Szukasz:




x
Login:

Hasło:

x

Miesiąc: luty 2020

Lilak pospolity ‘Mme Lemoine’

Posted on by Weronika Gajkowska

Syringa vulgaris ‘Mme Lemoine’
Lilak pospolity ‘Mme Lemoine’

Lilak pospolity uprawiany jest w Polsce od kilku stuleci. Dziś mało kto wie, że nie jest to gatunek krajowy, a jego obecność zawdzięczamy Turkom. Prawdopodobnie pierwsze krzewy lilaka pospolitego zostały sprowadzone do Europy (do Wiednia) z Konstantynopola w 1563 roku, ale na Półwyspie Iberyjskim roślina była znana już około 900 roku. Dzięki pachnącym kwiatom krzew podbił serca miłośników roślin i artystów, którzy sławili jego urodę w sztukach plastycznych, poezji i muzyce.

Wiechowaty kwiatostan lilaka pospolitego tworzą drobne, intensywnie pachnące kwiaty w kolorze lila – stąd nazwa gatunku. U odmian ogrodowych kwiaty przybierają różne barwy: są białe, niebieskie, różowe, karminowe, filetowe, a nawet żółtawe. Mogą być pojedyncze lub pełne. Intensywna hodowla odmian lilaka pospolitego rozpoczęła się we Francji ponad 100 lat temu. Pierwszym hodowcą był Victor Lemoine, a jego pracę kontynuowali syn i wnuk. Firma Lemoine wprowadziła na rynek ponad 200 odmian lilaków. Wiele z nich jest do dziś bardzo popularnych.

Ze szkółki Victora Lemoine pochodzi piękna, do dziś popularna odmiana ‘Mme Lemoine’ o pełnych, białych kwiatach, uzyskana w 1890 r. Jest to rozłożysty krzew lub niewielkie drzewo o kształtnej koronie. Rośnie dosyć wolno, dorasta do 3 m wysokości. Tworzy widlasto rozgałęzione pędy oraz sercowate liście osadzone na niezbyt długich ogonkach. Liście są ciemnozielone, skórzaste i błyszczące. Pąki kwiatowe są żółtokremowe, ale rozwijające się z nich kwiaty mają kolor czystej bieli. Kwiaty są pełne, zbudowane z rurki i licznych, szeroko rozpostartych łatek w kształcie łódeczki, o wywiniętych do góry brzegach, mają do 1,5 cm średnicy. Kwiaty są liczne, zebrane w gęste, zbite kwiatostany złożone z kilku stożkowatych wiech osadzonych na szczytach pędów. Mają około 15 cm długości. Krzew kwitnie w maju, po przekwitnięciu pozostaje ozdobny z liści.

Lilak pospolity jest gatunkiem łatwym w uprawie. Preferuje gleby żyzne, wilgotne i przepuszczalne, obojętne do lekko zasadowych, ale całkiem dobrze rośnie także na glebach mniej urodzajnych. Znosi suszę i jest odporny na mróz. Wymaga stanowisk słonecznych. Sadzony w miejscach cienistych kwitnienie mniej obficie. Po kwitnieniu, przede wszystkim ze względów estetycznych, warto usuwać zaschnięte pozostałości kwiatostanów, które dosyć długo utrzymują się na krzewach stanowiąc ich wątpliwą ozdobę. Obcinanie owocostanów zapobiega zawiązywaniu się nasion, co również wpływa na lepsze kwitnienie w przyszłym roku. W przypadku roślin szczepionych należy pamiętać o usuwaniu dzikich pędów wyrastających z podkładki.

Odmiana ‘Mme Lemoine’ została wyróżniona brytyjską nagrodą AGM. Roślina pięknie prezentuje się sadzona pojedynczo, w miejscach eksponowanych, oraz w grupach jedno lub wieloodmianowych. Szczególnie atrakcyjnie wygląda w towarzystwie odmian o kwiatach w ciemnych kolorach lila, z którymi efektownie kontrastuje. Niepowtarzalny urok w czasie kwitnienia mają nasadzenia szpalerowe lilaków. W szkółkach, obok tradycyjnych krzewów dostępne są rośliny w formie drzewek z wyprowadzonym pniem i koroną. Mogą stanowić niepowtarzalny prezent i wieloletnią pamiątkę np. z okazji pierwszej komunii, które zwykle odbywają się w okresie kwitnienia lilaków.

Producenci

Jałowiec łuskowaty ’Blue Carpet’

Posted on by Weronika Gajkowska

Juniperus squamata 'Blue Carpet'
jałowiec łuskowaty 'Blue Carpet'

Jałowiec łukowaty to gatunek górski pochodzący ze wschodnich Himalajów. Naturalnie występuje do wysokości 5000 m n.p.m. W Europie gatunek uprawiano już w pierwszej połowie XIX wieku, ale popularność zyskały przede wszystkim jego odmiany uprawne o niebieskiej lub żółtej barwie gałązek. Chętnie sadzoną w Polsce jest odmiana ‘Blue Carpet’ wyselekcjonowana ze zmutowanego egzemplarza odmiany ‘Meyeri’ przez Holendra J. Schoemakera przed 1972 r. Jest to jedna z bardziej atrakcyjnych, niebieskich form jałowca, wyróżniona w 1993 r. przez brytyjskie Królewskie Towarzystwo Ogrodnicze RHS nagrodą Award of Garden Merit.

Odmiana ‘Blue Carpet’ to krzew iglasty o płożącym pokroju i szybkim tempie wzrostu. Rozrasta się silnie na boki pokrywając podłoże grubym kobiercem lazurowych pędów i igieł. Po 10 latach uprawy krzew osiąga 0,5 m wysokości i 2 m średnicy. Pędy tego jałowca są dosyć sztywne, lekko wzniesione, rozpostarte na boki, najmłodsze przyrosty wiotkie i przewieszone. Igły są stosunkowo krótkie, w dotyku kłujące, pokryte woskowym nalotem, intensywnie niebieskie. Szyszkojagody są niewielkie, zawierają po 2 nasiona.   

Jałowiec łuskowy ‘Blue Carpet’ ma minimalne wymagania uprawowe i jest w pełni odporny na mróz. Dobrze rośnie na wszystkich glebach lekkich i przepuszczalnych, również na tych, o niskiej zawartości składników pokarmowych, a nawet jałowych. Podobnie jak inne jałowce wymaga pełnego nasłonecznienia. Sadzony na stanowiskach zacienionych i wilgotnych rośnie źle i najczęściej po kilku latach zamiera. Odmiana ‘Blue Carpet’ jest zdrowa, odporna na suszę i zanieczyszczenie powietrza. Zbyt rozrośnięte krzewy można przycinać. Cięcie pozwala utrzymać rośliny w zwartej formie. Zapaleni ogrodnicy mogą pokusić się o wyprowadzenie bardzo atrakcyjnej formy bonsai poprzez przywiązywanie najsilniejszego pędu młodej rośliny do palika i regularne przycinanie rosnących do dołu bocznych gałązek.

Juniperus squamata ‘Blue Carpet’ doskonale nadaje się do tworzenia gęstych, nieregularnych dywanów w zieleni parkowej i osiedlowej. Odmianę tę poleca się do obsadzania skarp oraz nasypów, które szybko zarasta, zadarnia i zabezpiecza przed erozją. Roślina jest łatwo dostępna w większości krajowych szkółek i centrów ogrodniczych.  

Producenci

Komunikacja to podstawa!

Posted on by Urszula Pilaszek

Niezwykle ważną sprawą ułatwiającą współpracę pomiędzy szkółkami a różnymi podmiotami kupującymi rośliny jest właściwa komunikacja. Milowym krokiem w tym kierunku były opracowane przez Związek Szkółkarzy Polskich „Zalecenia jakościowe dla ozdobnego materiału szkółkarskiego”, które wypełniły lukę po wcześniej obowiązujących w kraju „Polskich Normach”. 

Obecnie „Zalecenia jakościowe…” uzyskały rekomendację Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska i właściwie stały się praktycznie obowiązującymi wytycznymi, opisującymi obrót ozdobnym materiałem szkółkarskim. 

Jednak pomimo kilkunastu lat działań Związku Szkółkarzy Polskich na rzecz upowszechnienia opracowania, bezpłatnego udostępnienia publikacji w ponad 25 tys. egzemplarzy oraz zamieszczenia całej jej treści na stronie internetowej stowarzyszenia nadal dosyć często mamy do czynienia z zapytaniami dotyczącymi asortymentu roślin, które są niejednoznaczne i mogą prowadzić do niepotrzebnych nieporozumień  na linii współpracy zamawiający – dostawca. Nieprofesjonalnie lub po prostu źle przygotowane zapytanie skierowane do szkółki powoduje potrzebę dodatkowych kontaktów pomiędzy sprzedawcą a kupującym w celu uściślenia potrzeb zamawiającego, czy wręcz omówienia całego zamówienia. Sytuacje takie prowadzą do powstawania opóźnień w realizacji zamówień, szczególnie w sezonie wiosennym, kiedy szkółki mają szczyt sprzedaży i wymagające doprecyzowania zamówienia często lądują na koniec kolejki. Na podstawie licznych zamówień kierowanych do szkółek można wyodrębnić kilka najczęściej pojawiających się problemów w komunikacji zamawiający – producent.

„Zalecenia jakościowe dla ozdobnego materiału szkółkarskiego”, które wypełniły lukę po wcześniej obowiązujących w kraju „Polskich Normach”.

Szkółkowanie roślin

Szkółkowanie roślin jest działaniem prowadzonym w trakcie uprawy przez szkółkarza w celu uzyskania odpowiednio rozbudowanego systemu korzeniowego/bryły korzeniowej, co ma bardzo duży wpływ na przyjmowanie się roślin po ich posadzeniu w miejsce docelowe. Szkółkowanie to nic innego jak okresowe przesadzanie roślin z miejsca na miejsce (szkółka gruntowa) czy z pojemnika do pojemnika (szkółka pojemnikowa). Zwykle zabieg ten przeprowadza się co 2-3 lata. Jest to ważny parametr jakościowy materiału szkółkarskiego roślin ozdobnych, ale jednocześnie jest to parametr, który trudno sprawdzić w przypadku materiału kopanego z gruntu, oferowanego z bryłą korzeniową. Dlatego wstawianie w zamówieniu takiego parametru, czyli np. dąb szypułkowy o obwodzie pnia 16/18, forma naturalna, 5 razy szkółkowany  -  jest parametrem praktyczne nie do sprawdzenia przez zamawiającego. Oczywiście roślina taka musi mieć właściwie uformowaną i zabezpieczoną bryłę korzeniową! Natomiast, czy aby uzyskać bryłę korzeniową szkółkarz robił jej szkółkowanie 3, 4 czy 5 razy nie ma właściwie znaczenia i domaganie się konkretnej liczby szkółkowań jest w tym wypadku niecelowe. Oczywiście szkółka w swojej ofercie może zamieścić informację, że produkowany materiał jest kilkukrotnie szkółkowany, co powinno zachęcać do zakupów w tej konkretnej firmie. 

Obwód, średnica, pierśnica

Stosunkowo dużo nieporozumień na linii zamawiający – producent dotyczy parametrów jakościowych drzew liściastych w odniesieniu grubości pnia i wysokości dokonywania pomiaru. Podstawowym parametrem opisującym pień drzewa jest jego obwód, a nie średnica! Podawany w ofertach i zapytaniach ofertowych obwód dotyczy parametru mierzonego zawsze na wysokości 1 metra od ziemi. Pojawiająca się czasami w zapytaniach średnica pnia mierzona na wysokości 1,3 m – tzw. pierśnica, jest parametrem stosowanym w leśnictwie i nie ma zastosowania do ozdobnego materiału szkółkarskiego. Problem występuje także przy opisie coraz popularniejszych form wielopiennych. W tym przypadku należy podać ilość pni (liczy się te powyżej obwodu 6-8 cm) oraz obwody najcieńszego i najgrubszego pnia.

Obwód pnia materiału szkółkarskiego mierzy się na wysokości 1 m 

Wielkość pojemnika

Częstym problemem jest bardzo rygorystyczne traktowanie wielkości pojemnika, w którym rosną zamawiane rośliny. Rodzi się pytanie, czy tak powinno być? Czy szkółkarz, otrzymując zamówienie na materiał roślinny w doniczce C-3 (a posiada poszukiwane rośliny np. w doniczce C-2,5), ma je przesadzić do pojemnika C-3 tuż przed sprzedażą, aby spełnić to wymaganie? I czy zabieg taki można uznać za działanie sensowne? Czy nie jest lepszym wyjściem już na początku wpisać w warunkach zamówienia trochę „luzu” i oczekiwać roślin w pojemnikach od C-2 do C-3? Ułatwi to działanie niewątpliwie obydwu stronom i zdecydowanie przyspieszy realizację zamówienia. Jeszcze bardziej absurdalne wydaje się żądanie roślin soliterowych np. w pojemniku o pojemności 60 litrów (czasem w zapytaniach pojawiają się pojemniki praktycznie nieprodukowane np. 63 litry!). Trzeba wyraźnie stwierdzić, że w tych przypadkach powinno się podawać zdecydowanie większe zakresy wielkości pojemników np. 50-70 litrów.

Bryły korzeniowe drzew o obwodach powyżej 14 cm muszą być dodatkowo zabezpieczone drucianą siatką z drutu nieocynkowanego

Wielkość (wysokość) rośliny

Operowanie wysokością roślin powinno być prawie zawsze parametrem obarczonym pewną tolerancją - czyli np. wysokość rośliny 50 cm ⁺₋   5cm. Można także w pewnych przypadkach np. dla roślin przeznaczonych na  żywopłoty zastosować parametr minimum – nie mniej niż 50cm, w domyśle nadwyżka zostanie przycięta lub zażądać przycięcia roślin na daną wysokość. Często w okresie wiosennym operowanie wysokością może okazać się parametrem całkowicie niepotrzebnym. Dotyczy to np. roślin, które w procesie uprawy wymagają corocznego wiosennego krótkiego cięcia np. hortensja krzewiasta, budleja Davida, barbula klandońska, miskanty i większość bylin. Szkółki często ze względu na zamówienia wiosenne nie wykonują na czas przycinana roślin tylko po to, aby spełnić wymogi stawiane w zamówieniach! Także często materiał liściasty produkowany z gołym korzeniem nie jest przycinany przez szkółkarzy, gdyż w zamówieniu ma mieć np. 0,7 m wysokości. Jest rzeczą wiadomą, że taki materiał musi być po sadzeniu krótko przycięty, w związku z tym czy pędy przed przycięciem miały 0,5 czy 0,7 metra długości nie ma większego znaczenia. Wysokość to także parametr często zbyteczny w przypadku drzew produkowanych w formie piennej (Pa). Podstawowe informacje dla tej grupy drzew to obwód  i wysokość pnia, czyli wysokość, na której znajdują się pierwsze pędy korony. Natomiast jest on stosowany w przypadku drzew produkowanych w formie naturalnej (N). 

Dostępność materiału roślinnego

To kolejny, ale zupełnie inny problem, często bardzo denerwujący i zamawiających i szkółkarzy. Problemy związane z dostępnością materiału szkółkarskiego są spowodowane kilkoma czynnikami. Po pierwsze długim okresem produkcji, szczególnie roślin osiągających duże rozmiary np. drzew alejowych, których produkcja do osiągnięcia obwodu 18-20  trwa kilka, a czasami nawet kilkanaście lat. Stąd ogromne braki na rynku grubych drzew, na które gwałtownie rośnie zapotrzebowanie. Może więc warto trochę obniżyć ten parametr i posadzić drzewa o mniejszym obwodzie, szczególnie, gdy poszukiwane są duże partie jednorodnego materiału danej odmiany. Warto zdawać sobie sprawę, że deficyt dużych drzew występuje na terenie prawie całej Europy! Należy także zdawać sobie sprawę, że duża produkcja drzew w Europie jest zlokalizowana we Włoszech stąd, jeżeli kupujemy drzewa w szkółkach np. holenderskich, (bo w Polsce ich brak) możemy kupić drzewa wyprodukowane we Włoszech, a więc drzewa o proweniencji charakteryzującej się niską odpornością mrozową! Sadząc takie drzewa (nawet gatunki odporne na mróz) możemy mieć problemy z ich przezimowaniem, szczególnie pierwszej zimy po posadzeniu! Ze względu na długie okresy produkcji niektórych grup roślin czy odmian, może warto trochę wrócić do dawnej „gospodarki planowanej” i z kilkuletnim wyprzedzeniem podpisać ze szkółką umowę na wyprodukowanie poszukiwanego materiału. Dzięki temu szkółka nie ponosi dużego ryzyka związanego z „nietrafioną” produkcją, a kupujący będzie pewniejszy, że otrzyma poszukiwany materiał roślinny z polskiej szkółki.      

Bryły korzeniowe drzew o obwodach powyżej 14 cm muszą być dodatkowo zabezpieczone drucianą siatką z drutu nieocynkowanego

Kolejny problem to zakupy dużych partii materiału jednoodmianowego, szczególnie tzw. odmian rzadkich czy amatorskich. Dobrym przykładem są róże reprezentowane przez setki odmian, które w związku z tym mogą być w dużym zakresie zastępowalne. Czyli składając zamówienie warto jest np. podać w nim nie jedną, ale dwie czy trzy odmiany o podobnych cechach.   

Dr Wiesław Szydło, Związek Szkółkarzy Polskich

Spotkajmy się na Gardenii!

Posted on by Weronika Gajkowska

W dniach 13-15 lutego zapraszamy do odwiedzenia stoiska 39/40 w Pawilonie 7A na targach Gardenia w Poznaniu.

Chętnie porozmawiamy z Państwem o produkowanych w kraju roślinach, ofercie szkółek zrzeszonych w Związku Szkółkarzy Polskich, naszych projektach i narzędziach służących zdobywaniu rzetelnej wiedzy ogrodniczej. Będzie można też dowiedzieć się, co szykujemy na kolejną, już 28 Międzynarodową Wystawę ZIELEŃ TO ŻYCIE w Warszawie 3-5 września 2020.

Na stoisko zapraszamy szkółkarzy którzy myślą o zapisaniu się  do ZSzP. Udzielimy szczegółowych informacji na temat korzyści, jakie daje stowarzyszenie. Będziemy informowali o naszych działaniach na rzecz branży szkółkarskiej, zaprezentujemy pakiet promocji szkółek i roślin oraz usługi, które świadczymy zrzeszonym firmom. Członków Związku też zapraszamy do odwiedzin i rozmów.

Czekamy na producentów, szkółkarzy, wykonawców i projektantów ogrodów oraz wszystkich, którym bliskie jest hasło „ZIELEŃ TO ŻYCIE” na wspólnym stoisku Związku Szkółkarzy Polskich i Agencją Promocji Zieleni.

 

Do zobaczenia!

Żywotnik olbrzymi GOLDY ‘4ever'

Posted on by Urszula Pilaszek

Żywotnik olbrzymi GOLDY ‘4ever'
Thuja plicata GOLDY ‘4ever'

Żywotnik olbrzymi to malownicze drzewo pochodzące z Ameryki Północnej, występujące naturalnie w pasie zachodniego wybrzeża USA, od Kalifornii po Alaskę. Wśród karłowych odmiana tego gatunku na uwagę zasługuje odmiana GOLDY ‘4ever’ – roślina o intensywnie żółtych gałązkach utrzymujących atrakcyjny kolor przez cały rok.

Odmiana GOLDY została wyselekcjonowana w holenderskiej szkółce Dries Luijten B.V. Do handlu trafiła w 2006 roku. Jej polska premiera odbyła się podczas wystawy „Zieleń to Życie” – roślina została zgłoszona do Konkursu Roślin Nowości. Zaletą rośliny jest wolne tempo wzrostu, regularny pokrój oraz bardzo wyrazista, złocista barwa łusek pokrywających pędy. Odmiana GOLDY tworzy prosty przewodnik od którego odchodzą ustawione pionowo pędy boczne. Pokrój rośliny jest stożkowaty, początkowo luźny, z wiekiem zagęszcza się. Gałązki są płaskie, pokryte łuskami, młode przerosty są lekko pomarańczowe, później intensywnie żółte, wewnątrz krzewów jasnozielone, zimą przybierają odcień starego złota. Po 10 latach uprawy roślina osiąga około 2 m wysokości.

Żywotnik olbrzymi najlepiej rośnie w chłodnym, wilgotnym klimacie morskim, ale łatwo przystosowuje się do mniej sprzyjających warunków. Preferuje gleby żyzne, piaszczysto-gliniaste, umiarkowanie wilgotne, stanowiska słoneczne. Odmiana jest w pełni odporne na mróz, nie wymaga zabezpieczania na zimę, zdrowa, wolna od szkodników i chorób. Ze względu na regularny pokrój i wolne tempo wzrostu nie wymaga formowania, ale w razie potrzeby można ją przycinać.

Żywotnik olbrzymi GOLDY dobrze prezentuje się w kompozycjach z innymi gatunkami i odmianami roślin iglastych o zielonym lub niebieskim ulistnieniu. Tworzy efektowne kompozycje z trawami i niskimi jałowcami, nadaje się do sadzenia na wrzosowiskach. Może byś stosowana pojedynczo, w grupach lub sadzona w formie żywopłotów lub szpalerów. Jest to jedna z bardziej wartościowych i ciekawych odmian polecanych zarówno do ogrodów prywatnych, jak i zieleni osiedlowej oraz parkowej.

Producenci

Wsparcie działań proeksportowych polskich szkółkarzy na IPM w Essen

Posted on by Urszula Pilaszek

W dniach 28 – 31 stycznia 2020 r. w Niemczech miała miejsce 38. edycja International Plant Fair IPM ESSEN. Te największe na świecie targi, dedykowane produkcji i technologii ogrodniczej, zgromadziły 1538 wystawców z 46 krajów oraz 54 tys. zwiedzających z ponad 100 krajów. Tegoroczna obecność polskich szkółkarzy była wyjątkowo zauważalna dzięki wsparciu ekspansji polskiego eksportu przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa (KOWR). Dofinansowanie ze środków KOWR wyniosło prawie 100 tys. zł.

Dzięki środkom oraz zaangażowaniu KOWR zorganizowane przez Związek Szkółkarzy Polskich (ZSzP) oraz Agencję Promocji Zieleni Polskie Stoisko Narodowe zostało świetnie oznakowane, zaopatrzone w podwieszenia z polskimi flagami oraz tablicami „POLAND” i „POLEN”. Prowadziły do niego standy oraz graficzne wskaźniki z napisami „Plants from Poland” i logo Związku Szkółkarzy Polskich. W ramach wydarzeń na stoisku odbyła się konferencję prasową, na której wystąpili Wojciech Wróblewski - prezes zarządu ZSzP oraz Agnieszka Żukowska - dyrektor międzynarodowej wystawy ZIELEŃ TO ŻYCIE. Zgromadzeni dziennikarze z kluczowych europejskich magazynów branżowych uzyskali najnowsze informacje dotyczące branży szkółkarskiej, oferty roślinnej oraz polskich odmian. Zaprezentowany został filmy promujący polskie szkółki oraz targi ZIELEŃ TO ŻYCIE. Wysokiej jakości polski materiał szkółkarski, ze względu na dobrą mrozoodporność, jest towarem konkurencyjnym i cenionym przez odbiorców europejskich, ale też z innych krajów świata. Spotkanie networkingowe zogranizowane po konferencji przy dźwiękach muzyki na żywo oraz wyśmienitych regionalnych polskich przekąskach zgromadziło wielu potencjalnych klientów i kontrahentów. Zostało też bardzo pozytywnie ocenione przez zaproszonych gości, w tym konsula generalnego RP w Kolonii – Pana Jakuba Wawrzyniaka, który osobiście zaszczycił nas swoją obecnością.

W imieniu producentów roślin ozdobnych i owocowych składamy serdeczne podziękowania Ministerstwu Rolnictwa i Rozwoju Wsi za włączenie po raz pierwszy w historii naszej branży do programu promocji, a Krajowemu Ośrodkowi Wsparcia Rolnictwa za realizację projektu i doskonałą współpracę. Szczególne podziękowania kierujemy do Pani Dyrektor Katarzyny Kwiecień i jej zespołu – Ewelinie Bolisędze oraz Monice Świeżawskiej.

Pieris japoński ‘Valley Valentine’

Posted on by Urszula Pilaszek

Pieris japonica ‘Valley Valentine’
Pieris japoński ‘Valley Valentine’

 Wśród roślin wrzosowatych uprawianych w Polsce pieris japoński jest jednym z mniej znanych gatunków. Ta pochodząca z Azji roślina, sprowadzona do Europy już w XIX wieku, zawdzięcza swoją urodę atrakcyjnym kwiatom oraz ładnym, zimotrwałym liściom. Pięknie prezentuje się na wrzosowiskach i wśród niewielkich roślin iglastych. Może być taż uprawiana z pojemnikach wykorzystywanych do dekoracji balkonów i tarasów.

Pieris japoński ‘Valley Valentine’ to niewielki krzew o rozłożystym pokroju i powolnym tempie wzrostu. Uwagę przyciąga obfitym kwitnieniem w rzadko spotykanym u pierisów, czerwonym kolorze kwiatów, które są atrakcyjnie wyeksponowane na tle zielonych liści. Po 10 latach uprawy krzew dorasta do około 80 cm wysokości i 1,3 m szerokości. Liście rośliny są lancetowate, skórzaste, ciemnozielone i błyszczące, na brzegu delikatnie karbowane. Liście są charakterystycznie skupione na szczytach pędów w formie rozety, natomiast podstawy i środkowe część pędów pozostają nagie. Skórka pokrywająca młode pędy jest gładka, jasnozielona do różowej. Pąki kwiatowe zawiązują się na wierzchołkach pędów pod koniec lata, ale zakwitają dopiero wiosną, w kwietniu lub maju. Czerwone, dzwoneczkowate kwiaty, lekko zabarwione na biało w dolnej części korony, są zebrane w długie, zwisające kwiatostany. W trakcie kwitnienia, przy słonecznej i ciepłej pogodzie, znad krzewów unosi się szmer pszczół i trzmieli zbierających pracowicie nektar. Po kwitnieniu, z pąków u podstawy kwiatostanów, rozwijają się jasnozielone, młode pędy. Krzewy przyrastają tylko jeden raz w roku.

Pieris japoński ‘Valley Valentine’ najlepiej rośnie na glebach kwaśnych, próchnicznych i stale umiarkowanie wilgotnych, na stanowiskach osłoniętych i zacisznych, półcienistych lub cienistych. Ponieważ krzew nie jest w pełni odporny na mróz w najchłodniejszych rejonach kraju wymaga zabezpieczania na zimę – okrywania stroiszem lub agrowłókniną. Glebę wokół roślin warto ściółkować przekompostowaną korą sosnową. Zabieg ten zabezpiecza płytki system korzeniowy przed przemarzaniem oraz dodatkowo sprzyja utrzymaniu kwaśnego odczynu podłoża. Pielęgnacja w trakcie okresu wegetacyjnego ogranicza się do podlewania i ewentualnego nawożenia specjalnymi nawozami do roślin kwasolubnych, w dawkach stosowanych zgodnie z zaleceniami producentów.

Podobnie jak większość roślin wrzosowatych pieris japoński najlepiej rośnie w starszym, kilku lub kilkunastoletnim ogrodzie z ustalonym mikroklimatem. Dobrze prezentuje się w towarzystwie różaneczników, kalmii, kiścieni, krzewów iglastych oraz innych gatunków roślin zawsze zielonych. Na wiosnę niezwykle interesująco wyglądają kompozycje pierisów z kwitnącymi w tym samym okresie wrzoścami.

producenci