Szukasz:




x
Login:

Hasło:

x

Miskant chiński ‘Boucle’

Miscanthus sinensis ‘Boucle’ PBR
Miskant chiński ‘Boucle’ PBR

Wśród silnie rosnących gatunków traw jednym z najchętniej sadzonych w kraju jest miskant chiński. Ta pochodząca z Azji Południowo-Wschodniej bylina tworzy okazałe kępy dorastające w naturze do 3-4 m wysokości. W warunkach klimatycznych Polski miskanty osiągają mniejsze rozmiary, niemniej nadal pozostają jednymi z najwyższych bylin, a ich strzeliste, malownicze kępy budzą zainteresowanie miłośników roślin. W związku z utrzymującą się popularnością miskantów na rynku pojawiają się corocznie ich nowe odmiany. Jedną z ciekawszych, najnowszych form o atrakcyjnych kwiatostanach jest polska odmiana ‘Boucle’, wyhodowana przez Artura Maja, szkółkarza, miłośnika traw, właściciela kolekcji narodowej rodzaju Miscanthus założonej przy szkółce Daglezja w Rykach. Odmiana została doceniona przez jury Konkursu Roślin Nowości międzynarodowej wystawy „Zieleń to Życie” w 2019 r., które przyznało jej brązowy medal. Roślina zdobyła także prestiżowe Wyróżnienie Dziennikarzy.  

Miskant chiński ‘Boucle’ tworzy wyprostowane, smukłe i zwarte kępy o wazonowym pokroju, u dołu węższe, u góry szerokie. Odmiana nie rośnie zbyt silnie, osiąga około 70-80 cm wysokości (w czasie kwitnienia 1,1 m). Liście ma długie, regularnie zwężające się, zielone z białym nerwem głównym. Końce liści wyrastających na szczytach źdźbeł są zabarwione na purpurowo. Pod koniec lata rośliny tworzą strzeliste, wiechowate kwiatostany, które w pierwszej fazie rozwoju są wyjątkowo mięsiste, mocno pokarbowane, grube, purpurowobordowe, miejscami kremowe. Po przekwitnięciu wiechy stają się puszyste, a rośliny zdobią ogród do późnej jesieni, a nawet zimy – uroczo wyglądają przyprószone śniegiem.

Miskant chiński preferuje gleby żyzne, o pH lekko kwaśnym lub obojętnym, stanowiska słoneczne, zaciszne i osłonięte. Stale wilgotna gleba gwarantuje szybki, bujny wzrost, natomiast trawy te nie lubią miejsc suchych ani podmokłych. W pierwszym roku po posadzeniu warto zabezpieczyć rośliny na zimę. Najlepiej obsypać podstawę kępy korą, trocinami, suchymi liśćmi lub słomą. Wiosną trzeba kopczyki usunąć, a zeszłoroczne, zaschnięte pędy obciąć nisko przy ziemi. Wokół roślin można rozsypać uniwersalny nawóz wieloskładnikowy. Miskant chiński i jego odmiany tolerują zanieczyszczenie gleby i powietrza oraz wysokie zasolenie podłoża. Trwałość i długowieczność to kolejne zalety większości miskantów. Rośliny posadzone w jednym miejscu dobrze rosną i zachowują ładny pokrój przez wiele lat.

Miskanty nadają kompozycjom lekkości. Sadzone w ogrodach przydomowych wprowadzają nutkę orientu i egzotyki. Szelest ich liści czy kołysanie źdźbeł na wietrze działa uspokajająco, zapewniając przyjemny relaks i odpoczynek . Wysokie kępy miskantów piękniej prezentują się sadzone pojedynczo oraz w kompozycjach z innymi gatunkami traw. Małe wymagania, łatwa pielęgnacja i niskie koszty utrzymania zachęcają do sadzenia tych traw w parkach, na osiedlach, w pobliżu zbiorników wodnych oraz w otoczeniu nowoczesnej architektury miejskiej.

Modrzew europejski 'Kórnik'

Larix decidua 'Kórnik'
Modrzew europejski 'Kórnik'

jest to iglasty, karłowy krzew o kulistym i zwartym pokroju oraz jasnozielonych igłach opadających na zimę. Rośnie wolno, po 10 latach uprawy korona osiąga zwykle około 1 m średnicy. Młode pędy są jasne, słomkowe,  gęsto pokryte wypukłymi pączkami, z których wczesną wiosną wyrastają igły.

U modrzewi pędy są zróżnicowane na długopędy i krótkopędy. Na długopędach igły są ustawione spiralnie i oddalone od siebie, zaś na krótkopędach zebrane po kilkadziesiąt w charakterystyczne pęczki. Same igły są spłaszczone, na końcach zaostrzone, miękkie w dotyku, mają od 2 do 3 cm długości. Krótsze igły wyrastają z pęczków na krótkopędach, najdłuższe tworzą się przy wierzchołkach długopędów. Jesienią igły fantastycznie przebarwiają się na żółto, po czym opadają. Kwiaty pojawiają się wiosną, wraz z rozwojem liści, ale przede wszystkim dopiero u starszych egzemplarzy. Kwiaty męskie są zebrane w krótkie kotki, a żeńskie występują w postaci małych, różowych szyszeczek. Szyszki dojrzewają w tym samym roku, są kuliste, złożone z 45-60 łusek. Łuski nasienne są cienkie, silnie odgięte na zewnątrz i mają podwinięte brzegi. Szyszki mogą utrzymywać się na gałązkach nawet przez kilka lat.

Rośliny oferowane w sprzedaży to formy pienne, uzyskiwane (rozmnażane) przez szczepienie na podkładce, stąd ich wysokość zależy od wysokości podkładki. Formy niskopienne doskonale sprawdzają się w ogrodach skalnych i na wrzosowiskach, natomiast drzewka o wysokim pniu najładniej prezentują się sadzone pojedynczo lub w kompozycjach z innymi roślinami iglastymi. Modrzew europejski ‘Kórnik’ preferuje gleby nieco żyźniejsze, umiarkowanie wilgotne, ale przepuszczalne, o odczynie lekko kwaśnym. Jako roślina wybitnie światłolubna wymaga stanowisk słonecznych. Odmiana w pełni odporna na mróz, bardzo tolerancyjna na zanieczyszczenie oraz niską wilgotność powietrza. Nie wymaga cięcia. Czasami bywa atakowana przez mszycę ochojnika świerkowo-modrzewiowego. Na świerkach szkodnik ten powoduje tworzenie galasów, zaś na modrzewiach o jego obecności świadczy biały, woskowy puch, pod którym żerują larwy i bezskrzydłe samice. Po zauważeniu objawów obecności mszyc najskuteczniejszym sposobem zwalczania szkodnika jest opryskanie roślin preparatem o działaniu układowym.

Odmiana ‘Kórnik’ doskonale nadaje się do sadzenia w małych ogrodach miejskich, gdzie ze względu na brak wolnej przestrzeni i trudne warunki uprawy zastosowanie innych gatunków lub odmian byłoby utrudnione. Oryginalna, kulista forma świetnie komponuje się z roślinnością wrzosowisk, głazami alpinariów oraz elementami kamiennymi i wodą w ogrodach japońskich. Bardzo efektownie prezentują się egzemplarze uprawiane w pojemnikach.

Leszczyna pospolita ‘Syrena’

Corylus avellana ‘Syrena’
Leszczyna pospolita ‘Syrena’

Do rodzaju leszczyna należy około 15 gatunków krzewów, rzadziej drzew, występujących w Europie, Azji i w Ameryce Północnej. W Polsce na stanowiskach naturalnych rośnie leszczyna pospolita. Uprawia się ją na plantacjach dla wartościowych i smacznych orzechów. Spośród oferowanych przez szkółki odmian leszczyny pospolitej warto zwrócić uwagę na odmianę ‘Syrena’, która łączy cechy rośliny użytkowej - rodzi smaczne owoce, oraz ozdobnej – ma ładne, ciemnoczerwone liście.

Odmiana ta została wyselekcjonowana przez Stanisława Zabierzańskiego, wprowadzona do uprawy w latach 90. XX wieku. Jest to szybko rosnący, luźny krzew o parasolowatym, kopulastym pokroju. Dorasta do 3-5 m wysokości. Tworzy strzeliste pędy, rozgałęziające się w górnej części, oraz duże, zaokrąglone, ciemnoczerwone liście, z wierzchu błyszczące, bardzo dekoracyjne. Kwitnie bardzo wcześnie, w lutym lub marcu. Kwiaty żeńskie są niepozorne, ukryte w pąkach, w czasie kwitnienia wychylają na zewnątrz jedynie czerwone znamiona słupków. Kwiaty męskie są zebrane w długie, ozdobne, ciemnoczerwone kotki zwisające ze szczytów bocznych gałązek. Owoce - orzechy laskowe, z bardzo twardą skorupą i dużym, pojedynczym nasieniem wewnątrz, są średniej wielkości, lekko wydłużone, otoczone purpurową okrywą owocową powstałą ze zrośnięcia przysadek. Orzechy dojrzewają we wrześniu. Trzeba je zbierać zaraz po opadnięciu z drzewa, bo są przysmakiem wiewiórek.

Leszczyna jest rośliną tolerancyjną, łatwą w uprawie, odporną na mróz. Ma niewielkie wymagania glebowe, dobrze rośnie na glebach zasobnych w wapń, umiarkowanie wilgotnych, przepuszczalnych. Na stanowiskach słonecznych przez cały sezon utrzymuje intensywne, purpurowe zabawienie liści. Najpiękniej prezentuje się wyeksponowana na tle zadbanego trawnika oraz sadzona w towarzystwie roślin o jasnozielonym ulistnieniu. Polecana do sadzenia w przestronnych ogrodach przydomowych, w parkach i zieleni osiedlowej.

Europejska nagroda GREEN CITIES

Zapraszamy inwestorów publicznych i developerów do udziału w konkursie o Europejską Nagrodę Green Cities. Celem konkursu jest promocja ambitnych, inspirujących i innowacyjnych realizacji zielonej infrastruktury.

Terenami zieleni pretendującymi do nagrody mogą być np.

  • ogród przyszkolny,
  • zieleń publiczna w dzielnicy mieszkaniowej,
  • ogród firmowy z miejscem do pracy,
  • ogród terapeutyczny przy szpitalu,
  • park miejski z programem sportowym i rekreacyjnym,
  • zieleń na terenach poprzemysłowych.

Projekty muszą być w pełni zrealizowane i oddane do użytkowania nie wcześniej niż 5 lat temu. Nagradzane projekty promują oprócz miasta, także inwestora, projektanta i wykonawcę. Udział w konkursie jest bezpłatny, zgłoszenia do 21 września 2021 r.

Konkurs odbywa się w ramach kampanii ‘Green Cities for Europe’, czyli „Zielone Miasto Europy”. Jej cel to zwiększenie wykorzystania roślin w przestrzeniach zurbanizowanych – dla dobra społeczności, środowiska, klimatu, a także na rzecz rozwoju gospodarczego aglomeracji. Nasz kraj reprezentuje w tym przedsięwzięciu Związek Szkółkarzy Polskich – organizacja, która zyskała rangę eksperta w dziedzinie zieleni i związanych z nią zagadnień.

Kto może uczestniczyć w konkursie?

Inicjatorem może być każda osoba związana z projektem, ale uczestnikiem konkursu może być tylko inwestor.

Jak się zgłosić?

Żeby zgłosić swój udział w Konkursie należy pobrać i wypełnić w języku angielskim formularz zgłoszeniowy i wysłać na adres GreenCitiesAward[at]enaplants.eu.

Więcej informacji?

Po szczegółowe informacji na temat Konkursu lub kampanii zapraszamy do kontaktu z biurem Agencji Promocji Zieleni – Joanną Filipczak, joanna.filipczak[at]zszp.pl, tel. 22 435 47 20.

Aktinidia pstrolistna ‘Dr Szymanowski’

Actinidia kolomikta ‘Dr Szymanowski’
aktinidia pstrolistna ‘Dr Szymanowski’

Pochodząca z krajów Dalekiego Wschodu aktinidia pstrolistna jest przykładem pnącza ozdobnego i owocowego. Szybki wzrost, bardzo ciekawe, trójkolorowe liście i przede wszystkim smaczne owoce sprawiają, że warto bliżej zainteresować się tym łatwym w uprawie, ale ciągle jeszcze mało znanym gatunkiem.  

Actinidia kolomikta ‘Dr Szymanowski’ została wyselekcjonowana przez polskiego dendrologa Tadeusza Szymanowskiego. Pnącze rośnie umiarkowanie silnie, rocznie przyrasta o 1-2 metry. Roślina szczególnie efektownie prezentuje się w maju, gdy jej młode, soczyście zielone liście częściowo wybarwiają się  na biało, a później na różowo, tworząc trójkolorową mozaikę. Najwięcej pstrych liści pojawia się w częściach roślin dobrze oświetlonych. Po zakończeniu kwitnienia barwne plamy powoli zielenieją i zanikają. Pojedyncze liście są cienkie, jajowate, długości około 10 cm, w okresie lata ciemnozielone, błyszczące, jesienią, przed opadaniem, intensywnie żółte. Kwiaty pojawiają się w połowie maja trzeciego lub czwartego roku po posadzeniu, są stosunkowo małe, średnicy 1,5 cm, białe. Aktinidia ‘Dr Szymanowski ’ jest odmianą żeńską z cechami obupłciowości, a więc oprócz kwiatów żeńskich tworzy nieliczne kwiaty męskie. W celu poprawy zapylenia i uzyskania wyższego plonu w sąsiedztwie odmian żeńskich zaleca się sadzenie  klonów męskich. Jeden osobnik męski wystarczy do zapylenia 6-8 osobników żeńskich. Dobrym zapylaczem aktinidii pstrolistnej jest ‘Adam’, odmiana polskiej hodowli o dekoracyjnych liściach. Owoce odmiany ‘Dr Szymanowski’ są owalne, lekko spłaszczone, niezbyt duże, mierzą 2-2,5 cm długości oraz 1-1,3 cm szerokości, dojrzewają w sierpniu, a po dojrzeniu opadają. Masa pojedynczych owoców waha się w granicach 2,5–3 g. Owoce mają cienką, gładką, zielonożółtą skórkę, od strony nasłonecznionej pokrytą lekkim rumieńcem. Owoce są soczyste, słodko winne, aromatyczne, kwaskowe i bardzo smaczne. Zawierają szereg cennych substancji odżywczych i minerałów (potas, cynk) oraz witamin: C, PP, A1, B1, B2. Owoce spożywa się na surowo, ale można z nich przyrządzać różne przetwory: galaretki, nalewki, wina, doskonałe dżemy i marmolady oraz susz. Warto jeszcze wspomnieć, że aktinidia pstrolistna jest bliską krewniaczką aktinidii smakowitej, której owoce to popularne i znane kiwi.

Aktinidię pstrolistną należy sadzić na stanowiskach ciepłych, słonecznych, osłoniętych od wiatru, na glebach umiarkowanie wilgotnych, przepuszczalnych, lekko kwaśnych do obojętnych. W okresach suszy rośliny trzeba podlewać. Nawożenie najlepiej rozpocząć dopiero w drugim roku po posadzeniu, stosując 2–3 krotnie, od połowy maja do końca czerwca, wieloskładnikowy nawóz mineralny w dawce od 10 g pod młode rośliny, do 20 g pod starsze. Nie warto przyspieszać terminu nawożenia, bowiem zabieg pobudza rośliny do intensywnego wzrostu, narażając młode pędy na uszkodzenia spowodowane późnymi przymrozkami. Aktinidia ‘Dr Szymanowski’ jest odmianą odporną na mróz, wytrzymuje zimowe spadki temperatur do -40ºC.  Rośliny przeznaczone do celów dekoracyjnych należy sadzić przy mocnych podporach: płotach, pergolach, altanach, kratkach mocowanych do ścian budynków itp.. W celu uzyskania licznych owoców aktinidię najlepiej posadzić przy konstrukcji z drutu rozpiętego między słupkami lub przy ażurowym ogrodzeniu (np. przy siatce) oraz odpowiednio ciąć, tak aby uzyskać pionowy przewodnik i odchodzące od niego poziomo silne pędy. Aktinidia owocuje na pędach 2 i 3 letnich, które po wydaniu owoców należy usuwać przez cięcie zimowe, pozostawiając pędy następcze. Aktinidia pstrolistna jest gatunkiem długowiecznym, może być z powodzeniem uprawiana przez kilkadziesiąt lat.

Konkurs Roślin Nowości 2021 rozstrzygnięty!

Laurowiśnia wschodnia (Prunus laurocerasus) ‘Miniredia’ PBR
zgłoszona przez MINIER PEPINIERES – Minier Professional Solution, Hortival Diffusion

Miłorząb dwuklapowy (Ginkgo biloba) GOLD FLAME® ’Desginb2’
zgłoszona przez MINIER PEPINIERES – Minier Professional Solution, Hortival Diffusion

 Świerk serbski (Picea omorika) ‘Golden Rain’
zgłoszona przez DAGLEZJA Artur Maj Szkółka Roślin

Róża (Rosa) INCREDIBLE FRUITY ‘Bozmilefra’ PBR
zgłoszona przez Gospodarstwo Szkółkarskie ŁAZUCCY

Funkia (Hosta) GYPSY LEMON ‘PG 12/01’ PBR
zgłoszony przez OGRODY O ZIELONYCH PROGACH Przemysław Godlewski – Szkółka Bylin

WYRÓŻNIENIE DZIENNIKARZY tegorocznego Konkursu Roślin Nowości wystawy ZIELEŃ TO ŻYCIE zdobyła sosna kosodrzewina (Pinus mugo subsp. uncinata) ‘Tukan’ zgłoszona przez SZKÓŁKĘ NOWACZYK

O przyznaniu wyróżnienia zadecydowali dziennikarze krajowych i zagranicznych redakcji magazynów ogrodniczych w głosowaniu mailowym.

Tegorocznym laureatem plebiscytu przeprowadzonego w mediach społecznościowych została Róża (Rosa) INCREDIBLE FRUITY ‘Bozmilefra’ PBR  zgłoszona przez Gospodarstwo Szkółkarskie ŁAZUCCY

2021 - WYNIKI KONKURSU ROŚLIN NOWOŚCI


WYNIKI KONKURSU ROŚLIN NOWOŚCI 2021

złoty medal:

Laurowiśnia wschodnia (Prunus laurocerasus) ‘Miniredia’ PBR
zgłoszona przez MINIER PEPINIERES – Minier Professional Solution, Hortival Diffusion

srebrne medale:

Miłorząb dwuklapowy (Ginkgo biloba) GOLD FLAME® ’Desginb2’
zgłoszona przez MINIER PEPINIERES – Minier Professional Solution, Hortival Diffusion

brązowe medale:

Świerk serbski (Picea omorika) ‘Golden Rain’
zgłoszona przez DAGLEZJA Artur Maj Szkółka Roślin

wyróżnienia:

Róża (Rosa) INCREDIBLE FRUITY ‘Bozmilefra’ PBR
zgłoszona przez Gospodarstwo Szkółkarskie ŁAZUCCY

Funkia (Hosta) GYPSY LEMON ‘PG 12/01’ PBR
zgłoszony przez OGRODY O ZIELONYCH PROGACH Przemysław Godlewski – Szkółka Bylin

wyróżnienie dziennikarzy:

WYRÓŻNIENIE DZIENNIKARZY tegorocznego Konkursu Roślin Nowości wystawy ZIELEŃ TO ŻYCIE zdobyła sosna kosodrzewina (Pinus mugo subsp. uncinata) ‘Tukan’ zgłoszona przez SZKÓŁKĘ NOWACZYK

O przyznaniu wyróżnienia zadecydowali dziennikarze krajowych i zagranicznych redakcji magazynów ogrodniczych w głosowaniu mailowym.

internetowy plebiscyt:

Tegorocznym laureatem plebiscytu przeprowadzonego w mediach społecznościowych została Róża (Rosa) INCREDIBLE FRUITY ‘Bozmilefra’ PBR  zgłoszona przez Gospodarstwo Szkółkarskie ŁAZUCCY

Dr Adam Marosz wyróżniony Honorowym Laurem Związku Szkółkarzy Polskich

Podczas ceremonii otwarcia 28. Międzynarodowej Wystawy ZIELEŃ TO ŻYCIE dr Wiesław Szydło, prezes zarządu Związku Szkółkarzy Polskich, wręczył dr. Adamowi Maroszowi Honorowego Laura Związku Szkółkarzy Polskich, przyznanego za wybitne osiągnięcia w popularyzacji roślin ozdobnych.

Adam Marosz urodził się w 1971 r. w Opocznie. W 1996 r. ukończył studia na wydziale ogrodniczym Akademii Rolniczej w Lublinie, robiąc specjalizację z kształtowania terenów zieleni. Po studiach rozpoczął pracę naukową w Instytucie Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach. W 2004 r. uzyskał stopień doktora nauk rolniczych, broniąc rozprawę doktorską pt.: "Analiza szkółkarstwa ozdobnego w Polsce na tle wybranych krajów Unii Europejskiej”. Przez wiele lat jako jedyny naukowiec w kraju zbierał i analizował dane dotyczące krajowej produkcji szkółkarskiej.

W pracach badawczych podejmował praktyczne tematy związane z produkcją szkółkarską – nawadnianiem szkółek, nawożeniem, stosowaniem kompostów i ściółek. Badał odporność roślin drzewiastych na zasolenie i przydatność wybranych taksonów do sadzenia w miastach oraz pasach zieleni przydrożnej. W ramach działalności upowszechnieniowej Instytutu organizował liczne konferencje szkółkarskie, szkolenia i seminaria.

Szkółkarzom i miłośnikom roślin jest znany przede wszystkim jako autor kilkuset artykułów popularyzujących wiedzę o roślinach ozdobnych, ich odmianach i zastosowaniu, publikowanych na łamach dwumiesięcznika „Szkółkarstwo”, ale też w wielu innych magazynach ogrodniczych. Jest m.in. autorem wydanego w 2006 r. leksykonu „Drzewa i krzewy iglaste” oraz 4 innych książek na temat uprawy i zastosowania roślin drzewiastych i bylin. Jest jednym z autorów opisów roślin na stronach związkowego e-katalogu roślin.

Obecnie dr Adam Marosz jest wykładowcą Państwowej Uczelni im. Stefana Batorego w Skierniewicach. Wraz z żoną prowadzi szkółkę bylin.