Szukasz:




x
Login:

Hasło:

x

Barwinek pospolity ‘Sebastian’

Vinca minor ‘Sebastian’
Barwinek pospolity ‘Sebastian’

Barwinek pospolity jest niewielką zimozielona krzewinką, chętnie wykorzystywaną do zadarniania cienistych miejsc w ogrodach i parkach. Występuje na dosyć sporym obszarze Europy, częściowo także w Polsce. Ze względu długą historię uprawy, liczoną w setkach lat, trudno dziś wyznaczyć granice jego naturalnego zasięgu. W Polsce zdziczałe okazy barwinka pospolitego spotyka się w starych parkach i na cmentarzach, rzadziej w lasach liściastych. Roślina symbolizuje życie wieczne, a jej nazwa najprawdopodobniej oznaczała starorzymskie zaklęcie. Barwinkowi przypisywano magiczną moc. Jego zielone pędy wykorzystuje się do tworzenia wielkanocnych dekoracji, symbolizujących zwycięstwo życia nad śmiercią. Dzięki trwałemu ulistnieniu roślina ożywia ogrodowe rabaty, dodaje optymizmu w zimowe dni ciesząc oczy soczystą zielenią. Wiosną z kolei zachwyca obfitym kwitnieniem.

Jednym z ciekawszych kultywarów jest ‘Sebastian’ – polska odmiana barwinka o szerokich, jasnozielonych liściach z nieregularną, żółtą plamą na środku, zieleniejącą w ciągu lata. Odmiana została wyhodowana przez Kazimierza Kulasa, wprowadzona do sprzedaży w latach 90 XX wieku. Krzewinka rośnie wolno, jest zwarta i mniej ekspansywna od innych odmian barwnika. Roślina tworzy dwa rodzaje pędów. Dłuższe pędy letnie (płonne) pełzają po powierzchni gruntu i łatwo się zakorzeniają. Za ich pomocą rośliny rozrastają się na boki i szczelnie zadarniają teren. Krótsze pędy zakończone pąkami kwiatowymi są wzniesione i wyrastają na wiosnę. W przypadku odmiany ‘Sebastian’ kwiaty pojawiają się jednak rzadko.  Na obu rodzajach pędów osadzone są eliptyczne, skórzaste listki z wydatnym unerwieniem. Z wierzchu liście są błyszczące, od spodu matowe.

U innych odmian barwników kwiaty są bardzo dekoracyjne,  przypominają miniaturowe wiatraczki o średnicy 2-3 cm. Wyrastają pojedynczo z pachwin liści, są osadzone na długich szypułkach, składają się z pięciu skośnie uciętych, łopatkowatych płatków zrośniętych jedynie u nasady. W pąku płatki zachodzą na siebie lewostronnie. U gatunku kwiaty są niebieskie, a u odmian ogrodowych mogą być też fioletowe, purpurowe lub białe. Rośliny kwitną mniej więcej przez miesiąc. Po zapyleniu tworzą się niepozorne owoce (mieszki) wypełnione drobnymi nasionami.

Barwinek pospolity jest rośliną wyjątkowo łatwą w uprawie, doskonałą dla początkujących ogrodników. Bez problemu rośnie na większości gleb ogrodowych, poza skrajnie suchymi i wilgotnymi. Dobrze znosi niedobór wody, jest odporny na mróz. Preferuje miejsca półcieniste i cieniste.  Sadzony na stanowiskach słonecznych może lekko przemarzać w mroźne, bezśnieżne zimy, ale ścięty na wiosnę z łatwością się regeneruje i szybko odrasta. Jego pielęgnacja ogranicza się do usuwania nadmiernie rozrastających się długopędów, co jest dosyć ważnym zabiegiem, zwłaszcza w niewielkich ogrodach, bo jeśli się zanadto rozpanoszy, bardzo trudno go usunąć. Barwinek można rozmnażać przez podział starszych kęp na wiosnę lub wczesnym latem lub wykorzystać łatwo ukorzeniające się pędy rozłogowe.

Świetnie nadaje się do zadarniania powierzchni pod koronami dużych drzew, obsadzania skarp, nasypów, brzegów ścieżek. Jednolity, barwinkowy dywan tworzy piękne, całoroczne ładne tło dla roślin o kolorowych pędach i barwnych liściach, np. takich jak odmiany derenia białego lub rozłogowego. Wypełnia przestrzenie między kamieniami w ogrodach skalnych, ładnie prezentuje się sadzony w pobliżu strumyków i kaskad oraz w każdym cienistym zakątku ogrodu.

Klon jesionolistny ‘Aureomarginatum’

Klon jesionolistny ‘Aureomarginatum’
Acer negundo ‘Aureomarginatum’

Klon jesionolistny to jeden z bardziej rozpowszechnionych na świecie gatunków klonu. Do Europy został sprowadzony z Ameryki Północnej i Środkowej, gdzie występuje naturalnie na bardzo dużym obszarze. Ze względu na niewielkie wymagania, tworzenie licznych nasion i wysoki potencjał inwazyjności klon jesionolistny stał się w Europie rośliną problematyczną – rozprzestrzenił się w środowisku naturalnych na szeroką skalę. Gatunek ten jest zaliczany do grupy określanej mianem obcych gatunków inwazyjnych, wypierających ze środowiska rodzime gatunki roślin. Dlatego samego gatunku klonu jesionolistnego w sprzedaży już się praktycznie nie spotyka. Natomiast w ogrodnictwie bardzo istotne znaczenie mają odmiany ozdobne klonu jesionolistnego o barwnym ulistnieniu, niezawiązujące nasion, rozmnażane przez szczepienie, stosowane w miastach, gdzie ze względu na skrajnie trudne warunki uprawy (suszę, zasolenie, zanieczyszczenie powietrza) rodzime gatunki sobie po prostu nie radzą. Jedną z tego typu roślin jest polska odmiana ‘Aureomarginatum’, wyhodowana w 1903 r. przez Feliksa Rożyńskiego.

Klon jesionolistny ‘Aureomarginatum’ jest niewysokim drzewem o szerokiej, owalnej, gęsto rozgałęzionej koronie. Dorasta do 6-8 m wysokości. W sprzedaży najczęściej jest oferowany w postaci szczepionego drzewa o wyprowadzonym pniu i kulistej koronie. Pędy rośliny są gładkie, zielone, nagie, bez nalotu. Kora na starych pniach jest spękana. Cechą charakterystyczną odmiany są pierzastozłożone, zielone liście z ozdobnym, nieregularnym, żółtawym obrzeżeniem. Blaszki liściowe są lekko pomarszczone, a osadki i ogonki liściowe lekko zaróżowione. Jesienią liście przebarwiają się na żółto i opadają. Drzewa kwitną wiosną, na krótko przed rozwojem liści, rzadko jednak zawiązują żywotne nasiona.

Klon jesionolistny ma minimalne wymagania glebowe i wilgotnościowe. Dobrze rośnie na prawie wszystkich rodzajach gleb, na stanowiskach słonecznych do cienistych. Jego liście są odporne na poparzenia przez promienie słoneczne w upalne letnie dni, co jest cenną i dosyć rzadko spotykaną cechą pstrolistnych odmian drzew. Klon ten doskonale sprawdza się sadzony w warunkach miejskich, prawie nie ma szkodników ani chorób. Doskonale znosi przycinanie. Cięcie należy wykonywać pod koniec zimy, zanim rośliny zaczną wypuszczać liście. Niekiedy w obrębie korony drzewa można zaobserwować rewersje, czyli pędy z zielonymi liśćmi w typie gatunku. Takie wyradzające się pędy należy wycinać. Odmiana polecana do sadzenia w miastach, na działkach rekreacyjnych, w ogrodach oraz zieleni osiedlowej.

Berberys thunberga 'Orange Sunrise'

Berberis thunbergii 'Orange Sunrise'
Berberys thunberga
'Orange Sunrise'

Berberys to rodzaj botaniczny obejmujący ponad 400 gatunków krzewów. W Polsce dziko rośnie tylko jeden gatunek, dosyć wrażliwy na choroby i mało dekoracyjny berberys pospolity, rzadko uprawiany poza kolekcjami dendrologicznymi. Znacznie cenniejszym gatunkiem ozdobnym, masowo sadzonym w ogrodach prywatnych oraz zieleni publicznej, jest pochodzący z Japonii berberys Thunberga. Ten łatwy w uprawie, ciernisty krzew oferowany jest w bardzo szerokim asortymencie odmian różniących się wielkością, pokrojem i zabarwieniem liści.

Berberys Thunberga ‘Orange Sunrise’ to polska odmiana wyselekcjonowana przez Lucjana Kurowskiego, wprowadzona na rynek w 2015 r. Roślina zwraca uwagę wyjątkowo ozdobnym ulistnieniem, za sprawą którego odniosła sukces w kraju i zagranicą, zdobywając liczne nagrody i wyróżnienia, m. in. srebrny medal w konkursie roślinnych nowości Międzynarodowej Wystawy „Zieleń to Życie” oraz National Plant Show w Wielkiej Brytanii, a także złoty medal targów „Flowers Expo” w Moskwie. Krzew rośnie szybko, dorasta do 1,5 m wysokości, tworzy proste, silnie rozgałęzione pędy zaopatrzone w drobne, kłujące ciernie. Blaszki liściowe są duże, zaokrąglone, czerwonopomarańczowe, gęsto osadzone na gałązkach. Na starszych liściach pojawia się złota, wyjątkowo dekoracyjna obwódka o szerokości około 2 mm. Młode pędy i liście są wyraźnie jaśniejsze, z żółtawym odcieniem. Krzewy kwitną w maju tworząc drobne, żółte kwiaty. Owoce, w postaci czerwonych owalnych jagód, dojrzewają w październiku i listopadzie. Zimą stanowią pokarm ptaków.

Roślina ma niewielkie wymagania uprawowe. Preferuje gleby umiarkowanie wilgotne, przepuszczalne, od kwaśnych po alkaliczne. Wymaga stanowisk słonecznych. Krzewy są wytrzymałe na suszę, wykazują też wysoką tolerancję na zasolenie podłoża oraz zanieczyszczenie powietrza. Są zdrowe, odporne na rdzę źdźbłową, w pełni odporne na mróz. Starsze krzewy warto co kilka lat silnie przyciąć, wykonując tzw. cięcie odmładzające. Rośliny łatwo i szybo się regenerują, ale nie są ekspansywne.

Odmiana ‘Orange Sunrise’ nadają się do tworzenia niewysokich żywopłotów w ogrodach przydomowych i zieleni miejskiej - w parkach, przy ulicach, na osiedlach. Roślina doskonale prezentuje się sadzona w kompozycjach z innymi krzewami, iglastymi lub liściastymi, pojedynczo lub w grupach, tworząc wyraziste, barwne plamy. Możną ją także uprawiać w pojemnikach wykorzystywanych do dekoracji słonecznych balkonów i tarasów.

Jałowiec płożący ‘Agnieszka’

Jałowiec płożący ‘Agnieszka’
Juniperus horizontalis ‘Agnieszka’

Jałowiec płożący jest jednym z najwartościowszych iglastych krzewów okrywowych polecanych do obsadzania miejsc suchych i nasłonecznionych, na których trudno utrzymać trawnik lub inne bardziej wymagające rośliny. Gatunek pochodzi z Ameryki Północnej, gdzie naturalnie porasta piaszczyste brzegi jezior, klifowe wybrzeża oraz górskie zbocza. W Europie jest uprawiany od niemal 200 lat i obecnie oferowany w dziesiątkach odmian ogrodowych. Spośród dostępnych w sprzedaży kultywarów jałowca płożącego na uwagę zasługuje uzyskana w latach 70 XX wieku odmiana ‘Agnieszka’, tworząca całoroczne, zielone dywany. Odmianę tę wyselekcjonował Jan Grąbczewski, polski szkółkarz i hodowca, jeden z prekursorów współczesnego polskiego szkółkarstwa.

Jałowiec płożący ‘Agnieszka’ charakteryzuje się niskim, ścielącym pokrojem i dosyć szybkim tempem wzrostu. Po 10 latach uprawy krzew pokrywa powierzchnię gruntu o średnicy około 1,5 metra, osiągając zwykle nie więcej, niż 20 cm wysokości. Roślina tworzy liczne, szarozielone pędy rozrastające się promieniście we wszystkich kierunkach, tworząc gruby dywan o nieregularnych brzegach. Ulistnienie w postaci drobnych, odstających igiełek oraz przylegających łusek. Roztarte w palcach gałązki wydzielają dosyć charakterystyczny zapach. Końce pędów i ich boczne rozgałęzienia unoszą się delikatnie ku górze, natomiast starsze fragmenty pędów pokładają się na ziemi.

Krzew ma minimalne wymagania uprawowe, jest w pełni mrozoodporny. Dobrze rośnie na glebach przeciętnych, lekkich i przepuszczalnych. Roślina tworzy płytki, szeroko rozrastający się system korzeniowy, pozwalający pobierać wodę nawet z niewielkich opadów. Wymaga stanowisk w pełni nasłonecznionych. Sadzony w cieniu i na zbyt mokrym podłożu rośnie źle i może chorować, co najczęściej objawia się brązowieniem i zamieraniem pędów. Jeśli zbytnio się rozrośnie można go skracać i przycinać.

Juniperus horizontalis ‘Agnieszka’ jest jedną z ciekawszych form okrywowych wśród roślin iglastych. Stanowi doskonałą alternatywę trawników, zwłaszcza w miejscach suchych i nieurodzajnych. Sadzony na skarpach umacnia je i zabezpiecza przed erozją, a zwarty kobierzec chroni glebę przed zachwaszczeniem. Krzew świetnie komponuje się z innymi roślinami iglastymi, szczególnie z odmianami o złotym lub niebieskim zabarwieniu gałązek. Nadaje się do sadzenia w ogrodach wrzosowiskowych, na skalniakach, działkach rekreacyjnych, cmentarzach, a także w zieleni miejskiej i osiedlowej.

Miskant chiński ‘Apache’

Miscanthus sinensis ‘Apache’
Miskant chiński ‘Apache’

Miskanty kojarzą się z okazałymi, wysokimi trawami zdobiącymi ogrody długimi, łukowato wygiętymi liśćmi oraz falującymi na wietrze, srebrzystymi kwiatostanami. Tymczasem na rynku szkółkarskim dostępne są także formy karłowe miskantów, nadające się do uprawy w małych ogrodach, na działkach, a nawet w pojemnikach ustawianych na balkonach i tarasach. Jedną z nich jest polska pstrolistna odmiana ‘Apache’, uzyskana przez Jerzego Foszczkę, wprowadzona do sprzedaży w 2011 r.

Miskant chiński ‘Apache’ tworzy niskie, gęste kępy dorastające do 50-70 cm wysokości. Jego ozdobą są liście - równowąskie, wyprostowane i dosyć sztywne, jasnozielone z wyraźnymi, kremowymi prążkami. W porównaniu do innych odmian liście te są stosunkowo krótkie, mają do 60 cm długości i 1-2 cm szerokości. W naszych warunkach klimatycznych roślina nie kwitnie, ale kępy szablastych liści bardzo ładnie prezentują się przez cały sezon wegetacyjny. Pozostają ozdobne także po zaschnięciu, przez jesień i zimę, gdy pokryje je szron lub przyprószy śnieg.

Miskant chiński jest jedną z łatwiejszych w uprawie i utrzymaniu traw ozdobnych. Preferuje gleby żyzne, umiarkowanie wilgotne, przepuszczalne, o lekko kwaśnym lub obojętnym odczynie, stanowiska słoneczne, zaciszne i osłonięte od wiatru. Zabiegi pielęgnacyjne ograniczają się do obcinania wczesną wiosną zaschniętych liści, jednokrotnego lub dwukrotnego zasilenia nawozami i ewentualnie podlewania w okresie intensywnego wzrostu w maju i czerwcu, w przypadku wystąpienia suszy. Roślina jest odporna na mróz, niemniej w ostre zimy, szczególnie w północno-wschodnich rejonach kraju, może przemarzać. Dlatego przykrycie jesienią podstawy źdźbeł kopczykiem kory lub zaschniętych liści może być uzasadnione. Rośliny uprawiane w pojemnikach na zimę należy przechować w chłodnych pomieszczeniach.

Ze względu na niewielkie rozmiary oraz pstre ulistnienie odmiana ‘Apache’ nadaje ogrodowym kompozycjom interesujący, nieco egzotyczny charakter. Można ją sadzić wśród bylin na kwietnikach i rabatach, w ogrodach preriowych, skalnych, komponować z krzewami o kontrastowym, np. czerwonym zabarwieniu liści, albo sadzić w większych grupach tworzących wyraziste jasne plamy.

Kupując roślinę trzeba wiedzieć, że na rynku, pod taką samą nazwą funkcjonuje także inna, holenderska odmiana miskanta chińskiego, tworząca wysokie kępy zielonych liści oraz okazałe kwiatostany. Aby uniknąć pomyłki, zwłaszcza przy zakupie na odległość, warto zaznaczyć, że chodzi o polską, karłową odmianę ‘Apache’, o pstrych liściach.

XXX Sprawozdawczo-Wyborcze Walne Zgromadzenie Członków Związku Szkółkarzy Polskich

Po raz pierwszy w 30-letniej historii Związku Szkółkarzy Polskich Walne Zgromadzenie odbyło się zdalnie, w formie wideokonferencji przeprowadzonej za pomocą programu Zoom. Wejście na obrady odbywało się za pomocą indywidualnych linków przesłanych członkom ZSzP. Program umożliwiał dwustronną komunikację - każdy z uczestników mógł wypowiadać się w toku obrad (po zgłoszeniu i udzieleniu głosu) oraz wykonywać prawo głosu w głosowaniach jawnych i tajnych. Obrady rozpoczęte 23 listopada, z powodu braku kandydatów do władz, musiały zostać przerwane i wznowione 25 stycznia 2021. W obydwu terminach frekwencja była bardzo wysoka! 23.11.2020 zgromadzenie liczyło 105 członków ZSzP, zaś 25.01.21 – 117. Dla porównania przypomnę, że na zjeździe w 2019 roku, w Kazimierzu obecnych było 79 członków. Tak wysoka frekwencja pozwoliła na wprowadzenie zmian w Statucie ZSzP, do przeprowadzenia których potrzebne było kworum – uzyskanie co najmniej ¾ głosów przy obecności co najmniej połowy uprawnionych do głosowania. Raz jeszcze serdecznie dziękujemy za mobilizację i poczucie wspólnej odpowiedzialności za losy Związku wyrażone licznym uczestnictwem. Po wydarzeniu docierały do nas liczne głosy zadowolenia z formy przeprowadzenia obrad. Firma, którą wybraliśmy do realizacji i obsługi walnego, stanęła na wysokości zadania, czyniąc zadość naszym wysokim oczekiwaniom i wszystkim wymogom formalnym. Dzięki temu nie musieliśmy korzystać z dodatkowych rozwiązań, które oprócz kosztów, generowałyby dodatkową trudność dla uczestników. Poniżej krótkie sprawozdanie z walnego zgromadzenia.

Obradom profesjonalnie i sprawnie przewodniczył Mateusz Milczyński. Sekretarzem walnego był Jakub Kurowski. Do Komisji Wniosków i Uchwał powołano Krystynę Homę-Kosakowską (Przewodnicząca), Renatę Fryszkowską-Madej i Andrzeja Kujawę. Do komisji skrutacyjnej zostali powołani pracownicy biura ZSzP Urszula Pilaszek, Weronika Gajkowska i Grzegorz Falkowski.

23 listopada 2020

W części sprawozdawczej jako pierwsza zabrała głos Joanna Filipczak, pełniąca obowiązki prezesa Agencji Promocji Zieleni Sp. z o.o., przedstawiając sprawozdanie z działalności APZ w ostatnim roku i plany działania na rok następny. Prezentowane sprawozdanie zostało opublikowane w poprzednim „Biuletynie Szkółkarskim” (nr 134).

Prezes Wojciech Wróblewski przedstawił obszerne sprawozdanie z działalności Zarządu w okresie między zjazdami 19.XI.2019-23.XI.2020. Jego pełna treść jest zamieszczona w „Biuletynie Szkółkarskim” nr 134, str. 19-26. Prezes przedstawił Walnemu Zgromadzeniu informację o złożonych rezygnacjach zarządu i komisji rewizyjnej.

Następnie sprawozdanie z oceny działalności statutowej oraz finansowej ZSzP za rok 2019/2020 przedstawił Przewodniczący Komisji Rewizyjnej - Jakub Kurowski.

Komisja Rewizyjna w składzie: Krystyna Homa-Kosakowska, Krystyna Widaj, Adam Ważyński, Piotr Buła – wiceprzewodniczący, Jakub Kurowski – przewodniczący

przeprowadziła analizę działalności Związku Szkółkarzy Polskich w roku bieżącym i ustaliła co następuje.

Rok 2020 bezapelacyjnie był najbardziej nieprzewidywalnym czasem w historii Związku Szkółkarzy Polskich. Zarząd został postawiony przed zupełnie nowymi problemami, mając do dyspozycji ograniczoną liczbę narzędzi i nie mogąc realizować zaplanowanego wcześniej harmonogramu działań. Mimo wszystko Zarząd pracował intensywnie, merytorycznie rozwiązując problematyczne kwestie.

Niestety trudności zebrały swoje żniwo i nie odbyło się najważniejsze wydarzenie pod flagą ZSzP, czyli wystawa „Zieleń to Życie”. Sposób w jaki Agencja Promocji Zieleni rozwiązywała niniejszą sytuację kryzysową, przyniósł decyzję o zakończeniu współpracy z wieloletnią prezes APZ. Zmiany personalne nie wpływają na fakt konieczności kontynuacji tzw. „zarządzania przez cele” czy procesu integracji spółki. Procedur, które rozwijane i przygotowywane były przez poprzednie Zarządy.

Członkowie komisji rewizyjnej uczestniczyli w zebraniach zarządu oraz wewnętrznych spotkaniach komisji w formie online. Zdaniem komisji Zarząd prowadził racjonalną politykę finansową. Planowanie budżetu oraz dokumentacja poniesionych wydatków prowadzona była prawidłowo. Sprawozdanie finansowe zostało zatwierdzone przez Komisję w dniu 20.11.2020, a stan środków w kasie ustalony na podstawie protokołu inwentaryzacji kasy z dn. 20.11.2020.

Pandemia wymusiła zmianę formy zebrań Zarządu na spotkania online. Tym samym został wdrożony wniosek Komisji Rewizyjnej z listopada 2019 o wdrożenie wideo i telekonferencji do prac Zarządu. Dzięki temu uzyskaliśmy możliwość uczestniczenia w zebraniach większej ilości osób, co pozwala na skorzystanie z szerszych zasobów wiedzy oraz uzyskanie dodatkowych opinii. Praktyka spotkań hybrydowych powinna zostać utrzymana, nawet po powrocie do tzw. normalności.

W dniu 8 października 2020 roku Komisja Rewizyjna odbyła posiedzenie, na którym podjęła decyzję o złożeniu rezygnacji z pełnionej funkcji w Związku Szkółkarzy Polskich z dniem
23 listopada 2020 r. Przyczyną powyższej decyzji była wcześniejsza rezygnacja Prezesa oraz członków Zarządu oraz konieczność zachowania równoległości kadencji organów stowarzyszenia.

Komisja ocenia jako bardzo niefortunną jednoczesną zmianę we władzach zarówno stowarzyszenia jak i spółki.

Zdaniem Komisji konieczna jest profesjonalizacja ZSzP oraz odciążenie członków Zarządu
od pracy operacyjnej, która dla wielu osób trudna jest do pogodzenia z codziennymi obowiązkami we własnych gospodarstwach. Widoczna jest konieczność reform, a być może również zmiana struktury stowarzyszenia i integracja z Agencją Promocji Zieleni. Tym samym Komisja pragnie dać nowemu Zarządowi przestrzeń do działań zmieniających funkcjonowanie ZSzP, tak aby uniknąć tego typu kryzysów w przyszłości.

Komisja zwraca się również z apelem do członków ZSzP o większe zaangażowanie w działalność stowarzyszenia. Zachęca do udziału w przyszłym zarządzie, komisji rewizyjnej i sądzie koleżeńskim.

Komisja pragnie podziękować Zarządowi za pracę wykonaną w tej kadencji oraz wnioskuje do Walnego Zgromadzenia członków o udzielenie absolutorium Zarządowi za miniony rok działalności.

Sprawozdanie przedstawił też przewodniczący Sądu Koleżeńskiego - Marek Majewski informując, że do Sądu w okresie sprawozdawczym nie wpłynęła żadna sprawa.

W ramach dyskusji nad sprawozdaniami poruszono temat sytuacji finansowej Agencji Promocji Zieleni. Zadano pytania o bilans za rok 2020 i prognozy na rok 2021, o poziom strat w związku z odwołaniem stacjonarnej edycji wystawy „Zieleń to Życie” – głównego źródła dochodów Agencji.

Joanna Filipczak przypomniała, że pełni powierzoną funkcję dopiero od końca października. Z powodu ograniczenia liczebności zespołu, Agencja koncentruje się głównie na bieżących działaniach. Scenariusze dotyczące przyszłości są rozważane, ale w tej chwili nie może ich jeszcze przedstawić. Więcej szczegółów obiecała przedstawić w styczniu.

Wyjaśniono, że dotychczasowe sprawozdania finansowe APZ przedstawiane na walnym zgromadzeniu, były prognozami, co wynikało z innego okresu rozliczeniowego APZ (do końca grudnia) i ZSzP (do końca września). Z tego względu rekomendacją rady nadzorczej APZ oraz zarząd ZSzP, jeszcze w 2019 r. zarząd spółki podjął decyzję o zmianie roku obrachunkowego spółki, który będzie kończył się 30 października. Dlatego wyjątkowo aktualny rok obrachunkowy spółki trwa 22 miesiące, zakończy się 30.10.2021 r.), co wynika z przepisów prawa i o czym dużo wcześniej informowano członków. Podczas kolejnego walnego podsumowywany rok APZ będzie zbliżony do roku obrachunkowego ZSzP.

Gorącą dyskusję wywołało przytoczone sprawozdanie Komisji Rewizyjnej. Pojawiły się głosy wyrażające zaniepokojenie jego treścią, szczególnie sformułowaniem „profesjonalizacja związku”, sugerującym utworzenie swego rodzaju korporacji, zatrudnienie „etatowego prezesa” i pomysł połączenia ZSzP i APZ. Wyrażano obawy, że zewnętrzny prezes może oznaczać ograniczenie władzy członków ZSzP. Przypomniano, że u podstaw stworzenia Związku była koncepcja pozahandlowego stowarzyszenia właścicieli i współwłaścicieli szkółek. Ta formuła pozwala na spotkanie i nawiązanie współpracy z konkurentami na wielu płaszczyznach. Stowarzyszenie nie powinno zajmować się działalnością biznesową. Zabierający głos w tej dyskusji podkreślali poparcie dla idei utrzymania społecznego charakteru ZSzP.

Zauważono też, że wyznaczanie kierunków pracy i działań nowego zarządu leży w kompetencjach Walnego Zgromadzenia, a nie Komisji Rewizyjnej. Uprzedzano też o poważnych konsekwencjach wprowadzenia zmian proponowanych przez komisję rewizyjną, ze zniszczeniem Związku włącznie. Kwestia płatności i etatowego zarządu może stać się przyczynkiem konfliktów. Szczepan Marczyński podzielił się swoim wieloletnim doświadczeniem w pracy w różnych organizacjach. Z jego obserwacji wynika, że tylko praca społeczna sprawdza się w stowarzyszeniach. Dodatkowo Wojciech Wróblewski zauważył, że gdyby stanowisko prezesa w momencie obejmowania przez niego funkcji było opłacane, nigdy nie podjąłby się podjęcia tego zadania. Praca w zarządzie nie powinna być źródłem dochodu. Zmienia to relacje między prezesem, a pozostałymi członkami stowarzyszenia.

Zauważono też, że biuro ZSzP skutecznie realizując decyzje i zadania zarządu. Jeżeli wsparcie nie jest wystarczające, można pomyśleć o wyposażeniu w dodatkowe kompetencje dyrektora wykonawczego lub zwiększyć zatrudnienie. Zwrócono jednak uwagę, że głosy o potrzebie odciążenia zarządu wcale nie płyną od członków zarządu, tylko od osób spoza zarządu.

W dyskusji zwrócono uwagę na nowe wyzwania i tematy podejmowane przez stowarzyszenie. Pomimo, że w sprawozdaniu z działalności ZSzP nie było niektórych zadań pojawiających się co roku - wystawy „Zieleń to Życie”, udziału w innych targach i wydarzeniach branżowych, organizacji wycieczki, to znalazło się wiele informacji na temat licznych działań, jakie ZSzP podejmuje na rzecz swoich członków, w odpowiedzi na pojawiające się nowe problemy, których rozwiązania podjęło się ZSzP. W wielu tych sprawach interweniował i prowadził je dyrektor wykonawczy.
Wielokrotnie wybrzmiała w dyskusji opinia, że prezesura Wojciecha Wróblewskiego była bardzo aktywna, wielozadaniowa i otwarta na nowe działania. Wielu członków zabierających głos wyrażało wdzięczność za tak aktywną i pracowitą postawę. Pojawiły się też głosy, aby to właśnie ustępujący prezes był doradcą nowych władz.

Wiesław Szydło odniósł się do sugestii, że ZSzP nie ma celu i kierunku. Zwrócił uwagę, że cele są jasno określone w statucie. Można natomiast zmienić priorytety. Zwrócił się też do obecnych z prośbą o zaangażowanie i włączenie się w prace Związku, co w jego ocenie, z perspektywy 11 lat pracy w zarządzie, jest bardzo interesujące, przynosi satysfakcję i poszerza horyzonty.

Przedstawiciele Komisji Rewizyjnej wyjaśniali, że także opowiadają się za społecznym charakterem stowarzyszenia. Jednak wyrażano opinie, że wynagrodzenie za pracę nie będzie wpływało na jakość pracy członków zarządu, a być może byłoby zachęcające do podjęcia się tego wyzwania. Zdaniem niektórych członków Komisji Rewizyjnej część kompetencji zarządu ZSzP i APZ dubluje się, stąd propozycja przeorganizowania pracy biura. Wiele czynności operacyjnych powinno być scedowanych na biuro ZSzP. Propozycja odciążenia zarządu w pracy podyktowana była rozmowami w ramach Komisji Rewizyjnej oraz spostrzeżeniami z warsztatów strategicznych ZSzP.

Pojawiło się też pytanie o bezpośrednie benefity biznesowe z przynależności do Związku, szczególnie w czasie braku stacjonarnej wystawy. W lipcu 2020 odbyły się warsztaty strategiczne, na których definiowano cele i misję ZSzP. Był to początek dyskusji na temat kierunku rozwoju. Jednak jak zaznaczył Wojciech Wróblewski, wprowadzanie zmian w momencie rezygnacji zarządu byłoby niedopuszczalne. Z warsztatów powstał raport, który jest dostępy dla uczestników i zarządu. Zwrócono także uwagę, że w sprawozdaniu z działalności zarządu opisywane są prowadzone na przestrzeni roku działania na rzecz członków i branży, warto się z nimi zapoznać.
Wiesław Szydło zauważył, że pewne działania stowarzyszenia są długofalowe i przynoszą wyniki w perspektywie wieloletniej. Przykładem jest promowanie marki i znaku ZSzP oraz akcja „Grunt to Zieleń”. Dzięki tym działaniom na przestrzeni 10 lat ZSzP zyskał rozpoznawalną marką i członkowie czerpią z tego korzyści, o czym świadczyć mogą liczne zapytania ofertowe przesyłane do szkółek przez biuro Związku.

Dyskusja dotyczyła też roli prezesa ZSzP. Niektórym bliska była koncepcja funkcji reprezentacyjnej i rozstrzygającej, ponieważ wszyscy członkowie ZSzP prowadzą biznesy, które wymagają ciągłego zaangażowania. Inni zaś wskazywali na konieczność szerokich kompetencji prezesa, wykraczających poza reprezentacyjne. Nikt zatrudniony z zewnątrz nie powinien wymyślać, co jest potrzebne szkółkarzom.

Po zamknięciu dyskusji zatwierdzono sprawozdanie oraz udzielono absolutorium zarządowi za okres od 1.X.2019 do 23.XI.2020 r. Stwierdzono, że zarządzanie środkami finansowymi przebiegało prawidłowo, a dochód za okres od 1.X.2019 do 30.IX.2020 r. zostanie przeznaczony na działalność statutową i zwiększy kapitał podstawowy Związku Szkółkarzy Polskich.

Głosowanie jawne nad przyjęciem sprawozdania i wyniku finansowego Związku Szkółkarzy Polskich w wysokości 114.673,47 zł. miało następujące wyniki: za – 92 głosy, przeciw – 1, wstrzymało się: 7.

Walne zgromadzenie udzieliło Zarządowi absolutorium za okres od 1.X.2019 do 23.XI.2020 r. w głosowaniu jawnym zakończonym wynikiem: za – 98, przeciw – 1, wstrzymało się – 3.

Następnym punktem obrad walnego zgromadzenia było przyjęcie zmian w Statucie. Szczegółowo zostały one omówione i przedstawione na łamach „Biuletynu Szkółkarskiego” nr 134, str. 6-19. Propozycje pokrótce uzasadnił i przypomniał zebranym Grzegorz Falkowski. Dodatkowych wyjaśnień na pytania członków ZSzP udzielał też zaproszony na tę część obrad radca prawny Wojciech Sikorski, który współpracował z ZSzP nad projektem zmian.

Zmiany zostały przyjęte następującym stosunkiem głosów: za – 98, przeciw – 1, wstrzymało się – 6.

W głosowaniu wzięło udział 105 członków ZSzP spośród 208 uprawnionych do głosowania, tym samym uchwała o zmianie Statutu uzyskała wymagane dla swej ważności co najmniej 3/4 głosów przy obecności co najmniej połowy uprawnionych do głosowania (§14 ust. 4 Statutu).

Przewodniczący ogłosił kolejne głosowanie jawne nad przyjęciem proponowanych zmian w regulaminach władz Związku, tj. Regulaminie Zarządu, Regulaminie Komisji Rewizyjnej oraz Regulaminie Sądu Koleżeńskiego w brzmieniu opublikowanym w „Biuletynie Szkółkarskim” nr 134. Wyniki głosowania: Za – 99, Przeciw – 0, Wstrzymało się: 7.

Walne Zgromadzenie przyjęło zmiany w regulaminach władz Związku.

Następnym głosowaniem było głosowanie jawne nad przyjęciem proponowanych zmian w Regulaminie Opłacania Składek Członkowskich przez członków ZSzP w brzmieniu opublikowanym w „Biuletynie Szkółkarskim” nr 134. Wyniki głosowania: Za – 103, Przeciw – 0, Wstrzymało się: 5.

Walne zgromadzenie przyjęło zmiany w Regulaminie Opłacania Składek Członkowskich przez Członków ZSzP.

Przewodniczący otworzył możliwość zgłaszania kandydatów na stanowisko prezesa zarządu Związku Szkółkarzy Polskich.

Członkowie Walnego Zgromadzenia zgłosili następujących kandydatów (w nawiasie zgłaszający):

  • Wiesław Szydło (Elżbieta Tepper)
  • Tomasz Michalik (Marek Majewski)
  • Renata Fryszkowska-Madej (Anna Ciepłucha-Kowalska)
  • Bronisław Jan Szmit (Anna Ciepłucha-Kowalska)
  • Mateusz Milczyński (Katarzyna Łazucka-Cegłowska, Tomasz Michalik)
  • Krzysztof Mróz (Krzysztof Nowacki)
  • Jakub Kurowski (Jacek Wolski)
  • Katarzyna Łazucka-Cegłowska (Anna Ciepłucha-Kowalska)
  • Anna Ciepłucha-Kowalska (Katarzyna Łazucka-Cegłowska)
  • Stanisław Zymon (Wojciech Wróblewski)
  • Adam Ważyński (Krzysztof Nowacki)

Żaden z nominowanych członków stowarzyszenia nie zdecydował się jednak kandydować w wyborach na funkcję prezesa, uzasadniając odmowę. W związku z brakiem innych kandydatów przewodniczący zaproponował przerwę w obradach. Przerwa taka dawała czas na rejestrację zmiany Statutu w KRS, co pozwoliłoby wybrać nowe władze stowarzyszenia w mniej licznym składzie, tj. zarząd trzyosobowy oraz dwuosobowe składy komisji rewizyjnej i sądu koleżeńskiego. Niestety, jak się później okazało, sąd zwrócił wniosek o rejestracje zmian ze względu m. in. na brak wyboru władza oraz zakwestionował jeden z zapisów uchwalonego nowego statutu.

25 stycznia 2021

W obradach wznowionych po przerwie uczestniczyło 117 członków zwyczajnych. Obrady rozpoczęły się od wyboru władz. Jedynym kandydatem zgłoszonym na funkcję prezesa zarządu (zgłoszonym przez Wojciecha Wróblewskiego) był Wiesław Szydło, który wyraził zgodę na kandydowanie.

Głosowanie tajne nad wyborem prezesa zarządu Związku Szkółkarzy Polskich:

Wiesław Szydło                         102 głosy
Żaden z kandydatów                  5 głosów

Walne Zgromadzenie wybrało Wiesława Szydło na prezesa zarządu Związku Szkółkarzy Polskich.
Nowo wybrany prezes podziękował zgromadzeniu za tak duże poparcie.

Przewodniczący poprosił o zgłaszanie kandydatów na członków Zarządu ZSzP. Wiesław Szydło zgłosił: Tomasza Dębskiego, Łukasza Pełkę, Andrzeja Kujawę oraz Mateusza Milczyńskiego. Zgłoszeni wyrazili zgodę na kandydowanie. Wiesław Szydło podkreślił, że ważne jest, aby zaktywizować osoby, które dotychczas nie pracowały w zarządzie, pochodzące z różnych regionów, reprezentujące różne pokolenia i różne typy szkółek. Mateusz Milczyński, jako przewodniczący rady nadzorczej APZ, byłby też pomostem łączącym APZ i ZSzP. Wiesław Szydło pokrótce zakreślił plan działania - nadchodzący okres to czas kontynuacji działań poprzedniego zarządu. Nowy zarząd nie planuje wprowadzania wielkich i rewolucyjnych zmian. Będzie kontynuowana współpraca ZSzP i APZ na bazie obecnych regulacji. Zwrócił uwagę, że teraz nikt jeszcze nie wie, czy odbędzie się stacjonarna wystawa. Decyzja w tej sprawie musi zostać podjęta najpóźniej do końca maja.

Wobec braku innych zgłoszeń przeprowadzono tajne głosowanie nad wyborem członków zarządu Związku Szkółkarzy Polskich

Tomasz Dębski                           107 głosów
Andrzej Kujawa                         106 głosów
Mateusz Milczyński                  106 głosów
Łukasz Pełka                               104 głosy

Walne Zgromadzenie wybrało zarząd ZSzP w składzie: Tomasz Dębski, Andrzej Kujawa, Mateusz Milczyński, Łukasz Pełka.

Do Komisji Rewizyjnej ZSzP Wiesław Szydło zgłosił kandydaturę Marka Majewskiego. Marek Majewski z kolei zgłosił kandydatury: Michała Bojanowskiego, Elżbiety Tepper, Magdaleny Szmit-Siewruk, Anny Wójcik-Kager. Adam Ważyński zgłosił kandydatury Karoliny Panek i Anny Ciepłuchy-Kowalskiej. Karolina Rytel zgłosiła kandydaturę Adama Ważyńskiego. Wszyscy zgłaszani wyrazili zgodę na kandydowanie.

Głosowanie tajne nad wyborem członków Komisji Rewizyjnej Związku Szkółkarzy Polskich

Marek Majewski                       106 głosów
Michał Bojanowski                   85 głosów
Elżbieta Tepper                          73 głosy
Magdalena Szmit-Siewruk    101 głosów
Anna Wójcik-Kager                   71 głosów
Karolina Rytel                             31 głosów
Anna Ciepłucha-Kowalska     36 głosów
Adam Ważyński                         32 głosy

Walne Zgromadzenie wybrało Komisję Rewizyjną w składzie: Marek Majewski, Michał Bojanowski, Elżbieta Tepper, Magdalena Szmit-Siewruk, Anna Wójcik-Kager.

Ze względu na wybór dotychczasowego przewodniczącego Sądu Koleżeńskiego Marka Majewskiego na członka Komisji Rewizyjnej, oraz w celu powołania wszystkich władz na okres jednej kadencji, zaistniała konieczność wyboru członków Sądu Koleżeńskiego. Marek Majewski poinformował, że czworo dotychczasowych członków Sądu Koleżeńskiego: Grzegorz Kurowski, Marcin Kryt, Joanna Szaniawska i Jan Bigoszyński-Łazucki zadeklarowało gotowość do dalszej pracy w ramach sądu. Jako dodatkową osobę zaproponował Wiesławę Kałuzińską, która wyraziła zgodę na kandydowanie. Wobec braku innych zgłoszeń przewodniczący zarządził głosowanie nad wyborem członków Sądu Koleżeńskiego ZSzP

Głosowanie tajne nad wyborem członków Sądu Koleżeńskiego Związku Szkółkarzy Polskich

Grzegorz Kurowski                109 głosów
Marcin Kryt                              109 głosów
Joanna Szaniawska                106 głosów
Jan Bigoszyński-Łazucki       102 głosy
Wiesława Kałuzińska            103 głosy

Walne Zgromadzenie wybrało Sąd Koleżeński w składzie: Grzegorz Kurowski, Marcin Kryt, Joanna Szaniawska, Jan Bigoszyński-Łazucki oraz Wiesława Kałuzińska.

Walne Zgromadzenie Członków Związku Szkółkarzy Polskich, na podstawie informacji zawartych w zarządzeniu Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie XII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego z dnia 30 grudnia 2020 r. o zwrocie wniosku o zmianę danych w Rejestrze (Sygnatura akt WA XII Ns-Rej. KRS 71340/20/709 KRS 66013), w celu wyczerpującego wyliczenia sposobów realizacji celów Wnioskodawcy, uchwala zmianę treści §6 Statutu przyjętego 23 listopada 2020 r., który przyjmuje następujące brzmienie:

§6.

Związek realizuje swoje cele wskazane w § 5 powyżej przez:

  1. wszechstronne upowszechnianie i promocję wiedzy przez:
    • publikacje,
    • organizowanie sympozjów, konferencji, kursów, zjazdów, wykładów, szkoleń, odczytów krajowych i zagranicznych oraz uczestniczenie w tych przedsięwzięciach,
    • organizację wystaw ogólnopolskich i regionalnych oraz uczestniczenie w wystawach krajowych i zagranicznych,
    • tworzenie programów edukacyjnych w zakresie zieleni miejskiej i kultury ogrodniczej;
  2. współpracę z instytucjami i jednostkami naukowo-badawczymi w zakresie prowadzenia badań, wymiany doświadczeń i zbierania informacji,
  3. współpracę z osobami i instytucjami w zakresie zbierania informacji i wymiany doświadczeń w dziedzinie szkółkarstwa i ochrony środowiska,
  4. propagowanie metod i technik stosowanych w działalności szkółkarskiej i wymianę doświadczeń między Członkami,
  5. pomoc w zakupie środków produkcji,
  6. podejmowanie starań w zdobywaniu nowych rynków zbytu,
  7. działania na rzecz integracji Członków oraz udzielania wzajemnej pomocy i wsparcia,
  8. podejmowanie i inspirowanie działalności naukowej i oświatowej.

Głosowanie jawne nad przyjęciem uchwały w zakresie zmiany §6. Statutu ZSzP.

Za:                                         107 głosów
Przeciw:                               1 głos
Wstrzymało się:                 0

W głosowaniu wzięło udział 108 członków zwyczajnych ZSzP spośród 208 uprawnionych do głosowania, tym samym uchwała o zmianie §6 Statutu uzyskała wymagane dla swej ważności co najmniej 3/4 głosów przy obecności co najmniej połowy uprawnionych do głosowania (§14 ust. 4 Statutu).

Jednolity tekst Statutu, z wprowadzoną zmianą wynikającą z uchwały, opublikowaliśmy na stronie internetowej Związku.

Kolejnym punktem obrad było przedstawienie przez Joannę Filipczak odpowiedzi na listopadowe pytania dotyczące finansów Agencji na koniec roku 2020 oraz dwa scenariusze bilansów, które obejmują rok 2020 oraz 10 miesięcy 2021 roku (w związku ze zmianą roku obrachunkowego APZ).

Joanna Filipczak przypomniała na wstępie, że wystawa „Zieleń to Życie” przez wszystkie lata działalności APZ była i jest największym przedsięwzięciem spółki w skali roku, najbardziej pracochłonnym, przynoszącym największą część przychodów. Dlatego nie powinien dziwić fakt, że kiedy pierwszy raz w swojej historii wystawa się nie odbyła, odczuwamy dużą stratą finansową. W związku z zaistniałą sytuacją pandemiczną nie odbyło się kilak innych zaplanowanych wcześniej działań, a część, ze względu na restrykcje sanitarne, przyjęła dużo mniejszy zakres, m.in. szkolenia czy udział w innych przedsięwzięciach targowych. Rok 2020 zamknął się stratą prawie 709 tysięcy złotych. Ze wsparcia dla przedsiębiorców uzyskano 81.629 zł, w tym umorzenie 4 miesięcy opłat ZUS oraz dofinansowanie z urzędu pracy do wynagrodzeń. APZ, jako firma działająca w najbardziej dotkniętej pandemią branży, otrzymała wsparcie z Polskiego Funduszu Rozwoju, z której powinno w Agencji zostać ok. 143 tysięcy złotych. Kwota ta ujęta zostanie w bilansie za rok 2021. Przychód z wystawy on-line wyniósł 46.564,00 zł, podczas gdy plan (wystawy stacjonarnej) zakładał przychód 1.939.000,00 zł. To daje stratę z wystawy na poziomie 293 tysięcy zł.

Następnie Joanna Filipczak przedstawiła plany na rok 2021 w dwóch scenariuszach.

Scenariusz nr 1 – planujemy wystawę w EXPO, ale w kwietniu czy maju okazuje się, że nie ma takiej możliwości. Wówczas proponujemy wystawcom wersję ONLINE wystawy. W formie stoisk wirtualnych z promocją produktów, filmami promocyjnymi, chatem i video spotkaniami oraz platformą zakupową (na podobieństwo tej zrobionej przez Silesia Plants). Pozyskujemy wystawców z Polski i zagranicy, nie dotyczą nas wówczas ograniczenia związane z pandemią.  Projekt zapowiada się ciekawie i jest stosowany przez inne, także ogrodnicze wystawy. Jednak nie daje możliwości odrobienia strat z 2020 roku. Wynik finansowy takiego rozwiązania to strata za 2021 ok. 900 tysięcy, zysk z wystawy ok. 77 tysięcy (zakładając 50 wystawców online).

Scenariusz nr 2 - targi się odbędą. W kalkulacjach przyjęto jedną halę (oczywiście pozyskiwana będzie jak największa liczba wystawców). Pod koniec lutego jednak mija termin deklaracji wynajmu w EXPO drugiej hali i to będzie moment na decyzję o wielkości wystawy. Umowa z EXPO nie daje możliwości bezkosztowego rozwiązania, obowiązuje do 2022 roku - jest przedmiotem negocjacji i szukania rozwiązań w drodze porozumienia.

Wystawie stacjonarnej będzie towarzyszyła platforma online stworzona w 2020 roku. APZ zakłada szerokie działania promocyjne i program towarzyszący. Przy takich założeniach odrabiamy częściowo straty z roku poprzedniego uzyskując wynik 410.909,00 zł, w czym pomoże tarcza z Polskiego Funduszu Rozwoju (143.000,00 zł), a wystawę kończymy na plusie uzyskując 430.705,00 zł.

Pozostałe zyski APZ planuje wprowadzając nowe szkolenia dla profesjonalistów, kontynuując  dotychczasowe projekty, w tym szkolenia z certyfikatem Związku Szkółkarzy Polskich, sprzedając wydawnictwa (zakładany jest 10% wzrost sprzedaży bestsellerów i 5% pozostałych tytułów), realizując program Green City, organizując stoiska na wystawie w Moskwie i Silesia Plants oraz realizując inne działania PR na rzecz członków Związku.

Joanna Filipczak zadeklarowała chęć sprawdzenia zainteresowania pomysłem na aktywację środowiska branżowego w województwie mazowieckim, poprzez wiosenną i jesienną promocję, przy czym, ta w drugiej połowie roku połączona byłaby z platformą sprzedażową oraz dniami otwartymi, bądź prezentacją roślin w jednym miejscu.

Trwają prace nad terminarzem lustracji opracowywanym we współpracy z PIORIN-em.

Podstawowym działaniem APZ pozostaje organizacja wystawy Zieleń to Życie, w którą zaangażowany jest cały zespół. Zespół, w porównaniu do stanu rok temu, jest o 2 i pół etatu mniejszy.

Uczestnicy walnego zgromadzenia wzięli udział w dwóch ankietach APZ. Na pytanie „Czy wzięlibyście Państwo udział jako wystawcy w targach „Zieleń to Życie”, jeśli mogłyby się odbyć stacjonarnie?” 67 członków ZSzP odpowiedziało tak, zaś 34 – nie.

Czy wzięlibyście Państwo udział w targach ze stoiskami online i platformą sprzedażową? Odpowiedzi na tak udzieliły 64 osoby, nie – 37.

Dyskusja, która rozpoczęła się po tym sprawozdaniu, dotyczyła możliwych sposobów przeprowadzenia wystawy „Zieleń to Życie”. Dopytywano o szczegóły wystawy online. Padały pomysły zorganizowania wydarzenia w formule stacjonarnej „pod chmurką”, jako bardziej prawdopodobnej do przeprowadzenia w czasie pandemii, np. na terenie Pól Mokotowskich, Łazienek Królewskich czy Ogrodu Botanicznego w Powsinie. Dawałoby to możliwość zaistnienia także wykonawcom zieleni, architektom krajobrazu. Pojawiały się jednak głosy, że wygeneruje to dodatkowe koszty, oprócz tych, które musielibyśmy pokryć wywiązując się ze zobowiązań w EXPO XXI. Dyskutowano nad kierunkiem wystawy i grupie odbiorców (profesjonaliści czy detaliści).

Padł pomysł połączenia Green City z wystawą w dobrze zagospodarowanym mieście. Inną propozycją była organizacja w dłuższym okresie czasu dni otwartych w szkółkach, połączona z ekspozycją, dostępna po rejestracji.

Magdalena Tomżyńska zabrała głos jako osoba tworząca wystawę i śledząca jej rozwój, podkreśliła, że wszystkie propozycje już przerabialiśmy. Próba dotarcia do wszystkich sektorów rynku jest zbyt dużym ciężarem do dźwigania. Mamy też doświadczenie imprez plenerowych, takich jak wystawa w Pszczynie. Entuzjazm przy tworzeniu takich imprez jest cudowny, jednak mamy zobowiązania. Zaapelowała o więcej realizmu. Sugerowanie APZ w obecnej sytuacji przeprowadzenia tak szerokiej imprezy plenerowej jest bardzo ryzykowne.

Na tym zakończono dyskusję.

Przewodnicząca Komisji Wniosków i Uchwał Krystyna Homa-Kosakowska poinformowała, że do komisji nie wpłynęły żadne wnioski.

W związku z wyczerpaniem porządku obrad nowo wybrany prezes Wiesław Szydło podziękował wszystkim za bardzo liczny udział w Walnym Zgromadzeniu, Mateuszowi Milczyńskiemu za prowadzenie zebrania, kandydatom za to, że zgodzili się kandydować do władz. Wyraził też zadowolenie z ożywionej, merytorycznej i ciekawej dyskusji.

Na tym zakończyły się obrady Walnego Zgromadzenia Związku Szkółkarzy Polskich. Oby kolejny zjazd mógł się odbyć w trybie standardowego, bezpośredniego spotkania, gdzie tryb online nie będzie koniecznością, a tylko opcją dla tych, którzy z różnych powodów nie mogą przybyć osobiście.

Już jest Katalog Szkółek 2021

Jest już dostępne najnowsze wydanie Katalogu Szkółek 2021. Znajdują się w nim opisy 124 wiodących szkółek członków Związku Szkółkarzy Polskich.

Związek Szkółkarzy Polskich to 213 członków:

  • 3 Członków Honorowych
  • 202 Członków Zwyczajnych 
  • 7 Członków Seniorów
  • 1 Członek Wspierający

Alfabetyczny spis szkółek umożliwia szybkie znalezienie interesujących producentów roślin. Krótki opis produkcji, rodzaj sprzedaży, dane kontaktowe i przedstawiona na mapce lokalizacja.

Tuż za wykazem można sprawdzić w układzie tabelarycznym jakie grup roślin produkowane są w poszczególnych szkółkach. Łącznie szkółki Związku oferują ponad 11 tys. gatunków oraz odmian roślin. Bogactwo roślin dostępnych w sprzedaży można przeglądać na stronie e-KatalogRoslin.pl.  

Zwieńczenie treści katalogu stanowi przedstawienie laureatów Konkursu Roślin Nowości Wystawy ZIELEŃ TO ŻYCIE.

Katalog Szkółek 2021 to Must have osób zawodowo związanych z branżą, którym katalog wysyłamy bezpłatnie.
W tej sprawie prosimy o kontakt na e-mail: zszp@zszp.pl lub tel.: (22) 435 47 22.

Zachęcamy również do pobrania Katalogu Szkółek 2021 (35 MB) w formie elektronicznej, a także do korzystania z Listy szkółek znajdującej się na naszej stronie.