe owoce stanowią pokarm niewielkiego, częściowo wędrownego ptaka grubodzioba (syn. pestkojad, grabołusk).

Jesienią liście grabu żółkną, brązowieją i opadają. Ale u młodych roślin część zaschniętych liści utrzymuje się na gałęziach aż do wiosny.

Formy strzyżone

Tolerancja na silne zacienienie oraz wysokie zdolności regeneracyjne sprawiły, że grab pospolity stał się jednym z najważniejszych rodzimych gatunków liściastych stosowanych do tworzenia żywopłotów, szpalerów, łuków, labiryntów i wszelkiego rodzaju rzeźb ogrodowych. Intensywnie cięte rośliny dają liczne odrośla i pozwalają szybko uzyskać efekt gęstych zielonych ścian. Dlatego właśnie z garbu tworzy się labirynty. Największy na świecie labirynt grabowy o powierzchni 1 ha można podziwiać w Polsce, w Ogrodach Hortulus w Dobrzycy, położonych między Kołobrzegiem i Koszalinem. Labirynt ten powstał w 2003 r. z 18 tysięcy 2-letnich sadzonek grabu. Piękne grabowe szpalery i żywopłoty można podziwiać m. in. w Ogrodach Dolnych Zamku Królewskiego w Warszawie, w ogrodach pałacu Branickich w Białymstoku oraz wielu innych historycznych ogrodach i parkach.

Do zakładania formowanych żywopłotów należy zamawiać materiał szkółkarski formowany już na etapie produkcji, z rozbudowanym systemem gałęzi w dolnych partiach rośliny. Dzięki temu uzyskane żywopłoty będą zabudowane od samej ziemi. Nie należy kupować do tego celu materiału ze szkółek leśnych, gdzie siewki są uprawiane na zagonach w dużym zagęszczeniu i zwykle u dołu mają skąpą liczbę gałęzi. Takie rośliny, bez silnego cięcia, bardzo długo będą się zabudowywały.

Na rynku dostępny jest zarówno materiał szkółkarski z gołym korzeniem, który sadzi się w okresie bezlistnym jesienią lub wiosna, oraz uprawiany w pojemnikach, który można sadzić niemal przez cały rok, o ile tylko warunki pogodowe na to pozwolą. Przy zakładaniu żywopłotu jednorzędowego rośliny zwykle sadzi się w rozstawie co 20-25 cm. W przypadku sadzenia w dwóch rzędach można zastosować większą rozstawę 30x30 cm. Na rynku od kilku lat dostępne są również tzw. gotowe żywopłoty, sprzedawane na metry bieżące w modułach. To najdroższe rozwiązanie, ale pozwalające od razu uzyskać efekt końcowy. Najczęściej znajduje ono zastosowanie w zieleni osiedlowej do wytyczania granic ogródków przeznaczonych do wyłącznego użytkowania właścicieli mieszkań.

Odmiany o pokroju kolumnowym

Wysokie i wyrównane szpalery grabowe, bez konieczności cięcia, można uzyskać sadząc odmiany kolumnowe. Dostępne w szkółkach odmiany różnią się między sobą tempem wzrostu i rozmiarami koron. Najstarszą z nich jest odmiana ‘Fastigiata’, notowana w uprawie w Niemczech już w XIX wieku. Drzewo to dorasta do 15 m wysokości i 4 m szerokości, przyjmuje postać wąskiego stożka. Wszystkie gałęzie wyrastają z pnia pod ostrym kątem i są skierowane do góry.

Podobny pokrój ma wyhodowana w latach 90 XX wieku odmiana ‘Lucas’, obecnie ciesząca się dużą popularnością. Selekt ten dorasta do 10 m wysokości i 3-4 m szerokości, ma duże, zielone, błyszczące liście, jesienią przebarwiające się na żółto i bardzo długo utrzymuje się na gałęziach po zaschnięciu, aż do wiosny. W połowie XX wieku w Belgii wyselekcjonowano odmianę ‘Frans Fontaine’ o wąskiej, strzelistej koronie. Drzewo dorasta do 10 m wysokości oraz do 3 m szerokości. Wymienione odmiany są wykorzystywane w Polsce i Europie do obsadzania ulic, dróg i alei. Ze względu na nieduże korony są też chętnie sadzone w ogrodach osiedlowych, na miejskich skwerach, parkingach. Znacznie wolniejszym tempem wzrostu charakteryzuje się odmiana ‘Columnaris’ o jajowatej, bardzo gęstej koronie. Dojrzałe egzemplarze osiągają 8-10 m wysokości, a ich korony przybierają formę nieregularnej, nieco rozciągniętej kuli. Roślina ta sprawdzi się przede wszystkim w zieleni osiedlowej. Podobny pokrój, ale jeszcze wolniejsze (o połowę) tempo wzrostu, a co za tym idzie nieduże rozmiary (4-6 m wysokości), osiąga odmiana ‘Monument’.

Odmiany płaczące

Grab pospolity 'Pendula' pochodzi z Francji, gdzie był uprawiany już w XIX wieku. Jest to niewielkie drzewo pozbawione przewodnika, najczęściej szczepione na wysokiej podkładce - wówczas tworzy szerokie, płaskie korony. W przypadku roślin zaszczepionych na niskich podkładkach odmiana przybierają formę kopiastą, która z czasem wypiętrza się, osiągając po wielu latach uprawy nawet 8-10 m średnicy. Rośliny w naturalny sposób silnie się zagęszczają i wyglądają, jakby były strzyżone. Gałęzie i pędy boczne tej odmiany grabu są cienkie ale sztywne, rozchodzą się promieniście i zwieszają do dołu. Tego typu żywe zielone parasole stanowią doskonałe miejsce odpoczynku oraz zabaw dzieci, latem dają schronienie przed palącym słońcem, zimą ładnie prezentują się przykryte śniegiem. Rośliny warto sadzić w miejscach eksponowanych soliterowo.

Odmianą, którą warto wymienić ze względu na polskie pochodzenie, jest ‘Foliis Argenteovariegatis Pendula’. Roślina została wyselekcjonowana w 1905 r. roku przez Feliksa Rożyńskiego w szkółkach Zamoyskich w Podzamczu. Jest to odmiana przeznaczona do uprawy w parkach i dużych ogrodach, tworzy kuliste korony o lekko przewieszających się pędach. Dorasta do 6-8 m wysokości, a jego ozdobą i cechą charakterystyczną są biało nakrapiane liście.

Pozostałe odmian

Odmiana ‘Purpurea’ była notowana w uprawie w Niemczech już w 1783 roku. To średniej wielkości drzewo charakteryzuje się czerwoną barwą młodych liści, które jednak dość szybko zmieniają barwę na ciemnozieloną. Najładniejsze wybarwienie obserwuje się na silnie ciętych egzemplarza. Równie wiekowa i oryginalna jest odmiana ‘Quercifolia’, charakteryzująca się nietypowym kształtem liści. Jej liście są wąskie, nieregularnie powcinane, prawie klapowane, z zaostrzonymi wierzchołkami klap. Na drzewie obok liści strzępiastych mogą jednocześnie występować liście typowe dla gatunku, owalne, piłkowane. Obie odmiany nadają się do sadzenia w parkach.

Gatunki mniej znane

W warunkach klimatycznych Polski można uprawiać trzy inne mniej znane gatunki grabu, wśród których najciekawszym jest pochodzący z Japonii grab japoński (C. japonica). Drzewo dorasta do 5-8 m wysokości, ma wąskie, błyszczące liście z mocno wciśniętymi nerwami i ostro piłkowanymi brzegami. Ozdobą rośliny obok ładnego ulistnienia są cylindryczne owocostany przypominające wydłużone szyszki chmielu. Grab japoński jest oferowany przez kilka krajowych szkółek. Grab amerykański (C. caroliniana) pochodzi ze wschodnich i środkowych stanów USA. Jest to wytrzymałe na mróz i ładnie przebarwiające się jesienią drzewo. Dorasta do 12 m wysokości. Kolejny gatunek to grab sercowaty (C. cordata) charakteryzuje się sercowatą nasadą liści oraz jajowatymi skrzydełkami przylegającymi do orzeszków. Drzewo osiąga 10-15 m wysokości. Oba gatunki są rzadziej produkowane i trudno je zobaczyć poza kolekcjami dendrologicznymi.

Paweł Kudelski
Związek Szkółkarzy Polskich

Liliowiec ‘Chopin’

Hemerocallis 'Chopin'
liliowiec 'Chopin'

Liliowce są z jednymi z najwartościowszych bylin ogrodowych. Charakteryzują się obfitym kwitnieniem, tworzą ładne liście zebrane w atrakcyjne kępy, są długowieczne i łatwe w uprawie. Do tego ich pąki i kwiaty mogą stanowić ciekawy dodatek do sałatek lub dekoracji ciast.

Wśród tysięcy odmian liliowców na szczególną uwagę zasługuje odmiana ‘Chopin’ uzyskana w 1980 r. przez polskiego hodowcę liliowców i powojników, zakonnika jezuitę Stefana Franczaka. Nazwa odmiany upamiętnia najsłynniejszego polskiego kompozytora Fryderyka Chopina. Podobnie jak muzyka pianisty liliowiec ‘Chopin’ zachwyca pięknem okazałych kwiatów. Odmianę tę można podziwiać m.in. na reprezentacyjnej rabacie w Arboretum w Wojsławicach, gdzie znajduje się Kolekcja Narodowa Rodzaju Liliowiec.

Hemerocallis ‘Chopin’ jest byliną o krótkich kłączach i bulwkowato zgrubiałych korzeniach. Roślina tworzy kępy zielonych, równowąskich, łukowato wygiętych liści, dorasta do 0,5 m wysokości. Na pojawiających się w czerwcu nagich i sztywnych łodygach (do 80 cm) tworzą się okazałe pąki kwiatowe, z których na początku lipca rozwijają się złociste kwiaty z żółtozieloną gardzielą. Kwiaty są pojedyncze, lejkowate, zbudowane z 6 szerokich działek ułożonych w 2 okółkach, otaczających żółty słupek i żółte pręciki. Wewnętrzne płatki są szersze i mają lekko pofalowane brzegi. Kwiaty żyją zaledwie jeden dzień, ale ze względu na dużą liczbę pąków i sukcesywne ich otwieranie się kwitnienie trwa około 3 tygodni. Po zakończeniu kwitnienia rośliny pozostają ozdobne z liści aż do późnej jesieni.

Liliowiec ‘Chopin’ jest byliną łatwą w uprawie. Mimo, że lubi podłoża żyzne i przepuszczalne, to całkiem dobrze rośnie na większości przeciętnych gleb ogrodowych, na stanowiskach słonecznych (polecane) i półcienistych. Bez szkody znosi krótkotrwałe okresy suszy, jest w pełni mrozoodporny. Liliowce są bardzo żywotne, nie są praktycznie atakowane przez szkodniki ani porażane przez patogeny. Dzięki zdrowemu ulistnieniu zdobią ogród przez cały sezon wegetacyjny. Zabiegi pielęgnacyjne ograniczają się do usuwania na wiosnę zeszłorocznych, zaschniętych liści oraz jedno lub dwukrotnego zasilenia roślin nawozem wieloskładnikowym.

Liliowce są roślinami długowiecznymi, mogą rosnąć w jednym miejsku przez kilkanaście lat, nie tracąc wigoru oraz swoich walorów ozdobnych. Liliowce najpiękniej prezentują się sadzone w pobliżu zbiorników wodnych, nad brzegami oczek lub strumyków, mogą być też wykorzystywane do sadzenia wzdłuż ogrodowych ścieżek. Doskonale nadają się do sadzenia na rabatach bylinowych, w dużych grupach na trawnikach lub w ogrodach naturalistycznych, a także w pojemnikach.

Wznowienie obrad 30. Sprawozdawczo-Wyborczego Walnego Zgromadzenia Członków ZSzP

Szanowni Państwo,

Trwa przerwa w obradach 30. Sprawozdawczo-Wyborczego Walnego Zgromadzenia Członków Związku Szkółkarzy Polskich. Wznowienie obrad nastąpi 25 stycznia (poniedziałek) o godz. 10.00.

Wejście na obrady odbywa się przez użycie tego samego linku co na spotkanie 23 listopada 2020. Link z adresu no-reply@zoom.us otrzymają Państwo ponownie 13 stycznia 2021.

Jeżeli nie rejestrowali się Państwo na Walne Zgromadzenie 23.11.2020 cały czas można się dopisać do listy uczestników. Warunkiem koniecznym jest wypełnienie krótkiego formularza z podaniem indywidualnego adresu e-mail i wymaganych zgód RODO. Link do obowiązkowego formularza: https://forms.office.com/Pages/ResponsePage.aspx?id=c8xZ3YtVj02NEBjppFK9dqoH0YgLnP5Jo1XWtDWNLWJUNkszM0VKWEpLTE1TNzNDM1pFRTFQRkhCNC4u

Poniżej i w załączniku przypominamy kilka informacji dla Uczestników Walnego Zgromadzenia Członków Związku Szkółkarzy Polskich:

  1. Po wejściu na spotkanie Uczestnicy nie są widoczni i słyszalni (widoczne będą osoby prowadzące spotkanie).
  2. Do użytku Uczestników są następujące przyciski:
  • Rise Hand (ikonka ręki) – podniesienie ręki oznacza chęć zabrania głosu.
    Następnie Przewodniczący udziela głosu, wg kolejności zgłoszeń.
    Po udzieleniu głosu należy włączyć mikrofon (ikona mikrofonu w lewym dolnym rogu).
    Po zabraniu głosu należy wyłączyć mikrofon i opuścić rękę.
  • Q &A – służy do składania oficjalnych wniosków do Komisji Uchwał i Wniosków.
  • Chat – służy do komunikacji wg wybranej opcji  - z panelistami (osobami widocznymi w oknach na spotkaniu) lub wszystkimi uczestnikami.
  1. Głosowania – oddajemy głos przez zaznaczenie swojego wyboru w oknie, które wyskakuje automatycznie. Po wyborze trzeba głos wysłać, używając przycisku „Submit” na dole okna do głosowania.
  2. Rekomendujemy zainstalowanie najnowszej wersji aplikacji zoom: https://zoom.us/client/latest/ZoomInstaller.exe

 Prosimy o sprawdzenie czy otrzymali Państwo link do spotkania z adresu no-reply@zoom.us.

Na spotkanie 25 stycznia (poniedziałek) będzie można wejść od godziny 9.00. Na tę godzinę zapraszamy szczególnie tych z Państwa, którzy nie uczestniczyli w testach, ani w próbie. W przypadku pytań czy trudności postaramy się jeszcze przez godzinę pomóc. Punktualnie o 10.00 wznawiamy obrady 30. Sprawozdawczo-Wyborczego Walnego Zgromadzenia Członków Związku Szkółkarzy Polskich.

 

Biota wschodnia 'Justyna'

Platycladus orientalis 'Justyna'
Biota wschodnia 'Justyna'

Biota wschodnia, nazywana dawniej żywotnikiem wschodnim (Thuja orientalis), to drzewo nagonasienne naturalnie występujące na terenach północnych Chin, Korei i Japonii. W Europie roślina była notowana w uprawie już na początku XIX wieku. Obecnie największym zainteresowaniem cieszą się jej odmiany karłowe, u których zwraca uwagę charakterystyczne równoległe ułożenie gałęzi, przypominające ułożenie kartek w otwartej książce. Stad wzięła się potoczna nazwa rośliny – „tuja książkowa”.

Jedną z ciekawszych, dostępnych w krajowych szkółkach odmian bioty wschodniej, jest ‘Justyna’ (syn. ‘Justynka’ - odmiana wyselekcjonowana w latach 80 XX wieku przez Bolesława Wituszyńskiego, polskiego ogrodnika i uznanego hodowcę róż. Jest to zwarty, wielopędowy, wolno rosnący krzew o jajowatym pokroju, osiągający po 10 latach uprawy około 1 m wysokości. Roślina charakteryzuje się jasnozieloną barwą łusek oraz równoległym ułożeniem gałązek. Pędy są wzniesione, gałązki delikatne, wachlarzowato rozgałęzione w jednej płaszczyźnie, ustawione pionowo, pokryte płaskimi łuskami. Ich intensywna barwa utrzymuje się przez cały rok, także w okresie zimy. Na dorosłych egzemplarzach, zwykle dopiero po wielu latach uprawy, mogą pojawić się okrągławe szyszki zbudowane ze sztywnych łusek z charakterystycznie odgiętymi, hakowatymi wyrostkami na wierzchołkach. Szyszki te przed dojrzeniem są ozdobne, zielone, przyciągają uwagę oryginalnym kształtem. Po dojrzeniu brązowieją i wysychają, uwalniając drobne nasiona.

‘Justyna’ jest nieco bardziej odporna na mróz od najpopularniejszej odmiany tego gatunku - żółtolistnej ‘Aurea Nana’. Może być sadzona niemal na całym obszarze kraju, za wyjątkiem Suwalszczyzny i rejonów podgórskich, gdzie w ostre zimy młode egzemplarze są narażone na przemarzanie. Na skutek silnych opadów mokrego śniegu gałązki mogą uginać się i łamać, dlatego późną jesienią rośliny warto lekko związać sznurkiem, co zabezpieczy krzewy przed deformacją. Biota wschodnia preferuje gleby wapienne, stanowiska ciepłe i słoneczne, jest rośliną o niewielkich wymaganiach pokarmowych i wilgotnościowych, dobrze znosi upały. Zwykle rośnie zdrowo i nie jest atakowana przez szkodniki. Ze względu na wolne tempo wzrostu nie wymaga cięcia. Nadaje się do tworzenia niewysokich żywopłotów. Najlepiej prezentuje się w ogródkach przydomowych, sadzona na rabatach pomiędzy innymi roślinami iglastymi, oraz na wrzosowiskach. Nadaje się do sadzenia na cmentarzach. Pośród gęsto ułożonych pędów doskonałe warunki lęgowe znajdują ptaki.

 

REGULAMINY ZWIĄZKU SZKÓŁKARZY POLSKICH

Teksty jednolite uchwalone przez Walne Zgromadzenie 23 listopada 2020 r. 

REGULAMIN ZARZĄDU ZWIĄZKU SZKÓŁKARZY POLSKICH

§1.

Status

  1. Zarząd jest organem wykonawczym Związku.
  2. Zarząd funkcjonuje na podstawie niniejszego Regulaminu, Statutu Związku oraz uchwał Walnego Zgromadzenia Członków Związku.
  3. Terminy pisane w niniejszym Regulaminie wielką literą mają znaczenie nadane im w Statucie Związku.

 

§2.

Zadania

  1. Do zadań Zarządu należy w szczególności:
    - realizacja postanowień Statutu i uchwał Walnego Zgromadzenia Członków,
    - reprezentowanie Związku na zewnątrz i działanie w jego imieniu,
    - decydowanie o wykreśleniu lub wykluczeniu Członków na zasadach określonych w Statucie,
    - decydowanie o przyjęciu osób w poczet Członków, Członków wspierających lub Członków seniorów, na zasadach określonych w Statucie,
    -  dysponowanie funduszami Związku i zarządzanie jego majątkiem,
    -  uchwalanie regulaminów, których przyjęcie nie zostało zastrzeżone na rzecz Walnego Zgromadzenia Członków bądź innych władz Związku,
    -  zwoływanie i organizowanie od strony technicznej Walnego Zgromadzenia Członków na zasadach określonych w Statucie,
    -  przedstawianie Walnemu Zgromadzeniu Związku swoich sprawozdań z działalności,
    -  ustanawianie porządku pracy biura Związku i określanie jego etatów oraz wynagrodzeń pracowników Związku,
    -  powoływanie i odwoływanie regionalnych przedstawicieli Zarządu,
    -  realizacja Statutu i uchwał Walnego Zgromadzenia Związku,
    -  realizacja merytorycznego programu Związku,
    -  dysponowanie funduszami Związku i zarządzeniami jego majątkiem,
    -  uchwalenie regulaminu pracy biura Związku wraz z określeniem jego etatów oraz wynagrodzenia pracowników lub współpracowników.
  2. Do kompetencji Zarządu należą ponadto wszelkie inne sprawy nienależące do kompetencji pozostałych Władz Związku.

§3.

  1. Członkowie Zarządu mogą wybrać Przedstawicieli Zarządu w regionach spośród Członków Związku w drodze uchwały. Funkcja przedstawiciela regionalnego Związku może być łączona z funkcją Członka Zarządu.
  2. Członkom Zarządu nie przysługuje żadne wynagrodzenie z tytułu pełnienia przez nich funkcji.

§4.

Prowadzenie spraw i reprezentacja

  1. Podział kompetencji i szczegółowe obszary działania poszczególnych członków Zarządu może ustalić Zarząd, podejmując stosowne uchwały.
  2. Każdy członek Zarządu może bez uprzedniej uchwały Zarządu prowadzić sprawy nieprzekraczające zakresu zwykłej działalności Związku (czynności zwykłego zarządu) należące do jego kompetencji.
  3. Jeśli przed załatwieniem sprawy z zakresu zwykłej działalności Związku (czynności zwykłego zarządu) choćby jeden z pozostałych członków Zarządu sprzeciwi się jej prowadzeniu lub jeżeli sprawa przekracza zakres zwykłej działalności Związku, potrzebna jest uprzednia uchwała Zarządu.
  4. Do wykonania czynności określonego rodzaju lub czynności szczególnych Zarząd może ustanowić jednego lub więcej pełnomocników.

§5.

Posiedzenia

  1. Zarząd Związku zbiera się na posiedzeniach w miarę zaistnienia takiej potrzeby, nie rzadziej jednak niż raz na kwartał.
  2. Posiedzenia Zarządu odbywają się w siedzibie Związku bądź w innym miejscu określonym w zawiadomieniu o posiedzeniu Zarządu, a także przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość, zgodnie z ust. 10 poniżej.
  3. Posiedzenie Zarządu zwołuje Prezes, a pod jego nieobecność Wiceprezes, jeśli został powołany, a w przypadku nieobecności Prezesa i Wiceprezesa inny upoważniony członek Zarządu.
  4. Posiedzenie Zarządu winno być również zwołane na żądanie choćby jednego z członków Zarządu zgłoszone Prezesowi, w terminie najpóźniej dwóch tygodni od daty zgłoszenia żądania. W przypadku uchybienia terminowi wymienionemu w zdaniu poprzedzającym, członek Zarządu, który zażądał zwołania posiedzenia jest uprawniony do samodzielnego zwołania posiedzenia.
  5. O terminie, miejscu i porządku obrad posiedzenia zwołujący posiedzenie Zarządu zawiadamia członków Zarządu oraz Przewodniczącego Komisji Rewizyjnej na piśmie lub pocztą elektroniczną co najmniej 7 dni przed terminem posiedzenia. Zawiadomienie o posiedzeniu Zarządu wskazuje miejsce, termin i porządek obrad.
  6. W sprawach nagłych lub stanowiących zagrożenie dla działalności bądź sytuacji finansowej Związku, posiedzenie Zarządu może zostać zwołane z pominięciem ust. 5 powyżej.
  7. Zarząd może odbywać posiedzenia i podejmować uchwały bez formalnego zwołania, jeżeli wszyscy członkowie Zarządu są obecni i nikt nie wniesie sprzeciwu.
  8. Posiedzenie Zarządu jest władne podejmować uchwały, o ile obecna będzie na nim co najmniej połowa Członków Zarządu.
  9. Posiedzeniom Zarządu przewodniczy Prezes, a w przypadku jego nieobecności Wiceprezes, jeśli został powołany; w przypadku nieobecności Prezesa i Wiceprezesa – inny upoważniony przez Prezesa lub Wiceprezesa członek Zarządu.
  10. Posiedzenie może się odbyć przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość. Członkowie Zarządu łączą się z osobą przewodniczącą posiedzeniu Zarządu poprzez łącza telefoniczne, internetowe lub inne łącza pozwalające na identyfikację osób biorących udział w posiedzeniu Zarządu. Oprogramowanie i inne środki wykorzystywane przy odbywaniu posiedzenia muszą zapewnić transmisję posiedzenia i możliwość dwustronnej komunikacji w czasie rzeczywistym, w tym możliwość wypowiedzi w toku obrad, jak również wykonywania prawa głosu przed lub w toku posiedzenia.
  11. Zarząd może zaprosić wybrane przez siebie osoby na posiedzenie. Nie wyłącza to prawa wyznaczonego Członka Komisji Rewizyjnej do uczestniczenia w posiedzeniach Zarządu z głosem doradczym.

§6.

Uchwały

  1. Decyzje Zarządu zapadają w formie uchwał.
  2. Głosowania są jawne, chyba że którykolwiek z Członków Zarządu złoży wniosek o podjęcie danej uchwały w głosowaniu tajnym.
  3. Uchwała jest ważna i wiążąca, jeżeli podjęta została zwykłą większością głosów oddanych przy obecności co najmniej połowy członków Zarządu na posiedzeniu, jeżeli wszyscy Członkowie Zarządu zostali prawidłowo o nim poinformowani. W przypadku równej liczby głosów, Prezes ma głos decydujący.
  4. Uchwała może zapaść także w pisemnym trybie obiegowym, bądź przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość, jeżeli żaden z członków Zarządu nie zgłosił sprzeciwu co do trybu podjęcia uchwały.
  5. Uchwała podjęta w pisemnym trybie obiegowym powinna zostać podpisana przez wszystkich członków Zarządu. Głosowanie pisemne może odbywać się również z wykorzystaniem podpisu elektronicznego lub za pośrednictwem poczty elektronicznej.
  6. Wnioski o charakterze porządkowym, w szczególności dotyczące: zmiany kolejności omawiania poszczególnych punktów porządku obrad, zarządzenia krótkiej technicznej przerwy w obradach, ustalenia tajności głosowania co do oznaczonego punktu porządku obrad, mogą być uchwalone, choćby nie były umieszczone w porządku obrad.

§7.

Protokoły

  1. Z posiedzeń Zarządu osoba wyznaczona przez osobę przewodniczącą posiedzeniu sporządza protokół (Protokolant). Osoba przewodnicząca posiedzeniu może wyznaczyć samą siebie do sporządzenia protokołu. W protokole należy zamieścić datę posiedzenia, imiona i nazwiska osób uczestniczących wraz z oznaczeniem ich funkcji, porządek i przebieg posiedzenia, tryb i wyniki głosowania, treść uchwał, postanowień, zleceń i innych decyzji oraz terminy ich wykonania, jak również zgłoszone sprzeciwy, zdania odrębne i zastrzeżenia, jeżeli wniesiono o ich zaprotokołowanie.
  2. Protokół z posiedzenia jest przyjmowany w drodze głosowania Zarządu na kolejnym posiedzeniu Zarządu.
  3. Protokoły i załączniki do nich są przesyłane pocztą elektroniczną po zakończeniu posiedzenia do wszystkich Członków Zarządu oraz Członków Komisji Rewizyjnej.
  4. Prawo przeglądania protokołów ma Komisja Rewizyjna.

§8.

Postanowienia końcowe

  1. Z zastrzeżeniem § 3 ust. 6 powyżej, Koszty działalności Zarządu pokrywa Związek.
  2. W sprawach nieuregulowanych w Regulaminie stosuje się postanowienia Statutu Związku
    oraz właściwe przepisy.
  3. Regulamin wchodzi w życie z dniem określonym w uchwale Walnego Zgromadzenia Członków w sprawie jego przyjęcia.
  4. Wszelkie zmiany Regulaminu wymagają uchwały Walnego Zgromadzenia Członków.

REGULAMIN KOMISJI REWIZYJNEJ ZWIĄZKU SZKÓŁKARZY POLSKICH

§ 1.

Status

  1. Komisja Rewizyjna Związku Szkółkarzy Polskich, zwanego dalej „Związkiem”, jest organem nadzorczym Związku i pełni funkcje kontroli wewnętrznej – w zakresie kontroli wewnętrznej Komisja Rewizyjna realizuje uprawnienia na podstawie Statutu.
  2. Komisja Rewizyjna funkcjonuje na podstawie niniejszego Regulaminu, Statutu Związku oraz uchwał Walnego Zgromadzenia Członków.
  3. Terminy pisane w niniejszym Regulaminie wielką literą mają znaczenie nadane im w Statucie Związku.

§ 2.

Zadania

 Do zadań Komisji Rewizyjnej należy w szczególności:

  • kontrola co najmniej raz w roku działalności statutowej oraz finansowej Związku,
  • przedkładanie Zarządowi wniosków z bieżącej kontroli,
  • składanie Walnemu Zgromadzeniu Członków co najmniej raz w roku sprawozdania z działalności Komisji Rewizyjnej, oceny działalności Zarządu i przedstawienie wniosków – w tym wniosku dotyczącego absolutorium dla Zarządu.

§3.

Skład

  1. Członkowie Komisji Rewizyjnej wybierają spośród siebie Przewodniczącego i Wiceprzewodniczącego w głosowaniu tajnym. Kandydaci na stanowisko Przewodniczącego i Wiceprzewodniczącego mogą zostać zgłaszani przez każdego członka Komisji Rewizyjnej, nie później niż do dnia posiedzenia Komisji Rewizyjnej, w którego porządku obrad przewidziany jest wybór Przewodniczącego lub Wiceprzewodniczącego. Funkcje Przewodniczącego i Wiceprzewodniczącego obejmują odpowiednio kandydaci, którzy w głosowaniach uzyskali największą liczbę głosów. W przypadku równej liczby głosów decyduje długość stażu kandydatów jako Członków Związku.
  2. Pierwszy Przewodniczący i Wiceprzewodniczący w danej kadencji powinni zostać wybrani na pierwszym posiedzeniu Komisji Rewizyjnej po wyborach, najpóźniej w terminie 14 dni po uchwale Walnego Zgromadzenia Członków o wyborze Komisji Rewizyjnej.
  3. Członkom Komisji Rewizyjnej nie przysługuje żadne wynagrodzenie z tytułu pełnienia przez nich funkcji.

§ 4.

Posiedzenia

  1. Komisja Rewizyjna zbiera się na posiedzeniach w miarę zaistnienia takiej potrzeby, nie rzadziej jednak niż dwa razy w roku.
  2. Posiedzenia Komisji Rewizyjnej odbywają się w siedzibie Związku bądź w innym miejscu określonym w zawiadomieniu o posiedzeniu Komisji Rewizyjnej.
  3. Posiedzenie Komisji Rewizyjnej zwołuje Przewodniczący, a pod jego nieobecność Wiceprzewodniczący, a w przypadku nieobecności Wiceprzewodniczącego inny upoważniony członek Komisji Rewizyjnej.
  4. Posiedzenie Komisji Rewizyjnej winno być również zwołane na żądanie choćby jednego z członków Komisji Rewizyjnej zgłoszone Przewodniczącemu, w terminie najpóźniej dwóch tygodni od daty zgłoszenia żądania. W przypadku uchybienia terminowi wymienionemu w zdaniu poprzedzającym, członek Komisji Rewizyjnej który zażądał zwołania posiedzenia jest uprawniony do samodzielnego zwołania posiedzenia.
  5. O terminie, miejscu i porządku obrad zwołujący posiedzenie Komisji Rewizyjnej zawiadamia członków Komisji Rewizyjnej na piśmie co najmniej 7 dni przed terminem posiedzenia. Powyższe zawiadomienie może również zostać wysłane na adresy poczty elektronicznej członków Komisji Rewizyjnej. Zawiadomienie o posiedzeniu Komisji Rewizyjnej wskazuje miejsce, termin, porządek obrad oraz osoby zaproszone.
  6. W sprawach nagłych lub stanowiących zagrożenie dla działalności bądź sytuacji finansowej Związku, ust. 5 powyżej nie stosuje się.
  7. Posiedzenie może się odbyć przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość. Członkowie Komisji Rewizyjnej łączą się z osobą przewodniczącą posiedzeniu Komisji Rewizyjnej poprzez łącza telefoniczne, internetowe lub inne łącza pozwalające na identyfikację osób biorących udział w posiedzeniu Komisji Rewizyjnej. Oprogramowanie i inne środki wykorzystywane przy odbywaniu posiedzenia muszą zapewnić transmisję posiedzenia w czasie rzeczywistym, możliwość dwustronnej komunikacji w czasie rzeczywistym, w tym możliwości wypowiedzi w toku obrad, jak również wykonywania prawa głosu przed lub w toku posiedzenia.
  8. Komisja Rewizyjna może odbywać posiedzenia i podejmować uchwały bez formalnego zwołania, jeżeli wszyscy Członkowie Komisji Rewizyjnej są obecni i nikt nie wniesie sprzeciwu.
  9. Posiedzenie Komisji Rewizyjnej jest ważne, o ile obecna będzie na nim co najmniej połowa członków Komisji Rewizyjnej.
  10. Posiedzeniom Komisji Rewizyjnej przewodniczy Przewodniczący, a w jego nieobecności Wiceprzewodniczący a w przypadku nieobecności Wiceprzewodniczącego inny upoważniony przez Przewodniczącego lub Wiceprzewodniczącego członek Komisji Rewizyjnej.

§ 5.

Uchwały

  1. Decyzje Komisji Rewizyjnej zapadają w formie uchwał na posiedzeniu, jeżeli wszyscy członkowie Komisji Rewizyjnej zostali prawidłowo o nim poinformowani.
  2. Głosowania są jawne, za wyjątkiem głosowań w sprawach dotyczących wyboru Przewodniczącego i Wiceprzewodniczącego bądź na wniosek członka Komisji Rewizyjnej – w tych sprawach głosowanie odbywa się w trybie tajnym.
  3. Uchwała jest ważna i wiążąca, jeżeli podjęta została zwykłą większością głosów oddanych przy obecności co najmniej połowy członków Komisji Rewizyjnej, jeżeli wszyscy członkowie Komisji Rewizyjnej zostali prawidłowo o nim poinformowani. W przypadku równej liczby głosów, Przewodniczący ma głos decydujący.
  4. Uchwała może zapaść także w pisemnym trybie obiegowym bądź przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość, jeżeli żaden z członków Komisji Rewizyjnej nie zgłosił sprzeciwu co do trybu podjęcia uchwały.
  5. Uchwała podjęta w pisemnym trybie obiegowym powinna zostać podpisana przez wszystkich członków Komisji Rewizyjnej. Głosowanie pisemne może odbywać się również z wykorzystaniem podpisu elektronicznego lub za pośrednictwem poczty elektronicznej.
  6. Wnioski o charakterze porządkowym, w szczególności dotyczące: zmiany kolejności omawiania poszczególnych punktów porządku obrad, zarządzenia krótkiej technicznej przerwy w obradach, ustalenia tajności głosowania co do oznaczonego punktu porządku obrad, mogą być uchwalone, choćby nie były umieszczone w porządku obrad.

§ 6.

Protokoły

  1. Z posiedzeń Komisji Rewizyjnej osoba wyznaczona przez osobę przewodniczącą posiedzeniu sporządza protokół (Protokolant). Osoba przewodnicząca posiedzeniu może wyznaczyć samą siebie do sporządzenia protokołu. W protokole należy zamieścić datę posiedzenia, imiona i nazwiska osób uczestniczących wraz z oznaczeniem ich funkcji, porządek i przebieg posiedzenia, tryb i wyniki głosowania, treść uchwał, postanowień, zleceń i innych decyzji oraz terminy ich wykonania, jak również zgłoszone sprzeciwy, zdania odrębne i zastrzeżenia, jeżeli wniesiono o ich zaprotokołowanie.
  2. Protokół z posiedzenia podpisują wszyscy członkowie Komisji Rewizyjnej (także ci, którzy przy podejmowaniu uchwał głosowali przeciwko nim lub wstrzymali się od głosu). Uchwały podejmowane na posiedzeniu podpisywane są niezwłocznie po ich uchwaleniu.
  3. W przypadku odbycia posiedzenia z wykorzystaniem środków bezpośredniego porozumiewania na odległość, podpis pod protokołem w imieniu osoby biorącej udział w posiedzeniu Komisji Rewizyjnej składa osoba przewodnicząca posiedzeniu Komisji Rewizyjnej z adnotacją co do sposobu uczestniczenia tej osoby w posiedzeniu Komisji Rewizyjnej.
  4. Protokoły i załączniki do nich przechowywane są w siedzibie Związku.
  5. Prawo przeglądania protokołów mają Członkowie Związku oraz członkowie Władz Związku.

§ 7.

Postanowienia końcowe

  1. Z zastrzeżeniem § 3 ust. 6 powyżej, Koszty działalności Komisji Rewizyjnej pokrywa Związek.
  2. W sprawach nieuregulowanych w Regulaminie stosuje się postanowienia Statutu Związku
    oraz właściwe przepisy.
  3. Regulamin wchodzi w życie z dniem określonym w uchwale Walnego Zgromadzenia Członków w sprawie jego przyjęcia.
  4. Wszelkie zmiany Regulaminu wymagają uchwały Walnego Zgromadzenia Członków.

REGULAMIN SĄDU KOLEŻEŃSKIEGO ZWIĄZKU SZKÓŁKARZY POLSKICH

§ 1.

Status

  1. Sąd Koleżeński Związku Szkółkarzy Polskich, zwanego dalej „Związkiem”, jest organem
    pojednawczym Związku.
  2. Sąd Koleżeński funkcjonuje na podstawie niniejszego Regulaminu, Statutu Związku oraz uchwał Walnego Zgromadzenia Członków Związku.
  3. Terminy pisane w niniejszym Regulaminie wielką literą mają znaczenie nadane im w Statucie Związku.

§2.

Zadania

Do zadań Sądu Koleżeńskiego należy w szczególności:

-        rozstrzyganie wszelkich sporów pomiędzy Członkami na ich wniosek,
-        wnioskowanie do Zarządu o wykluczenie Członka ze Związku w przypadkach, o których mowa w §9 ust. 4 Statutu,
-        wymierzanie kar określonych w §4 ust. 6 Regulaminu w przypadku stwierdzenia naruszenia przez Członka obowiązków statutowych lub zasad etyki zawodowej,
-        przedstawianie sprawozdania ze swojej działalności Walnemu Zgromadzeniu Członków.

§3.

Skład

  1.  Członkowie Sądu Koleżeńskiego wybierają spośród siebie Przewodniczącego i Wiceprzewodniczącego w głosowaniu tajnym. Kandydaci na stanowisko Przewodniczącego i Wiceprzewodniczącego mogą zostać zgłaszani przez każdego członka Sądu Koleżeńskiego, nie później niż do dnia posiedzenia Sądu Koleżeńskiego, w którego porządku obrad przewidziany jest wybór Przewodniczącego lub Wiceprzewodniczącego. Funkcje Przewodniczącego i Wiceprzewodniczącego obejmują odpowiednio kandydaci, którzy w głosowaniach uzyskali największą liczbę głosów. W przypadku równej liczby głosów decyduje długość stażu kandydatów jako Członków Związku.
  2. Pierwszy Przewodniczący i Wiceprzewodniczący w danej kadencji powinni zostać wybrani na pierwszym posiedzeniu Sądu Koleżeńskiego po wyborach, najpóźniej w terminie 14 dni po uchwale Walnego Zgromadzenia Członków o ich wyborze.
  3. Członkom Sądu Koleżeńskiego nie przysługuje żadne wynagrodzenie z tytułu pełnienia przez nich funkcji.

§4.

Realizacja zadań

  1. Sąd Koleżeński, w sprawach o których mowa w §2 powyżej, kieruje się zasadami bezstronności, obiektywizmu, sprawiedliwości oraz rzetelności.
  2. Wniosek, o którym mowa w §2 ust. 1 pkt 1 muszą złożyć obie strony sporu.
  3. Strony sporu mają prawo przedstawić swoje stanowiska na piśmie lub podczas posiedzeń Sądu Koleżeńskiego, których porządek przewiduje rozpatrzenie ich sporu.
  4. W rozpatrywaniu sporu nie mogą brać udziału członkowie Sądu Koleżeńskiego, którzy są osobą najbliższą którejkolwiek ze stron sporu, bądź prowadzą z nią produkcję szkółkarską w rozumieniu §7 ust. 2 pkt 1 Statutu.
  5. Wniosek Sądu Koleżeńskiego, o którym mowa w §2 pkt 2 ma formę uchwały podjętej bezwzględną większością głosów.
  6. Do katalogu kar o których mowa w §2 pkt 3 należą:
    1)  upomnienie,
    2) nagana,
    3) zawieszenie w prawach Członka na okres do 1 roku,
    4) złożenie wniosku do Zarządu o wykluczenie Członka ze Związku.
  7. Przed wymierzeniem kary, o której mowa ust. 6 powyżej, Sąd Koleżeński wysłuchuje argumentacji Członka podczas posiedzenia albo odbiera jego stanowisko w sprawie na piśmie.
  8. Od uchwał Sądu Koleżeńskiego w sprawach, o których mowa w §2 pkt 1-3 przysługuje odwołanie do Walnego Zgromadzenia Członków lub Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Członków w terminie dwóch tygodni od dnia doręczenia odpisu uchwały wraz z pisemnym uzasadnieniem.

 §5.

Posiedzenia

 
  1. Sąd Koleżeński zbiera się na posiedzeniach w miarę zaistnienia takiej potrzeby, nie rzadziej jednak niż raz w roku.
  2. Sąd Koleżeński w szczególności odbywa posiedzenia z udziałem stron sporu, w celu wyjaśnienia sporu, o którym mowa w §2 pkt 1, jeżeli choćby jedna strona zawnioskuje o rozpatrzenie sporu na posiedzeniu Sądu Koleżeńskiego. Przepisów §5 ust. 10 oraz §6 ust. 4-5 nie stosuje się.
  3. Posiedzenia Zarządu odbywają się w siedzibie Związku bądź w innym miejscu określonym w zawiadomieniu o posiedzeniu Sądu Koleżeńskiego.
  4. Posiedzenie Sądu Koleżeńskiego zwołuje Przewodniczący, a pod jego nieobecność Wiceprzewodniczący, a w przypadku nieobecności Wiceprzewodniczącego inny upoważniony przez Przewodniczącego lub Wiceprzewodniczącego Członek Sądu Koleżeńskiego.
  5. Posiedzenie Sądu Koleżeńskiego powinno zostać zwołanie niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu dwóch tygodni po powzięciu przez Sąd Koleżeński wiadomości o potencjalnym naruszeniu przez Członka Związku obowiązków statutowych lub zasad etyki zawodowej lub okolicznościach wymienionych w §9 ust. 4 Statutu.
  6. Posiedzenie Sądu Koleżeńskiego winno być również zwołane na żądanie choćby jednego z członków Sądu Koleżeńskiego zgłoszone Przewodniczącemu, w terminie najpóźniej dwóch tygodni od daty złożenia żądania. W przypadku uchybienia terminowi wymienionemu w zdaniu poprzedzającym, członek Sądu Koleżeńskiego który zażądał zwołania posiedzenia jest uprawniony do samodzielnego zwołania posiedzenia.
  7. O terminie, miejscu i porządku obrad zwołujący posiedzenie Sądu Koleżeńskiego zawiadamia członków Sądu Koleżeńskiego na piśmie lub faksem co najmniej 7 dni przed terminem posiedzenia. Powyższe zawiadomienie może również zostać wysłane na adresy poczty elektronicznej członków Sądu Koleżeńskiego. Zawiadomienie o posiedzeniu Sądu Koleżeńskiego wskazuje miejsce, termin, porządek obrad oraz osoby zaproszone. Niniejszy ustęp stosuje się także do zawiadamiania stron sporu, jeśli w porządku obrad Sądu Koleżeńskiego przewidziane jest rozpatrywanie ich sporu.
  8. W sprawach nagłych lub stanowiących zagrożenie dla działalności bądź sytuacji finansowej Związku, ust. 7 powyżej nie stosuje się.
  9. Posiedzenie może się odbyć przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość. Uczestnicy posiedzenia łączą się z osobą przewodniczącą posiedzeniu Sądu Koleżeńskiego poprzez łącza telefoniczne, internetowe lub inne łącza pozwalające na identyfikację osób biorących udział w posiedzeniu Sądu Koleżeńskiego. Oprogramowanie i inne środki wykorzystywane przy odbywaniu posiedzenia muszą zapewnić transmisję posiedzenia w czasie rzeczywistym, możliwość dwustronnej komunikacji w czasie rzeczywistym, w tym możliwości wypowiedzi w toku obrad, jak również wykonywania prawa głosu przed lub w toku posiedzenia.
  10. Sąd Koleżeński może odbywać posiedzenia i podejmować uchwały bez formalnego zwołania, jeżeli wszyscy członkowie Sądu Koleżeńskiego są obecni i nikt nie wniesie sprzeciwu.
  11. Posiedzenie Sądu Koleżeńskiego jest ważne, o ile obecna będzie na nim co najmniej połowa członków Sądu Koleżeńskiego.
  12. Posiedzeniom Sądu Koleżeńskiego przewodniczy Przewodniczący, a w jego nieobecności Wiceprzewodniczący.

§6.

Uchwały

  1. Decyzje Sądu Koleżeńskiego zapadają w formie uchwał na posiedzeniu, jeżeli wszyscy uczestnicy posiedzenia zostali o nim prawidłowo poinformowani.
  2. Głosowania Sądu Koleżeńskiego są tajne, chyba że uchwała zostanie podjęta w trybach opisanych w ust. 4 i 5 poniżej.
  3. Uchwała jest ważna i wiążąca, jeżeli podjęta została zwykłą większością głosów oddanych przy obecności co najmniej połowy członków Sądu Koleżeńskiego.
  4. Uchwała może zapaść także w pisemnym trybie obiegowym bądź przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość, jeżeli żaden z Członków Sądu Koleżeńskiego nie zgłosił sprzeciwu co do trybu podjęcia uchwały.
  5. Uchwała podjęta w pisemnym trybie obiegowym powinna zostać podpisana przez wszystkich członków Sądu Koleżeńskiego. Głosowanie pisemne może odbywać się również z wykorzystaniem podpisu elektronicznego lub za pośrednictwem poczty elektronicznej.
  6. Wnioski o charakterze porządkowym, w szczególności dotyczące: zmiany kolejności omawiania poszczególnych punktów porządku obrad, zarządzenia krótkiej technicznej przerwy w obradach, ustalenia jawności głosowania co do oznaczonego punktu porządku obrad, mogą być uchwalone, choćby nie były umieszczone w porządku obrad.

§7.

Protokoły

  1. Z posiedzeń Sądu Koleżeńskiego osoba wyznaczona przez osobę przewodniczącą posiedzeniu sporządza protokół (Protokolant). Osoba przewodnicząca posiedzeniu może wyznaczyć samą siebie do sporządzenia protokołu. W protokole należy zamieścić datę posiedzenia, imiona i nazwiska osób uczestniczących wraz z oznaczeniem ich funkcji, porządek i przebieg posiedzenia, tryb i wyniki głosowania, treść uchwał, postanowień, zleceń i innych decyzji oraz terminy ich wykonania, jak również zgłoszone sprzeciwy, zdania odrębne i zastrzeżenia, jeżeli wniesiono o ich zaprotokołowanie.
  2. Protokół z posiedzenia podpisują wszyscy członkowie Sądu Koleżeńskiego (także ci, którzy przy podejmowaniu uchwał głosowali przeciwko nim). Uchwały podejmowane na posiedzeniu podpisywane są niezwłocznie po ich uchwaleniu.
  3. W przypadku odbycia posiedzenia z wykorzystaniem środków bezpośredniego porozumiewania na odległość, podpis pod protokołem w imieniu członka Sądu Koleżeńskiego biorącego udział w posiedzeniu składa osoba przewodnicząca posiedzeniu Sądu Koleżeńskiego z adnotacją co do sposobu uczestniczenia tej osoby w posiedzeniu.
  4. Protokoły i załączniki do nich przechowywane są w siedzibie Związku.
  5. Prawo przeglądania protokołów mają Członkowie Związku oraz członkowie Władz Związku.

§8.

Postanowienia końcowe

  1. Z zastrzeżeniem § 3 ust. 4, koszty działalności Sądu Koleżeńskiego pokrywa Związek. Koszty udziału Członków Związku w sporze biorących udział w posiedzeniu Sądu Koleżeńskiego ponoszą oni sami.
  2. W sprawach nieuregulowanych w Regulaminie stosuje się postanowienia Statutu Związku
    oraz właściwe przepisy.
  3. Regulamin wchodzi w życie z dniem określonym w uchwale Walnego Zgromadzenia Członków w sprawie jego przyjęcia.
  4. Wszelkie zmiany Regulaminu wymagają uchwały Walnego Zgromadzenia Członków.

STATUT ZSzP - uchwalony 23 listopada 2020

Tekst jednolity uchwalony przez Walne Zgromadzenie 23 listopada 2020 r.,  złożony do KRS, jeszcze nie zatwierdzony.

 

I.

Nazwa, siedziba i teren działania Związku

§1.

  1. Związek Szkółkarzy Polskich, nazywany dalej "Związkiem", jest stowarzyszeniem działającym na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2019 r. poz. 713 ze zm.) oraz niniejszego Statutu.
  2. Związek może używać pełnej nazwy Związku w języku polskim lub obcym, jak również jej skrótu w języku polskim lub obcym, a także wyróżniającego go znaku graficznego.
  3. Wzór znaku graficznego ustala Walne Zgromadzenie Członków.
  4. Związek może ustanowić własne odznaki i medale honorowe oraz przyznawać je wraz z innymi wyróżnieniami i nagrodami osobom fizycznym i prawnym. Wzór odznak i medali honorowych oraz okoliczności i warunki ich wręczania określa Walne Zgromadzenie Członków.

 §2.

Terenem działania Związku jest obszar Rzeczypospolitej Polskiej, a siedzibą miasto stołeczne Warszawa.

§3.

Związek posiada osobowość prawną.

§4.

  1. Związek zrzesza osoby fizyczne spełniające warunki określone w §7 niniejszego statutu i mające obywatelstwo polskie (nazywani dalej łącznie „Członkami” lub każdy z osobna „Członkiem”). Osoba prawna może być jedynie Członkiem wspierającym Związku.
  2. Związek może być członkiem innego stowarzyszenia zarówno krajowego, jak i zagranicznego o podobnym charakterze.

II.

Cele Związku

§5.

Celami Związku są:

  1.  działanie na rzecz rozwoju szkółkarstwa,
  2. popularyzowanie wiedzy o nowoczesnych metodach produkcji i organizacji gospodarstw szkółkarskich,
  3. reprezentowanie Członków wobec organów państwowych, samorządowych i innych podmiotów,
  4. promocja i upowszechnianie wiedzy w społeczeństwie o znaczeniu i zastosowaniu roślin w kształtowaniu i ochronie środowiska oraz popularyzowanie zieleni w jej wielorakiej formie i funkcji społecznej,
  5. inspirowanie i wspieranie działań służących szeroko pojętej edukacji z zakresu wiedzy i kultury ogrodniczej, ekologii, zrównoważonego rozwoju,
  6. inspirowanie i wspieranie działalności naukowej i oświatowej z zakresu wiedzy i kultury ogrodniczej, ekologii, ochrony środowiska,
  7. podejmowanie działań mających na celu ochronę środowiska,
  8. rozwijanie i promowanie wszelkich inicjatyw, postaw i działań sprzyjających podnoszeniu ogólnego poziomu kultury ogrodniczej oraz propagowanie idei otaczania się zielenią, jako środka terapeutycznego,
  9. upowszechnianie osiągnięć naukowo-badawczych, artystycznych w dziedzinie ogrodnictwa i architektury krajobrazu oraz współudział w  przedsięwzięciach związanych z prowadzeniem działalności naukowej.

III.

Sposoby realizacji celów

§6.

Związek realizuje swoje cele przez:

  1. wszechstronne upowszechnianie i promocję wiedzy głównie przez:
    - publikacje,
    - organizowanie sympozjów, konferencji, kursów, zjazdów, wykładów, szkoleń, odczytów  krajowych i zagranicznych oraz uczestniczenie w tych przedsięwzięciach,
    - organizację wystaw ogólnopolskich i regionalnych  oraz uczestniczenie w  wystawach krajowych i zagranicznych,
    tworzenie programów edukacyjnych w zakresie zieleni miejskiej i kultury ogrodniczej;
  2. współpracę z instytucjami i jednostkami naukowo-badawczymi w zakresie prowadzenia badań, wymiany doświadczeń i zbierania informacji,
  3. współpracę z osobami i instytucjami w zakresie zbierania informacji i wymiany doświadczeń w dziedzinie szkółkarstwa i ochrony środowiska,
  4. propagowanie metod i technik stosowanych w działalności szkółkarskiej i wymianę doświadczeń między Członkami,
  5. pomoc w zakupie środków produkcji,
  6. podejmowanie starań w zdobywaniu nowych rynków zbytu,
  7. działania na rzecz integracji Członków oraz udzielania wzajemnej pomocy i wsparcia,
  8. podejmowanie i inspirowanie działalności naukowej i oświatowej.

IV.

Członkowie, ich prawa i obowiązki

§7.

  1. Członkami są:
    1)    Członkowie zwyczajni,
    2)    Członkowie wspierający,
    3)    Członkowie honorowi,
    4)    Członkowie seniorzy.
  2. Członkiem zwyczajnym może być osoba fizyczna, która spełnia następujące warunki:
    1) prowadzi produkcję szkółkarską: 
    - jako właściciel lub współwłaściciel gospodarstwa szkółkarskiego,
    - jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą,
    - jako wspólnik spółki cywilnej,
    - jako wspólnik spółki osobowej,
    - jako członek organu zarządzającego lub organu nadzoru osoby prawnej prowadzącej produkcję szkółkarską,
    2)    jakość jej działalności i etyka zawodowa nie budzą zastrzeżeń,
    3)    jej staż w działalności szkółkarskiej wynosi minimum 5 lat, przy czym wymóg ten nie dotyczy następców prawnych przejmujących gospodarstwo szkółkarskie.
  3. Kandydat na Członka zwyczajnego powinien złożyć wniosek wraz z uzasadnieniem wykazującym spełnienie warunków określonych w ust. 2 powyżej. O przyjęciu w poczet Członków zwyczajnych decyduje Zarząd.
  4. Członkiem wspierającym może być każda osoba fizyczna lub prawna, która złoży w tym celu pisemny wniosek, w którym uzasadni swoje zainteresowanie szkółkarstwem polskim i zadeklaruje pomoc dla Związku. O przyjęciu w poczet Członków wspierających decyduje Zarząd.
  5. Członkiem honorowym może być osoba fizyczna. O przyjęciu w poczet Członków honorowych decyduje Walne Zgromadzenie Członków w uznaniu wybitnych zasług dla Związku. Wniosek o nadanie honorowego członkostwa wraz z uzasadnieniem składa (w formie pisemnej) Zarząd z własnej inicjatywy lub  grupa co najmniej 10 Członków.
  6. Członkiem seniorem może zostać Członek zwyczajny, który zaprzestał działalności zawodowej i ukończył 60 lat. Tytuł członka seniora nadaje Zarząd na pisemny wniosek zainteresowanego.

§8.

  1. Członek zwyczajny ma prawo:
    1)    brać udział w Walnych Zgromadzeniach Członków,
    2)    wybierać i być wybieranym do władz Związku,
    3)    korzystać z pomocy Związku w zakresie jego działalności,
    4)    korzystać z dorobku i wszelkich form działalności Związku,
    5)    występować z wnioskami i zapytaniami do władz Związku,
    6)    brać udział w zebraniach, wykładach oraz imprezach organizowanych przez Związek.
  2. Do obowiązków Członka zwyczajnego, Członka seniora oraz Członka wspierającego, z zastrzeżeniem ust. 3-5 poniżej, należy:
    1)    współdziałanie przy realizacji celów i zadań Związku,
    2)    przestrzeganie Statutu oraz wydanych na jego podstawie regulaminów i innych aktów wewnętrznych Związku,
    3)    przestrzeganie uchwał Władz Związku,
    4)    terminowe opłacanie składek członkowskich na zasadach określonych w Regulaminie opłacania składek członkowskich i uchwałach Zarządu.
  3. Członkowie honorowi mają wszelkie prawa i obowiązki Członków zwyczajnych, za wyjątkiem obowiązku opłacania składek członkowskich.
  4. Członkom seniorom i Członkom wspierającym przysługują prawa określone w ust. 1 pkt 1) i 3)-6), z tym zastrzeżeniem, że mają prawo do uczestniczenia w Walnym Zgromadzeniu Członków wyłącznie z głosem doradczym. Nie przysługują im prawa określone w ust. 1 pkt 2) powyżej.
  5. Członkowie zwyczajni i Członkowie wspierający opłacają składki członkowskie w wysokości ustalonej przez Walne Zgromadzenie Członków w Regulaminie Opłacania Składek.

§9.

  1. Ustanie członkostwa następuje w drodze:
    1)  wystąpienia ze Związku,
    2)  wykreślenia z listy Członków,
    3)  wykluczenia ze Związku.
  2. Wystąpienie ze Związku może nastąpić w każdym czasie i wymaga pisemnego oświadczenia Członka skierowanego do Związku.
  3. Wykreślenia z listy Członków dokonuje Zarząd z powodu śmierci Członka lub w przypadku nieopłacenia składek do dnia upływu terminu wpłaty, z zastrzeżeniem zastosowania procedury wskazanej w §12 ust. 3 Statutu. Wykreślenie z listy Członków w przypadku nieopłacenia składek wymaga uchwały Zarządu.
  4. Wykluczenia ze Związku dokonuje Zarząd z własnej inicjatywy lub na wniosek Sądu Koleżeńskiego. Wykluczenie ze Związku może nastąpić, gdy Członek:
    1)    działa na szkodę Związku,
    2)    rażąco zaniedbuje obowiązki członkowskie lub
    3)    przestał spełniać warunki określone w §7.
  5. Od decyzji Zarządu o wykluczeniu przysługuje odwołanie do Walnego Zgromadzenia Członków w terminie jednego miesiąca od dnia jej doręczenia. Walne Zgromadzenie Członków rozpatruje decyzję Zarządu i podejmuje uchwałę w sprawie członkostwa Członka na najbliższym posiedzeniu.
  6. Decyzję w sprawie wykreślenia z listy Członków Członka honorowego i wykluczenia ze Związku Członka honorowego może podjąć tylko Walne Zgromadzenie Członków na wniosek Zarządu lub co najmniej 10 Członków zwyczajnych złożony do Związku.

V.

Składki członkowskie

§10.

  1. Członkowie są zobowiązani do opłacania składek członkowskich i innych świadczeń na rzecz Związku zgodnie z niniejszym działem V.
  2. Obowiązek opłacania składek członkowskich na rzecz Związku nie dotyczy Członków honorowych i Członków seniorów.
  3. Obowiązek opłacania składki podstawowej na rzecz Związku nie dotyczy Członków Zarządu, w okresie trwania ich kadencji.
  4. Obowiązek opłacania składki wpisowej i składki na fundusz marketingowy na rzecz Związku nie dotyczy Członków wspierających.
  5. Walne Zgromadzenie Członków może, w drodze uchwały, zwolnić określone osoby z obowiązku opłacania składek członkowskich.

§11.

Składki członkowskie są ustalane przez Walne Zgromadzenie Członków w regulaminie opłacania składek członkowskich i obejmują w szczególności:

1)  składkę wpisową,
2) składkę podstawową,
3) składkę na fundusz marketingowy.

§12.

  1. Członkowie winni opłacić podstawowe składki członkowskie oraz składki na fundusz marketingowy do końca ostatniego miesiąca każdego roku obrachunkowego Związku.
  2. Walne Zgromadzenie Członków może ustalić w regulaminie opłacania składek członkowskich, że w przypadku ich wcześniejszego wpłacenia wysokość składki do wpłacenia będzie odpowiednio niższa.
  3. Zarząd, przed wykreśleniem Członka z listy Członków w przypadku nieopłacenia składek do dnia upływu terminu wpłaty, wezwie Członka do opłacenia składek powiększonych o odsetki ustawowe liczone od dnia wymagalności i wyznaczy ostateczny termin wpłaty nie krótszy niż 14 dni.
  4. Nowo przyjmowani Członkowie opłacają jednorazową składkę wpisową. Zwolnieni ze składki wpisowej są:
    1)    drugi i każdy następny Członek z tego samego gospodarstwa prowadzącego szkółkę,
    2)    następca prawny Członka, Członkowie wspierający i Członkowie seniorzy.
  5. Związek uprawniony jest do dochodzenia od Członków (w tym na drodze sądowej) wymagalnych roszczeń z tytułu niewpłaconych składek.

VI.

Władze Związku

§13.

  1. Władzami Związku są:1)    Walne Zgromadzenie Członków,
    2)    Zarząd,
    3)    Komisja Rewizyjna,
    4)    Sąd Koleżeński.
  2. Władze Związku określone w ust. 1 pkt. 2)-4) powyżej pochodzą z wyboru. Władze Związku określone w ust. 1 pkt. 2)-4) są wybierane przez Walne Zgromadzenie Członków i mogą być w każdym momencie odwołane przez Walne Zgromadzenie Członków.
  3. Władze Związku wskazane w ust. 1 pkt. 2) - 4) są powoływane na wspólną, trzyletnią kadencję.
  4. Kadencja Władz  związku wskazanych w ust. 1 pkt 2) – 4), ani członków tych organów nie wygasa przed upływem terminu na zwołanie Walnego Zgromadzenia członków celem ich wyboru.
  5. Rezygnacja członka organu Władz Związku wskazanych w ust. 1 pkt 2) – 4) nie powoduje wygaśnięcia ich kadencji z zastrzeżeniem, że w każdym z organów Władz Związku musi pozostać wymagana liczba członków.
  6. Jeżeli kadencja Władz Związku, o których mowa w ust. 1 pkt 2) – 4), upływa w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, o których mowa w ustawie z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, lub do 30 dni po odwołaniu danego stanu, podlega ona przedłużeniu do czasu wyboru Władz Związku na nową kadencję, jednak nie dłużej niż do 60 dni od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii.
  7. W przypadku zgłoszenia w danym głosowaniu liczby kandydatów przewyższającej liczbę dostępnych wakatów we władzy Związku mandaty obejmują kandydaci, którzy otrzymali kolejno największą liczbę głosów. W przypadku równej liczby głosów decyduje długość stażu kandydatów jako Członków.
  8. W przypadku wygaśnięcia mandatu członka Władz Związku wymienionych w ust. 1 pkt. 2)-4) przed upływem jego kadencji, skład Władz Związku może zostać uzupełniony w drodze wyboru przez Walne Zgromadzenie Członków.
  9. Zasady funkcjonowania Władz Związku wymienionych w ust. 1 pkt. 2)-4) określają ich Regulaminy.
  10. Mandat Członka Władz Związku wymienionych w ust. 1 pkt. 2)-4) wygasa również wskutek śmierci, rezygnacji albo odwołania.
  11. Członek Zarządu składa rezygnację Prezesowi Zarządu, a w przypadku braku Prezesa Zarządu - Przewodniczącemu Komisji Rewizyjnej. Prezes Zarządu składa rezygnację Przewodniczącemu Komisji Rewizyjnej, a w przypadku braku Przewodniczącego Komisji Rewizyjnej – Walnemu Zgromadzeniu Członków.
  12. Członek Komisji Rewizyjnej składa rezygnację Przewodniczącemu Komisji Rewizyjnej, a w przypadku braku Przewodniczącego Komisji Rewizyjnej – Prezesowi Zarządu. Przewodniczący Komisji Rewizyjnej składa rezygnację Zarządowi a w przypadku braku Zarządu – Walnemu Zgromadzeniu Członków.

§14.

  1. Władze Związku obowiązane są przestrzegać prawa, postanowień Statutu i w swej działalności kierować się zasadami demokracji, kolegialności i jawności działania, jak również samorządności.
  2. Uchwały władz Związku zapadają zwykłą większością głosów, w głosowaniu jawnym, przy obecności co najmniej połowy uprawnionych do głosowania – z wyjątkiem przypadków szczególnych określonych niniejszym Statutem lub Regulaminem regulującym zasady funkcjonowania danych Władz Związku.

§15.

  1. Najwyższą władzą Związku jest Walne Zgromadzenie Członków.
  2. Walne Zgromadzenie Członków odbywa się w miejscu określonym w zawiadomieniu o Walnym Zgromadzeniu Członków na terenie Rzeczypospolitej Polskiej lub przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania na odległość.
  3. O terminie, miejscu i porządku obrad Walnego Zgromadzenia Członków Zarząd zawiadamia Członków na piśmie co najmniej 14 dni przed terminem Walnego Zgromadzenia Członków. Powyższe zawiadomienie może również zostać wysłane na adresy poczty elektronicznej Członków, jeżeli wyrazili oni na to zgodę, wskazując adres dla celów takich zawiadomień.
  4. Walne Zgromadzenie Członków może być zwyczajne („Zwyczajne Walne Zgromadzenie Członków”) albo nadzwyczajne („Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Członków”).
  5. Zwyczajne Walne Zgromadzenie Członków zwoływane jest przez Zarząd co najmniej raz do roku, najpóźniej do dnia 15 grudnia.
  6. Jeżeli Zarząd w terminie do 15 listopada nie poinformuje Członków o terminie, miejscu i porządku obrad Zwyczajnego Walnego Zgromadzenia Członków, Komisja Rewizyjna ma prawo zwołania Zwyczajnego Walnego Zgromadzenia Członków.
  7. W przypadku zwołania Zwyczajnego Walnego Zgromadzenia Członków przez Komisję Rewizyjną, termin na zawiadomienie zastrzeżony w ust. 6 może ulec skróceniu, nie więcej jednak niż do 7 dni.
  8. Walne Zgromadzenie Członków otwiera Prezes lub zastępujący go Wiceprezes Zarządu Związku, jeśli został powołany, a w przypadku ich nieobecności uczestnik najstarszy jako Członek Związku. Przewodniczącego Walnego Zgromadzenia Członków wybiera Walne Zgromadzenie Członków.
  9. Członkowie biorą udział w Walnym Zgromadzeniu Członków osobiście lub przez pełnomocnika.
  10. Walne Zgromadzenie Członków może się odbyć przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość. Uczestnicy łączą się z osobą otwierającą Walne Zgromadzenie Członków poprzez łącza telefoniczne, internetowe lub inne łącza pozwalające na identyfikację osób biorących udział w zgromadzeniu. Oprogramowanie i inne środki wykorzystywane przy odbywaniu zgromadzenia muszą zapewnić transmisję posiedzenia i możliwość dwustronnej komunikacji w czasie rzeczywistym, w tym możliwość wypowiedzi w toku obrad, jak również wykonywania prawa głosu przed lub w toku zgromadzenia.

§16.

  1. Do kompetencji Walnego Zgromadzenia Członków należy:
    1)   uchwalanie zmian w Statucie Związku,
    2)  ocena działalności Związku i jego Władz,
    3)  określenie ogólnych zasad gospodarki finansowej, w tym wysokości składek członkowskich,
    4)  rozpatrywanie sprawozdań z działalności Zarządu, Komisji Rewizyjnej i Sądu Koleżeńskiego,
    5)  udzielanie Członkom Zarządu absolutorium na wniosek Komisji Rewizyjnej lub z własnej inicjatywy, o ile Komisja Rewizyjna nie zgłosi wniosku w tym przedmiocie,
    6)  uchwalanie regulaminów regulujących funkcjonowanie Władz Związku oraz regulaminu opłacania składek członkowskich,
    7) wybór Prezesa i pozostałych członków Zarządu, członków Komisji Rewizyjnej i członków Sądu Koleżeńskiego,
    8) podejmowanie decyzji o rozwiązaniu Związku,
    9) rozpoznawanie odwołań od orzeczeń Sądu Koleżeńskiego oraz uchwał Zarządu o wykluczeniu Członka,
    10) ustalanie wzoru znaku graficznego Związku oraz zasad jego stosowania i korzystania z niego,
    11) nadawanie i pozbawianie członkostwa Członka honorowego,
    12) powoływanie pełnomocnika do reprezentacji Związku w sytuacji sporu lub zawierania umowy z członkiem Zarządu (co nie wyłącza możliwości reprezentacji w innym trybie przewidzianym właściwymi przepisami).
  2. W głosowaniu nad udzieleniem absolutorium członkom Zarządu nie mogą brać udziału Członkowie jednocześnie pełniący funkcję członków Zarządu.
  3. Uchwała Walnego Zgromadzenia Członków jest ważna i wiążąca, jeżeli podjęta została zwykłą większością głosów oddanych, bez względu na ilość uczestników uprawnionych do głosowania, jeżeli wszyscy Członkowie Związku zostali prawidłowo poinformowani o zgromadzeniu, zgodnie z §15 ust. 3 Statutu. W przypadku równej liczby głosów decyduje głos Przewodniczącego Walnego Zgromadzenia Członków.
  4. Uchwały Walnego Zgromadzenia Członków dotyczące zmiany Statutu lub rozwiązania Związku wymagają dla swej ważności co najmniej 3/4 głosów.
  5. Głosowanie tajne przeprowadza się w przypadku wyboru Władz Związku oraz na wniosek co najmniej 1/3 Członków Walnego Zgromadzenia.
  6. Wnioski o charakterze porządkowym, w szczególności dotyczące: zmiany kolejności omawiania poszczególnych punktów porządku obrad, zarządzenia krótkiej technicznej przerwy w obradach, ustalenia tajności głosowania co do oznaczonego punktu porządku obrad, mogą być uchwalone, choćby nie były umieszczone w porządku obrad.
  7. Z Walnych Zgromadzeń Członków osoba wyznaczona przez Przewodniczącego sporządza protokół (Sekretarz). W protokole należy zamieścić datę Walnego Zgromadzenia Członków, imiona i nazwiska osób w nim uczestniczących, porządek i przebieg posiedzenia, tryb i wyniki głosowania, treść uchwał, postanowień, zleceń i innych decyzji oraz terminy ich wykonania, jak również zgłoszone sprzeciwy, zdania odrębne i zastrzeżenia, jeżeli wniesiono o ich zaprotokołowanie.
  8. Protokół podpisuje Przewodniczący oraz Sekretarz. Uchwały podejmowane na posiedzeniu podpisywane są niezwłocznie po ich uchwaleniu.
  9. W przypadku Walnego Zgromadzenia Członków przeprowadzanego z wykorzystaniem środków bezpośredniego porozumiewania na odległość, podpis pod protokołem lub listą obecności w imieniu osoby biorącej udział składa Przewodniczący, z adnotacją co do sposobu uczestniczenia tej osoby w posiedzeniu.
  10. Protokoły i załączniki do nich przechowywane są w siedzibie Związku.
  11. Prawo przeglądania protokołów mają Członkowie Związku.

§17.

  1. Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Członków może być zwołane z inicjatywy Zarządu, na pisemny wniosek Komisji Rewizyjnej złożony Zarządowi lub na pisemny wniosek co najmniej 1/5 ogółu Członków złożony Zarządowi. Sposób zwołania Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Członków określa §15 ust. 3.
  2. Wniosek zawierający żądanie zwołania Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Członków powinien być pisemnie umotywowany.
  3. Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Członków rozpatruje wyłącznie te sprawy, z powodu których zostało zwołane.
  4. Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Członków powinno odbyć się najpóźniej w ciągu 6 tygodni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1 powyżej.
  5. Jeżeli Zarząd w terminie trzech tygodni od złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1 i 2 powyżej, nie poinformuje Członków o terminie, miejscu i porządku obrad Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia, wnioskodawca – odpowiednio Komisja Rewizyjna bądź co najmniej 1/5 ogółu Członków – ma prawo zwołania Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia i wykonania kompetencji, o których mowa w §15 ust. 3.

§18.

  1. W skład Zarządu wchodzi od 3 do 5 osób, w tym Prezes Zarządu. Prezes oraz Członkowie Zarządu wybierani są przez Walne Zgromadzenie Członków. Wiceprezes i Skarbnik wybierany jest przez Członków Zarządu spośród własnego grona.
  2. Posiedzenie Zarządu zwołuje Prezes lub zastępujący go Wiceprezes, jeśli został powołany, a w przypadku nieobecności Wiceprezesa - inny upoważniony przez Prezesa lub Wiceprezesa członek Zarządu. Zarząd odbywa posiedzenia co najmniej raz na kwartał. Członek Komisji Rewizyjnej wyznaczony przez Przewodniczącego Komisji Rewizyjnej ma prawo uczestniczyć w posiedzeniach Zarządu z głosem doradczym.
  3. Posiedzenie Zarządu może się także odbyć przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość, z jednoczesnym przekazem obrazu i dźwięku, na zasadach określonych w Regulaminie Zarządu.
  4. O terminie, miejscu i porządku obrad posiedzenia Zarządu, Zarząd zawiadamia członków Zarządu oraz Przewodniczącego Komisji Rewizyjnej na piśmie lub pocztą elektroniczną co najmniej 7 dni przed terminem posiedzenia.
  5. W sprawach nagłych lub stanowiących zagrożenie dla działalności bądź sytuacji finansowej Związku, posiedzenie Zarządu może zostać zwołane z pominięciem ust. 4 powyżej.
  6. Zarząd kieruje bieżącą działalnością Związku, a w szczególności:
    1)    realizuje postanowienia Statutu i uchwał Walnego Zgromadzenia Członków,
    2)    reprezentuje Związek na zewnątrz i działa w jego imieniu,
    3)    decyduje o wykluczeniu Członków na zasadach określonych w Statucie,
    4)    decyduje o przyjęciu osób w poczet Członków, Członków wspierających lub Członków seniorów,
    5)    dysponuje funduszami Związku i zarządza jego majątkiem,
    6)    uchwala regulaminy, których przyjęcie nie zostało zastrzeżone na rzecz Walnego Zgromadzenia Członków czy innych Władz Związku,
    7)    zwołuje i organizuje Walne Zgromadzenie Członków na zasadach określonych w Statucie,
    8)    przedstawia Walnemu Zgromadzeniu Związku swoje sprawozdanie z działalności,
    9)    ustanawia porządek pracy biura Związku i określa jego etaty oraz wynagrodzenia pracowników Związku.
  7. Do kompetencji Zarządu należą ponadto wszelkie inne sprawy niezastrzeżone dla pozostałych Władz Związku.
  8. W sporach oraz przy zawieraniu umów między członkiem Zarządu a Związkiem, Związek jest reprezentowany przez Przewodniczącego Komisji Rewizyjnej, o ile Walne Zgromadzenie Członków nie ustanowi pełnomocnika zgodnie z § 16 ust. 1 pkt 12.
  9. Do składania oświadczeń woli w imieniu Związku wymagane jest działanie dwóch członków Zarządu, w tym Prezesa lub Wiceprezesa.
  10. Każdy członek Zarządu może bez uprzedniej uchwały Zarządu prowadzić sprawy nieprzekraczające zakresu zwykłej działalności Związku (czynności zwykłego zarządu) należące do jego kompetencji.
  11. Jeśli przed załatwieniem sprawy z zakresu zwykłej działalności Związku (czynności zwykłego zarządu) choćby jeden z pozostałych członków Zarządu sprzeciwi się jej prowadzeniu lub jeżeli sprawa przekracza zakres zwykłej działalności Związku, potrzebna jest uprzednia uchwała Zarządu.
  12. Do dokonywania czynności określonego rodzaju lub czynności szczególnych Zarząd może ustanawiać pełnomocników.

§19.

  1. Komisja Rewizyjna składa się z maksymalnie 5 członków, w tym Przewodniczącego oraz Wiceprzewodniczącego.
  2. Na pierwszym posiedzeniu po wyborze, które odbywa się nie później niż w terminie 14 dni od Walnego Zgromadzenia Członków, Komisja Rewizyjna wybiera Przewodniczącego i Wiceprzewodniczącego ze swego grona na zasadach określonych w Regulaminie Komisji Rewizyjnej.
  3. Posiedzenie Komisji Rewizyjnej zwołuje Przewodniczący lub zastępujący go Wiceprzewodniczący. Pierwsze posiedzenie Komisji Rewizyjnej nowej kadencji zwołuje członek Komisji Rewizyjnej najstarszy wiekiem. Posiedzenia Komisji Rewizyjnej odbywają się co najmniej dwa razy w roku.
  4. O terminie, miejscu i porządku obrad Przewodniczący Komisji Rewizyjnej zawiadamia członków Komisji Rewizyjnej na piśmie lub pocztą elektroniczną co najmniej 7 dni przed terminem posiedzenia.
  5. W sprawach nagłych lub stanowiących zagrożenie dla działalności bądź sytuacji finansowej Związku, posiedzenie Komisji Rewizyjnej może zostać zwołane z pominięciem ust. 4 powyżej.
  6. Posiedzenie Komisji Rewizyjnej może się także odbyć przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość, z jednoczesnym przekazem obrazu i dźwięku, na zasadach określonych w Regulaminie Komisji Rewizyjnej.
  7. Tryb pracy Komisji Rewizyjnej określa Regulamin Komisji Rewizyjnej uchwalony przez Walne Zgromadzenie Członków.

§20.

  1. Do zadań Komisji Rewizyjnej należy:
    1)    kontrola działalności statutowej oraz finansowej Związku,
    2)    przedkładanie Zarządowi wniosków z bieżącej kontroli,
    3)    składanie Walnemu Zgromadzeniu Członków oceny działalności Zarządu i przedstawianie wniosków - w tym wniosku o udzielenie absolutorium członkom Zarządu.
  2. Komisja Rewizyjna jest także organem kontroli wewnętrznej Związku i w związku z tym w umowach między Członkiem Zarządu, w tym także Prezesem i Wiceprezesem, a Związkiem, Przewodniczący Komisji Rewizyjnej reprezentuje Związek.
  3. Bez uszczerbku dla ust. 2 Walne Zgromadzenie Członków może w każdym czasie, z jakiegokolwiek powodu, powołać jakąkolwiek osobę na pełnomocnika do zawarcia umowy lub dokonania czynności prawnej w imieniu i na rzecz Związku z Członkiem Zarządu.

§21.

  1. Sąd Koleżeński składa się łącznie z maksymalnie 5 członków, w tym Przewodniczącego oraz Wiceprzewodniczącego.
  2. Na pierwszym posiedzeniu po wyborze, które odbywa się nie później niż w terminie 14 dni od Walnego Zgromadzenia Członków, Sąd Koleżeński wybiera Przewodniczącego i Wiceprzewodniczącego ze swego grona na zasadach określonych w Regulaminie Sądu Koleżeńskiego.
  3. Posiedzenie Sądu Koleżeńskiego zwołuje Przewodniczący lub zastępujący go Wiceprzewodniczący. Pierwsze posiedzenie Sądu Koleżeńskiego nowej kadencji zwołuje członek Sądu Koleżeńskiego najstarszy wiekiem.
  4. Posiedzenie Sądu Koleżeńskiego może się także odbyć przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość, z jednoczesnym przekazem obrazu i dźwięku, na zasadach określonych w Regulaminie Sądu Koleżeńskiego.
  5. Tryb pracy Sądu Koleżeńskiego określa Regulamin Sądu Koleżeńskiego uchwalony przez Walne Zgromadzenie Członków.

§22.

  1. Sąd Koleżeński wymierza następujące kary:
    1)    upomnienie,
    2)    naganę,
    3)    zawieszenie w prawach Członka na okres do 1 roku,
    4)    złożenie wniosku do Zarządu o wykluczenie Członka ze Związku.
  2. Do zakresu działania Sądu Koleżeńskiego należy:
    1)    rozstrzyganie wszelkich sporów pomiędzy Członkami na ich wniosek,
    2)    wnioskowanie do Zarządu o wykluczenie Członka ze Związku w przypadkach, o których mowa w §9 ust. 4,
    3)    wymierzanie kar wymienionych w ust. 1 w przypadku stwierdzenia naruszenia przez Członka obowiązków statutowych lub zasad etyki zawodowej, w trybie określonym w Regulaminie Sądu Koleżeńskiego,
    4)    przedstawianie sprawozdania ze swojej działalności Zwyczajnemu Walnemu Zgromadzeniu Członków.

§23.

Od uchwał Sądu Koleżeńskiego w sprawach, o których mowa w §22 ust. 2 pkt 1 i 3 przysługuje odwołanie do Walnego Zgromadzenia Członków w terminie dwóch tygodni od dnia doręczenia orzeczenia wraz z pisemnym uzasadnieniem. Odwołanie rozpatrywane jest podczas najbliższego Walnego Zgromadzenia Członków.

§24.

  1. Na majątek Związku składają się nieruchomości, ruchomości i prawa oraz fundusze pochodzące z opłaconych składek członkowskich, dotacji, subwencji, darowizn, zbiórek i zapisów.
  2. Związek może zakładać spółki handlowe oraz nabywać w nich udziały, akcje i prawa. Związek może być również podmiotem umów o wspólnym działaniu dla realizacji celów statutowych Związku.
  3. Majątek Związku służy realizacji jego statutowych celów.

VII.

Postanowienia końcowe

§25.

W przypadku podjęcia uchwały o rozwiązaniu Związku, Walne Zgromadzenie Członków powołuje likwidatorów i określa sposób przeprowadzenia likwidacji majątku Związku, w tym przeznaczenie zlikwidowanego majątku.

§26.

Rok obrachunkowy dla Związku rozpoczyna się dnia 1 października każdego roku i trwa do 30 września roku następnego.

REGULAMIN OPŁACANIA SKŁADEK CZŁONKOWSKICH

Regulamin przyjęty przez Walne Zgromadzenie w dniu 23 listopada 2020

§1.

Postanowienie ogólne

  1. Członkowie Związku Szkółkarzy Polskich (dalej: „Związek”) są zobowiązani do opłacania składek członkowskich na rzecz Związku zgodnie ze Statutem Związku, niniejszym Regulaminem uchwałami Walnego Zgromadzenia Członków.
  2. Terminy pisane w niniejszym Regulaminie wielką literą mają znaczenie nadane im w Statucie Związku.

§2.

Wysokość składek członkowskich

  1. Składki członkowskie w skali roku wynoszą:
    1) składka podstawowa:
    a) 3.600,00 (trzy tysiące sześćset) złotych za jednego Członka,
    b) 600,00 (sześćset) złotych od drugiego i każdego następnego Członka z tego samego gospodarstwa prowadzącego szkółkę;
    2) składka na fundusz marketingowy: 3.300,00 (trzy tysiące trzysta) złotych za każde gospodarstwo szkółkarskie prowadzone przez Członka, bez względu na liczbę Członków prowadzących działalność szkółkarską w ramach danego gospodarstwa.
  2. Statut określa zakres zwolnień z obowiązku uiszczania składek członkowskich. Zarząd Związku, za zgodą Komisji Rewizyjnej, może w drodze uchwały wprowadzić dodatkowe preferencje lub bonifikaty w zakresie pobieranych składek członkowskich.
  3. W przypadku przyjęcia nowej osoby w poczet Członków, Wysokość składki podstawowej oraz składki na fundusz marketingowy za rok obrachunkowy jest uzależniona od terminu podjęcia przez Zarząd uchwały o przyjęciu kandydata w poczet Członków Związku. Składki są naliczane proporcjonalnie do liczby rozpoczętych miesięcy kalendarzowych w danym roku obrachunkowym, w którym dana osoba została przyjęta w poczet Członków Związku. W takim przypadku za kwotę bazową składki podstawowej oraz składki na fundusz marketingowy przyjmuje się kwotę uwzględniającą bonifikatę wskazaną w § 3 ust. 2 poniżej.
  4. Z zastrzeżeniem ust. 6 poniżej, w przypadku ustania członkostwa, składki są naliczane proporcjonalnie do liczby rozpoczętych miesięcy kalendarzowych w danym roku obrachunkowym, w którym dana osoba pozostawała Członkiem Związku.

§3.
Terminy opłacania składek członkowskich

  1. Członkowie Związku winni opłacić podstawowe składki członkowskie oraz składki na fundusz marketingowy do końca ostatniego miesiąca każdego roku obrachunkowego Związku.
  2. W przypadku chęci wcześniejszego uiszczenia składek wysokość składki do wpłacenia będzie odpowiednio niższa i wyniesie:
    1) 3.000 (trzy tysiące) złotych (lub odpowiednio 500 [pięćset] złotych w przypadku, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. b) w przypadku opłacenia członkowskiej składki podstawowej w całości do dnia 30 listopada roku obrachunkowego, którego dotyczą, bądź
    2) 3.300 (trzy tysiące trzysta) złotych (lub odpowiednio 550 [pięćset pięćdziesiąt] złotych w przypadku, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. b) w przypadku opłacenia członkowskiej składki podstawowej w całości do dnia 30 maja roku obrachunkowego, którego dotyczą oraz
    3) 3.000 (trzy tysiące) złotych w przypadku opłacenia członkowskiej składki marketingowej do dnia 30 kwietnia roku obrachunkowego, którego dotyczą.
  3. Zarząd Związku, przed wykreśleniem Członka z listy Członków Związku w przypadku nieopłacania składek do dnia upływu terminu wpłaty, wezwie Członka do opłacenia składek powiększonych o odsetki ustawowe liczone od dnia wymagalności i wyznaczy ostateczny termin wpłaty nie krótszy niż 14 dni.

§4.
Składka wpisowa

Nowo przyjmowani Członkowie Związku opłacają jednorazową składkę wpisową w wysokości 3.000 (trzy tysiące) złotych. Zwolnieni ze składki wpisowej są:

1) drugi i każdy następny Członek Związku z tego samego gospodarstwa prowadzącego szkółkę,
2) następca prawny Członka Związku.

§5.
Postanowienia końcowe

  1. W sprawach nieuregulowanych w Regulaminie stosuje się postanowienia Statutu Związku oraz właściwe przepisy.
  2. Regulamin wchodzi w życie z dniem określonym w uchwale Walnego Zgromadzenia Członków w sprawie jego przyjęcia.
  3. Wszelkie zmiany Regulaminu wymagają uchwały Walnego Zgromadzenia Członków.