Szukasz:




x
Login:

Hasło:

x

Juniperus horizontalis 'Andorra Compact'

Juniperus horizontalis ‘Andorra Compact’ 
Jałowiec płożący ‘Andorra Compact’ 

Jałowiec płożący ‘Andorra Compact’ należy do grupy wartościowych, okrywowych krzewów iglastych, służących do zadarniania terenów suchych i nasłonecznionych, na których trudno utrzymać trawnik lub inne, bardziej wymagające rośliny ozdobne. Krzew tworzy lekko uniesiony, gęsty kobierzec o szaro-niebieskim zabarwieniu. Doskonale prezentuje się w ogrodach skalnych, żwirowych lub orientalnych.

Juniperus horizontalis
(jałowiec płożący) pochodzi z Ameryki Północnej, naturalnie porasta piaszczyste brzegi Wielkich Jezior, klifowe wybrzeża oraz zbocza górskie. W Europie gatunek znany jest już od pierwszej połowy dziewiętnastego wieku. Odmiana ‘Andorra Compact’ została wyselekcjonowana w USA, w uprawie znajduje się od 1955 roku. Krzew charakteryzuje się niskim, płożącym pokrojem i średnio silnym wzrostem. Po 10 latach uprawy osiąga 0,3 metra wysokości przy średnicy około 1 metra. Pędy wyrastają ze środka krzewu promieniście, tworząc formę przypominającą misę. Końce pędów i ich boczne rozgałęzienia unoszą się delikatnie ku górze, dopiero starsze fragmenty pędów pokładają się na ziemi. Drobne, słabo odstające i ostro zakończone igiełki gęsto okalają pędy, są szaro-niebieskie, późną jesienią i zimą stają się fioletowe. Roztarte gałązki są wyraźnie pachnące, przypominają zapach jałowca sabińskiego, ale o słabszej intensywności.

Jałowiec płożący ‘Andorra Compact’ ma minimalne wymagania uprawowe i jest w pełni mrozoodporny. Dobrze rośnie na glebach lekkich, przepuszczalnych, o niskiej zawartości składników pokarmowych. Gleby ciężkie należy przed sadzeniem krzewów rozluźnić dodając do nich piasku. System korzeniowy jałowców jest płytki, stąd dół przygotowany pod te rośliny nie musi być głęboki (20-30 cm), jednak powinien być odpowiednio szeroki. Jałowce najlepiej rosną na stanowiskach suchych i słonecznych. Na miejscach wilgotnych i zacienionych nie czują się dobrze, mogą chorować, co najczęściej objawia się brązowieniem i zamieraniem pędów. Jeśli pędy wyrosną zbyt daleko, poza wyznaczony im obszar, można je śmiało skrócić lub przyciąć.

Juniperus horizontalis
‘Andorra Compact’ jest jedną z ciekawszych form okrywowych wśród roślin iglastych. Stanowi doskonałą alternatywę trawników, zwłaszcza w miejscach suchych i nieurodzajnych. Sadzony na skarpach umacnia je i zabezpiecza przed erozją, a zwarty kobierzec chroni glebę przed zachwaszczeniem. Zalecana gęstość sadzenia to dwie sztuki na metr kwadratowy. ‘Andorra Compact’ świetnie komponuje się z innymi roślinami iglastymi, szczególnie z odmianami o złotym zabarwieniu łusek lub igieł, stwarzając im odpowiednie, kontrastujące tło, na którym są pięknie wyeksponowane. Wyjątkowo ciekawie prezentują się krzewy jałowca sadzone w dużych, jednorodnych grupach. Odmianę ‘Andorra Compact’ można z powodzeniem sadzić w ogrodach skalnych oraz niewielkich ogrodach przydomowych. 

Viburnum plicatum f. tomentosum

Viburnum plicatum f. tomentosum 
kalina japońska forma płodna

Rodzaj kalina obejmuje około 120 gatunków krzewów lub niewielkich drzew porastających półkulę północną. W Polsce dziko rosną 2 gatunki, ale chyba najbardziej efektowne są formy sprowadzone z Azji. Kalina japońska pochodzi z Chin, Japonii i Tajwanu. Do Europy trafiła około 1865 roku. Roślina ta zwraca uwagę bardzo ciekawym, eleganckim ułożeniem gałęzi, dodatkowo pięknie udekorowanych w okresie kwitnienia. Doskonale prezentuje się w miejscach wyeksponowanych, ale zacisznych i osłoniętych, nie jest bowiem w pełni mrozoodporna.

Viburnum plicatum
f. tomentosum jest szerokim krzewem o wzniesionym pokroju i charakterystycznym, pagodowym ułożeniu gałęzi, tworzących z czasem wyraźne piętra, delikatnie osadzone jedno nad drugim. Roślina dorasta do 2 – 3 m wysokości, przy czym jest zwykle nieco szersza, niż wyższa. Liście ciemnozielone, odwrotnie jajowate, ząbkowane, od spodu delikatnie owłosione, jesienią przebarwiają się na kolor brunatno-czerwony lub brązowy. W maju i czerwcu na krzewach pojawiają się białe kwiaty zebrane w płaskie kwiatostany średnicy 6 - 10 cm. Kwiatostany te są zbudowane z dwóch rodzajów kwiatów: płodnych – niewielkich, zielonkawobiałych, położonych wewnątrz kwiatostanu oraz płonnych - okazałych, do 4 cm średnicy, wybarwionych na biało,  położonych zewnątrz kwiatostanu. Liczne kwiatostany wyrastają na sztywnych, długich osadkach wyniesionych ponad liście i są ułożone w dwóch szeregach wzdłuż pędów, tworząc niezwykle efektowny obraz w trakcie kwitnienia. Równie ozdobne są także owoce kaliny, przed dojrzeniem czerwone a po uzyskaniu dojrzałości granatowoczarne.

Viburnum plicatum
f. tomentosum jest rośliną mało wymagającą, aczkolwiek najlepiej rośnie i kwitnie na glebach żyznych, świeżych i lekko wilgotnych, natomiast cierpi od suszy. Preferuje miejsca osłonięte, najlepiej w półcieniu, jest bowiem nie w pełni odporna na mróz. Podczas surowych zim przemarza nawet w Polsce centralnej. Polecana do uprawy przede wszystkim na zachodzie kraju, na Dolnym Śląsku i w pasie nadmorskim. W pozostałych rejonach kraju musi być solidnie zabezpieczona na zimę. Krzew, jeśli przezimuje, jest zdrowy, rzadko uszkadzany przez szkodniki lub choroby.

Kalina japońska forma płodna to krzew o niezwykle pięknej architekturze pędów, szczególnie efektowny w okresie kwitnienia oraz w czasie jesiennego przebarwiania liści. Ze względu na oryginalny pokrój nadaje się przede wszystkim do sadzenia pojedynczo w ogrodach przydomowych. Pomimo niepełnej odporności na mróz z pewnością jest warty sadzenia i szerszego rozpowszechnienia.

Juniperus sabina 'Tamariscifolia'

Juniperus sabina ‘Tamariscifolia’ 
Jałowiec sabiński ‘Tamariscifolia’ 

Jałowiec sabiński naturalnie występuje w górach Europy Zachodniej, Południowej i Środkowej, od Pirenejów po Krym i Kaukaz. Gatunek można znaleźć także w górach południowo-zachodniej Syberii, Azji Środkowej, Azji Mniejszej i Afryki Północnej. W Polsce jałowiec ten jest uznawany za relikt okresu przedlodowcowego, a jego zasięg ogranicza się do kilku stanowisk w Pieninach.  Liczne odmiany uprawne jałowca sabińskiego różnią się zwykle pokrojem, budową i barwą ulistnienia. Krzewy te znajdują zastosowanie w parkach i zieleni miejskiej, są bowiem mało wymagające, wytrzymałe na suszę i odporne na mróz.

Juniperus sabina
‘Tamariscifolia’
jest jałowcem o początkowo płaskim wzroście, pędach pełzających po ziemi. Z wiekiem odmiana ta zmienia pokrój, przekształcając  się w formę wzniesioną w centralnej części, przypominającą szeroki dzwon. W związku z tym stare egzemplarze niejednokrotnie osiągają wysokość około 1 metra, przy szerokości 2-3 metrów. Młode egzemplarze przypominają jałowiec płożący, mają krótkie, wyprostowane, miotełkowato rozdzielone gałązki. Odmiana ‘Tamariscifolia’ charakteryzuje się ładnym, ciemnozielonym zabarwieniem. Gęste ulistnienie występuje przeważnie w postaci drobnych igiełek, ustawionych po 3 w okółkach, oraz nielicznych łusek. Całą roślina zawiera olejki eteryczne, w skład których wchodzi sawinol, dlatego roztarte pędy wydzielają charakterystyczny, intensywny i niezbyt przyjemny zapach. 

Jałowiec sabiński jest gatunkiem o wyjątkowo niewielkich wymaganiach siedliskowych. W uprawie polecany do sadzenia na glebach lekkich, suchych, piaszczystych, w miejscach słonecznych. Ze względu na płytki i rozległy system korzeniowy źle znosi przesadzanie. Odporny na mróz i suszę. Doskonały do zadrzewień krajobrazowych i zestawień z krajowymi gatunkami: brzozami, sosnami oraz modrzewiami. Polecany do sadzenia w dużych ogrodach przydomowych, na wrzosowiskach, pojedynczo oraz w grupach. Nadaje się do obsadzania skarp, sadzenie przy budynkach i na trawnikach. Ze względu na spore rozmiary raczej nie nadaje się do sadzenia w pojemnikach ani na skalniakach.

Nowy rok obrachunkowy

SKŁADKI

1 października rozpoczął się nowy rok obrachunkowy Związku Szkółkarzy Polskich. Przypominamy wysokości i terminy wpłaty bieżących składek (podstawowej i na fundusz marketingowy).
Regulamin Opłacania Składek


składka podstawowa członkowska:

konto: 46 1140 2017 0000 4902 1142 5982

Terminy i wysokość składki podstawowej 2012/2013

* I termin - do 30 listopada 2012 - 2000,00 zł
* II termin - do 1 czerwca 2013 - 2200,00 zł (kwota podstawowa + 10%)
* III termin - do 30 września 2013 - 2400,00 zł (kwota podstawowa + 20%)

Kolejne osoby z firmy płacą 25% pełnego wymiaru składki.

Stan wpłat Państwa składek jest widoczny po zalogowaniu na www.zszp.pl lub www.portal.zszp.pl

 

Ochrona prawna odmian - krótki przewodnik

W poniższym artykule chciałbym przypomnieć Państwu podstawowe pojęcia z zakresu prawnej ochrony odmian a także podpowiedzieć, jak samodzielnie sprawdzić czy dana odmiana jest chroniona.

Aktualne informacje na temat odmian chronionych (spośród tych występujących w bazie ZSZP) znajdą Państwo (po zalogowaniu) na stronie http://www.portal.zszp.pl   w zakładce: biuro/rośliny/prawna ochrona odmian roślin. Można też sprawdzić jakiej ochronie podlega dana odmiana wpisując poszukiwany człon nazwy w zakładce rośliny/ baza/rośliny w bazie. Pojawi się wtedy karta rośliny – na samym dole tej karty wyszczególnione są wszystkie możliwe poziomy ochrony którym podlega dana odmiana. Możliwe są następujące rodzaje ochrony:

a) odmiana jest chroniona wyłącznym prawem hodowcy do odmiany (zwane dalej PBR) w Polsce i na świecie. W informacji podajemy, do kiedy ochrona występuje lub, kiedy odmiana została zgłoszona do ochrony. Data ważności ochrony to data przewidywana - hodowca może zrezygnować z ochrony we wcześniejszym terminie, np. gdy stwierdzi, że ochrona odmiany jest dla niego nieopłacalna.  Natomiast, jeśli nie podano daty zakończenia ochrony a jedynie datę zgłoszenia oznacza to zwykle, że jest ona chroniona tymczasowym prawem hodowcy do odmiany i niekoniecznie musi uzyskać status odmiany chronionej wyłącznym prawem. Zakres tymczasowego prawa jest identyczny do zakresu wyłącznego prawa. Należy pamiętać, że jeśli odmiana jest chroniona PBR-em w Europie, jest automatycznie chroniona także i w Polsce.

b) odmiana jest chroniona patentem roślinnym. Ten rodzaj ochrony roślin jest stosowany najczęściej w Stanach Zjednoczonych.

c) nazwa odmiany jest chroniona jako znak towarowy (międzynarodowy, unijny, lub polski). Możliwość zgłoszenia znaku międzynarodowego i objęcie ochroną znaku jednocześnie w wielu krajach to ułatwienie dla zgłaszającego, który nie musi zgłaszać oddzielnie ochrony znaku w urzędach patentowych poszczególnych państw. Ochrona znaku unijnego oznacza, że jest on chroniony w każdym z krajów Wspólnoty. Zwykle przy informacji o ochronie znaku towarowego podajemy datę rejestracji oraz datę upłynięcia ważności ochrony. Ponieważ ochronę tą można przedłużać ważne jest sprawdzanie na bieżąco aktualizacji.

KRÓTKI PRZEGLĄD MOŻLIWOŚCI OCHRONY ODMIAN ROŚLIN LUB NAZW HANDLOWYCH W POLSCE I NA ŚWIECIE. POJĘCIA, DEFINICJE.

Ochrona wyłącznego prawa hodowcy do odmiany - PBR

Wyłączne prawo hodowcy1 jest prawem do własności intelektualnej osoby, która wyhodowała, odkryła lub udoskonaliła określoną odmianę. Ochrona prawna odmian roślin odbywa się na trzech poziomach:

- międzynarodowym - system ochrony odmian UPOV2,

- regionalnym – np. wspólnotowy system CPOV3

- krajowym - COBORU4.

Odmiana uzyskuje ochronę wyłącznego prawa hodowcy (PBR), jeśli spełni warunki odrębności, wyrównania i trwałości5. Musi być też nowa, czyli nie może być oferowana do sprzedaży za granicą dłużej niż 4 lata, a w kraju dłużej niż przez rok.

Aby móc rozmnażać lub sprzedawać materiał szkółkarski odmiany chronionej wyłącznym prawem trzeba uzyskać od hodowcy lub właściciela odmiany pozwolenie zwane licencją6. Wyłączne prawo obejmuje: produkcję lub rozmnażanie, przygotowanie i oferowanie do sprzedaży, sprzedaż lub inne formy marketingu, export, import oraz przechowywanie do celów, o których mowa powyżej. Oznacza to, że w przypadku braku posiadania licencji na określoną odmianę nie można np. siać lub sadzić jej we własnym gospodarstwie. Nie można też jej np. używać jako składnika mieszańca heterozyjnego (F1). Należy pamiętać o tym, że ochrona wyłącznego prawa dotyczy odmiany jako wartości biologicznej (nie nazwy odmiany). I dlatego jeśli np. odmiana jest chroniona wyłącznym prawem w Polsce – bez posiadania licencji nie można jej produkować i sprzedawać w kraju nawet pod zmienioną nazwą.

Zanim odmiana zostanie wpisana do księgi wyłącznego prawa podlega ochronie tymczasowej. Obowiązuje ona od momentu złożenia wniosku o ochronę i trwa do czasu przyznania wyłącznego prawa. Jeśli w trakcie badań okazuje się, że odmiana nie spełnia warunków koniecznych do przyznania ochrony wyłącznego prawa podejmowana jest decyzja o odmowie i unieważnieniu tymczasowego prawa. Zakres tymczasowego prawa jest identyczny do zakresu wyłącznego prawa. Ochrona wyłącznego prawa trwa od momentu jego przyznania do wygaśnięcia lub unieważnienia. W Polsce informacje o zgłoszeniu odmiany do przyznania wyłącznego prawa, przyznaniu tego prawa lub unieważnieniu go publikowane są przez COBORU w Diariuszu. Ochrona wyłącznego prawa do odmiany przyznana w danym kraju obowiązuje tylko na jego terytorium. W Polsce odmiany, którym przyznano wyłączne prawo wpisywane są do Księgi Wyłącznego Prawa7.  Do księgi tej mogą być wpisywane wszystkie gatunki i rodzaje roślin. W Polsce ochrona wyłącznego prawa trwa 30 lat (dla winorośli oraz drzew i ich podkładek) lub 25 lat dla pozostałych roślin. W innych państwach UPOV wg. aktu z 1991 roku ochrona ta musi trwać, co najmniej 20 lat. Nie należy mylić księgi z Rejestrem Odmian, który dotyczy tylko najważniejszych – z punktu widzenia gospodarczego – gatunków roślin. Rejestr obecnie zawiera gatunki rolnicze, warzywne oraz sadownicze (15 gatunków). Do rejestru nie są wpisywane odmiany roślin ozdobnych. Odpowiednikiem rejestru odmian roślin uprawnych w innych krajach są listy NLI (National Lists).

W krajach Unii odmiany można chronić dwutorowo: w danym kraju lub na terenie całej wspólnoty. Unijny system ochrony funkcjonuje od 1995 roku (Rozporządzenie 2100/94 w sprawie wspólnotowego systemu ochrony roślin). Polski hodowca, który zamierza chronić swoją odmianę na poziomie unijnym może skierować dokumenty bezpośrednio do CPOV lub też skorzystać z pośrednictwa COBORU. Kryterium nowości przy ochronie unijnej wynosi 1 rok. Ochrona unijna jest kosztowna8. Prawo wspólnotowe do określonej odmiany przyznane hodowcy ma charakter nadrzędny w stosunku do przyznanego prawa do tej odmiany na poziomie krajowym. Innymi słowy prawo wspólnotowe i krajowe przyznane hodowcy dla tej samej odmiany mają charakter wykluczający się na korzyść prawa wspólnotowego. Hodowca, który uzyskał ochronę unijną na określoną odmianę, korzysta z wyłącznego prawa do swojej odmiany we wszystkich państwach UE. Po przystąpieniu Polski do UE ochrona prawna odmiany chronionej na poziomie „unijnym” rozciągnięta została także na terytorium Polski.

Eksportując odmiany niechronione wyłącznym prawem w Polsce, a chronione w państwie importera polski producent narusza przepisy kraju importera.

Ochrona znaku towarowego  ®

Jak wynika z treści ustawy o znakach towarowych9: "znakiem towarowym może być znak nadający się do odróżnienia towarów lub usług określonego przedsiębiorstwa od towarów i usług tego samego rodzaju innych przedsiębiorstw. Znakiem towarowym może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma plastyczna, melodia lub inny sygnał dźwiękowy bądź zestawienie tych elementów”. W większości krajów chroni się zarówno przed używaniem bez zezwolenia samego znaku jak i znaku podobnego, co ma zabezpieczyć przed wprowadzaniem w błąd konsumentów. Ochronę uzyskuje się poprzez zarejestrowanie znaku. Znaki towarowe oznaczane są następującymi symbolami: ™ - znak towarowy przed uzyskaniem decyzji o ochronie (zgłoszony jednak do Urzędu Patentowego), ® - znak towarowy zarejestrowany. Ochronić znak można na kilku poziomach: międzynarodowym, regionalnym np. unijnym oraz krajowym. Rejestracją znaku towarowego zajmują się urzędy patentowe. Producenci roślin najczęściej spotykają się z ochroną znaków towarowymi dotyczących nazw handlowych odmian. Prawo do posługiwania się zarejestrowanym znakiem handlowym posiada jedynie właściciel. Prawo ochronne na znak towarowy jest zbywalne (np. licencja) i podlega dziedziczeniu. Naruszenie prawa własności do znaku może skutkować postępowaniem cywilno – prawnym. Prawa do znaku nabywa się poprzez zarejestrowanie go w krajowym rejestrze znaków. Okres ochrony znaku towarowego to 10 lat od daty dokonania zgłoszenia. Ochrona liczy się od daty zgłoszenia znaku. Można ją przedłużać na kolejne 10 letnie okresy. Dotyczy to zarówno znaków krajowych, unijnych jak i ochrony międzynarodowej. Zarejestrowanie znaku towarowego zapewnia na ogół ochronę tylko w kraju jego rejestracji. Aby chronić znak w innych krajach musi on być również tam zarejestrowany. W celu uniknięcia uciążliwego wypełniania formularzy w Urzędach Patentowych innych państw (w językach narodowych danych państw) można dokonać rejestracji znaku międzynarodowego lub unijnego. Warunkiem ubiegania się o ochronę międzynarodową jest wcześniejsze zgłoszenie znaku towarowego w polskim Urzędzie Patentowym.

Znak towarowy krajowy.  Aby uzyskać prawo ochronne na znak towarowy w trybie krajowym należy dokonać rejestracji w Urzędzie Patentowym RP10 w Warszawie. Rejestrację uzyskuje się w określonej grupie towarowej po upewnieniu się przez UP, że nie istnieją znaki podobne do zgłoszonego. Znak zarejestrowany w Urzędzie Patentowym RP obowiązuje jedynie na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Tak samo jest w przypadku znaków towarowych zastrzeżonych w innych państwach np. znak towarowy zarejestrowany w Niemczech (o ile nie jest to znak unijny) nie daje ochrony w Polsce.

Znak towarowy międzynarodowy11 - Ochrony znaku towarowego na poziomie międzynarodowym można dokonać wypełniając formalności wymagane przez Biuro Międzynarodowe WIPO12. Znak towarowy objęty rejestracją międzynarodową korzysta w różnych krajach z takiej samej ochrony, z jakiej korzystałby, gdyby wniosek w tej sprawie został złożony bezpośrednio w tych krajach. Wnioski o rejestrację międzynarodową składa się w ramach Porozumienia Madryckiego13 do WIPO poprzez Urząd Patentowy RP. Wnioski o przyznanie międzynarodowej ochrony znaku towarowego mogą być składane przez przedsiębiorców z państw, które przystąpiły do Porozumienia lub Protokołu Madryckiego. Składając podanie równocześnie wyznacza się kraje, w których ochrona ta ma być przyznana. Należy też określić, jakiej grupy towarów lub usług ma dotyczyć ochrona danego znaku (klasyfikacja nicejska14).

Wspólnotowy znak towarowy (CTM – Community Trade Mark – obowiązuje na całym terytorium Unii Europejskiej. „Znakiem może być każde oznaczenie, które może być przedstawione w formie graficznej, w postaci słów, włącznie z nazwiskami, literami, cyframi, kształtem towarów lub ich opakowania o ile posiadają zdolność odróżniania towarów i usług jednego przedsiębiorstwa od towarów lub usług innego przedsiębiorstwa”. Podania o rejestrację znaku wspólnotowego można składać w Urzędzie Patentowym RP. Jeśli prawo ochronne na znak wspólnotowy nie może być udzielone (z jakiegokolwiek powodu) w którymkolwiek kraju członkowskim nie jest ono wówczas udzielane w ogóle. W dniu przystąpienia do Unii wszystkie prawa ochronne na znaki wspólnotowe zostały automatycznie rozszerzone na terytorium Polski. Przedsiębiorca, który zarejestrował znak wspólnotowy ma wyłączne prawo używania go. Ochrona znaku liczy się od daty zgłoszenia. Podobnie jak znak międzynarodowy i znak krajowy - znak wspólnotowy jest rejestrowany na 10 lat z możliwością przedłużania na kolejne 10 letnie okresy. Na znak może być udzielona licencja (wyłączna lub niewyłączna). Rejestrować znak mogą nie tylko przedsiębiorcy z krajów Unii, ale też np. pochodzący z krajów będących stronami konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej. Zgłoszenie może być wniesione za pomocą Internetu pod adresem http://service.oami.eu.int./forms/ctmapplication/ .

Ochrona Patentu Roślinnego PLP

Ochrona patentowa funkcjonuje w Stanach Zjednoczonych, Australii i Japonii i na Węgrzech. Ochrona ta przyznawana jest hodowcy (lub właścicielowi) odmiany, który odkrył lub stworzył oraz wegetatywnie rozmnożył odrębną i nową odmianę. Czas jej trwania to 20 lat od momentu zgłoszenia podania. Właściciel patentu roślinnego ma prawo do reprodukcji i sprzedaży tak rozmnożonego materiału. Może udzielić licencji upoważniającej do rozmnażania i sprzedaży odmiany posiadającej ochronę patentową. Nie ma możliwości przedłużania ochrony patentowej na kolejne 20 lat. Co ciekawe w przeciwieństwie do systemów patentowych w innych krajach nie istnieje możliwość korzystania z patentów do działalności doświadczalnej oraz do własnych niezarobkowych celów.

W Europie zgodnie Europejską Konwencja Patentową opatentowaniu nie podlegają odmiany roślin.

Wskazówki – jak samodzielnie sprawdzić ochronę danej odmiany (której nie ma w bazie www.portal.zszp.pl)

Obecnie istnieją w Internecie bezpłatne narzędzia pozwalające na sprawdzenie aktualnego stanu prawnego odmiany.

Ochronę wyłącznego prawa PBR - http://www.upov.int/pluto/en/

Ochronę znaku towarowego w Polsce - http://www.uprp.pl/patentwebaccess/databasechoose.aspx?language=polski

Ochronę znaku towarowego ( w systemie międzynarododowym) –

http://www.wipo.int/ipdl/en/search/madrid/search-struct.jsp

Znak towarowy w „unijny”:

http://www.oami.europa.eu – w zakładce „databases”

 

-------------------------------------------------

1.   Z ang. Plant Breeder’s Right - PBR – wyłączne prawo hodowcy do odmiany (w Polsce odmiana chroniona wyłącznym prawem rejestrowana jest w Księdze Wyłącznego Prawa (KO)

2.   System UPOV (International Union for the Protection of New Varieties of Plants – Międzynarodowy Związek Ochrony Nowych Odmian) obejmuje obecnie 53 państwa. Biuro związku mieści się w Genewie. Rejestracja odbywa się wg. standardów Konwencji UPOV zwłaszcza Akt-u z 1991 roku. Do UPOV należy 53 państw (w tym Polska – od 1989 roku).   www.upov.int

3. CPOV (Community Plant Variety Office – czyli Biuro ds Odmian UE) mieści się a Angers (Francja). Działa od 1995 roku. www.cpvo.eu.int .

4.  COBORU (Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych) w Słupi Wielkiej.

5.  Odmiana jest odrębna, gdy różni się wyraźnie przynajmniej jedną właściwością od innych znanych odmian, wyrównana, gdy pochodzące od niej rośliny są do siebie podobne przy uwzględnieniu sposobu rozmnażania danej odmiany i trwała, jeśli nie zmienia swoich właściwości po rozmnożeniu.

6.  Licencja może być wyłączna (na określonym terytorium istnieje jedyny licencjobiorca upoważniony do korzystania z wyłącznego prawa do odmiany) lub niewyłączna, pełna lub niepełna (nie wszystkie uprawnienia przysługujące hodowcy przechodzą na licencjobiorcę). Mogą też istnieć ograniczenia terytorialne, czasowe i ilościowe.

7.  Wykaz roślin chronionych wyłącznym i tymczasowym prawem znajduje się na stronie www.coboru.pl w podpunkcie: ”Ochrona prawna odmian”.

8.  Za zgłoszenie odmiany – 900 € (w Polsce  - 500 zł), za 1 rok badań ok. 1100 €  (w Polsce – 500zł), za 1 rok utrzymania odmiany – 300 €  (w Polsce – przez pierwsze 5 lat – 100zł, następne – 200zł), za przyznanie wyłącznego prawa – 240 €  (w Polsce – 100zł)

9.  Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej.(Dz. U. z 2001 r. Nr 49, poz. 508). Więcej informacji o znakach towar. można znaleźć na stronach www. np. http://www.e-prawnik.pl/ep.php3/bD1wbCZwPTI2NSZrPTI2Mg==

10.  Informacje na temat Urzędu Patentowego RP -  www.uprp.pl/polski.

11.  Ustawy regulujące rejestrację znaku międzynarodowego: o ochronie własności przemysłowej (Dz. U. Nr 9 z 1975 r., poz. 51), Porozumienie Madryckie o międzynarodowej rejestracji znaków towarowych z dnia 14 kwietnia 1967 r. (Dz. U. Nr 116 z 1993 r., poz. 514) oraz protokół do Porozumienia Madryckiego z dnia 27 czerwca 1989 r. (WUP nr 3 z 1997r.)

12.  z ang. World Intellectual Property Organization  czyli Światowa Organizacja Praw Intelektualnych http://www.wipo.int/

13.  Polska jest członkiem Porozumienia Madryckiego od 1991 roku, zaś Protokołu Madryckiego od 1997 roku.

14.  Klasa 31 to : Produkty rolnicze, ogrodnicze i leśne oraz ziarna nie ujęte w innych klasach; żywe zwierzęta; świeże owoce i warzywa; nasiona, naturalne rośliny i kwiaty; pasza dla zwierząt, słód.

 

Dożynki Szkółkarskie czyli ZIELEŃ DLA WSZYSTKICH

W dniach 28-30 września 2012 roku odbyła się czwarta edycja wystawy „Zieleń dla Wszystkich” organizowanej przez członków regionu południowego ZSzP. Tym razem została ona zaaranżowana nie na terenie szkółki, lecz na terenie przepięknego krajobrazowego parku przy zamku w Pszczynie we współpracy z tym miastem. Wystawa prezentowała ofertę handlowo-usługową 14 szkółek oraz 7 innych firm z branży, także związanych z zagospodarowaniem terenów zieleni. Oferta skierowana była do odbiorców takich, jak:

- firmy urządzające zieleń
- architekci Krajobrazu, projektanci
- centra ogrodnicze
- detaliści
- producenci roślin
- urzędnicy odpowiedzialni za zieleń

Wystawie w tym roku towarzyszył kiermasz roślin produkowanych w szkółkach a także prezentacja sprzętu do prac ziemnych. Wszystkiemu temu towarzyszyły jeszcze punkty sprzedaży wyrobów regionalnych np. śląskiego Oddziału Związku Pszczelarzy, miejscowych ogrodników itd. Był też żurek śląski i grochówka, nie zabrakło piwa.

Wystawa oprócz prezentowania oferty handlowej ma na celu propagowanie nowych idei i rozwiązań branżowych. Co roku organizowane jest seminarium, które swoimi tematami przyciąga pokaźną liczbę osób zainteresowanych. Tegoroczne odbyło się w Pszczyńskim Centrum Kultury, zgromadziło prawie 100 osób.

Program seminarium 28 września 2012 :

10:30 - 11:40  "Różaneczniki – rośliny do parków i ogrodów" , prof. Piotr Muras - Uniwersytet Rolniczy w   Krakowie 

11:40 - 12:10 Narzędzia wyszukiwania właściwych roślin przygotowane przez Związek Szkółkarzy Polskich, mgr inż. Mateusz Milczyński - Szkółka Krzewów Ozdobnych MILCZYŃSKI, Związek Szkółkarzy Polskich

12:10 - 12:30 „Na trawnikach wiosna zaczyna się jesienią”, Krystyna Bargieł -  Everris Polska

12.50 - 13.50 „Cudze chwalicie swego nie znacie”, polskie odmiany liliowców -mgr inż. Hanna Grzeszczak-Nowak - Uniwersytet Wrocławski 

13.50 - 14.50 O relacji pomiędzy architekturą, zielenią i przestrzenią, mgr Anna Gieracka - pracownia Prostolinijnie

Wystawę w ciągu 3 dni jej trwania odwiedziło w sumie ok. 3000 osób, najwięcej w niedzielę 30 września. Pogoda bardzo dopisała i oprócz oglądania wystawy można było odbyć spacer po pięknym parku, założonym jeszcze przez księżną Marię Teresę Oliwię Hochberg von Pless nazywaną księżną Daisy, właścicielkę zamku w Pszczynie.

Kolejne Targi Cvety 2012 ? już za nami

Już po raz 11 grupa szkółek z naszego Związku uczestniczyła w targach ogrodniczych w Moskwie.

Wspólna ekspozycja 12 szkółek cieszyła się, jak co roku, dużym zainteresowaniem odwiedzających targi. Nasze dwie wyspy były jedną z największych ekspozycji szkółkarskich (156 m2). Organizatorzy docenili i nagrodzili nasze stoisko srebrnym medalem w kategorii: Najlepsze Stoiska. Ekspozycja z charakterystycznymi akcentami w barwach narodowych była dobrze widoczna na tle innych stoisk. Jej układ był prosty i spójny, przewodnią rolę jak zwykle odgrywały wyeksponowane, piękne rośliny.

Firma Duet s.j. otrzymała złoty medal za zgłoszoną przez siebie innowację.

Spotkanie w Ambasadzie

Po raz pierwszy odbyło się spotkanie na terenie Ambasady RP dla naszych wystawców i potencjalnych kontrahentów z terenu Rosji. Wydział Promocji Handlu i Inwestycji zaprosił na spotkanie ok. 70 potencjalnych kontrahentów - starannie wybranych przez specjalistyczną rosyjską agencję marketingową. W spotkaniu uczestniczyło ok. 50 przedstawicieli rosyjskich firm. Wg opinii pracowników Ambasady frekwencja tych firm była bardzo dobra. Spotkanie rozpoczęło się oficjalnym powitaniem przez Ministra Marka Ociepkę (Szefa Wydziału). W imieniu polskich producentów głos zabrał Leszek Pełka. Następnie firmy zostały zaproszone do strefy rozmów. Ambasada przygotowała dla szkółkarzy indywidualne stoliki z nazwami firm, gdzie umieszczono oferty i katalogi naszych wystawców. Zainteresowani kontrahenci dosiadali się do poszczególnych stolików i prowadzili rozmowy.

Po biznesowej części spotkania zaproszono uczestników na przygotowany w sąsiedniej sali poczęstunek. Taka forma wsparcia przez naszą Ambasadę została bardzo dobrze oceniona przez wszystkie firmy.  

Minister Ociepka deklarował wsparcie promocyjne poprzez umieszczanie informacji o polskich roślinach i producentach w broszurach wydawanych i dystrybuowanych przez Ambasadę (również w formie elektronicznej).

Liczymy na dalszą dobrą współpracę z Ambasadą i rozszerzenie form promocji.

 

 

Wystawa oczami zagranicznych dziennikarzy

Podobnie jak w zeszłym roku, także i w tym wystawę „Zieleń to Życie” zrelacjonowało wiele europejskich czasopism branżowych, m.in. „Deutsche Baumschule”, „De Boomkwekerij” czy „FloraCulture International”. Na zaproszenie Związku Szkółkarzy Polskich przyjechało bowiem 23 sierpnia do Polski 10 dziennikarzy z 7 krajów: Czech, Danii, Holandii (2 osoby), Niemiec (2), Rosji (2), Rumunii i Ukrainy. Większość odwiedziła wystawę i nasz kraj ponownie, ale dla niektórych była to pierwsza wizyta na warszawskich targach, które są wizytówką polskiego szkółkarstwa. W programie pobytu znalazła się też wizyta na Lubelszczyźnie, gdzie dziennikarze zwiedzili 3 gospodarstwa – szkółki pp. Kurowskich w Końskowoli, M. M. Majewskich w Witowicach i braci Dębskich w Młynkach. 

W opiniach na temat wystawy ponownie pojawiały się stwierdzenia o wysokiej jakości roślin i poziomu prezentacji oraz zaskakującego bogactwa asortymentu. Jak zwykle, szczególną uwagę przykuwały nowości, przede wszystkim te eksponowane w dziale „Konkurs Roślin”, a zwłaszcza nagrodzone i wyróżnione (w relacjach sporo miejsca poświęcane jest zwyczajowo odmianom - medalistkom). Z reguły wrażenie robił też fakt, że „Zieleń to Życie” „obchodziła” już 20. urodziny, który eksponowano potem w artykułach jako „wartość dodaną” imprezy.

W gospodarstwach interesowały dziennikarzy rodzime odmiany (jak Berberis thunbergii ‘Maria’ i kolejne nowości tego gatunku wyselekcjonowane w szkółce Kurowscy, np. ‘Sunny’), aspekty techniczne i technologiczne (np. „Czy woda/pożywka krąży w obiegu zamkniętym?), fitosanitarne (np. fytoftorozy czy regulacje dotyczące eksportu do Rosji), organizacyjne (m.in. „Skąd pochodzi siła robocza?”), „gospodarcze” (możliwości zakupu ziemi i jej ceny, kierunki eksportu produktów). Duże wrażenie robiły też ogrody-kolekcje przy szkółkach (w Końskowoli czy Witowicach), na których zwiedzanie nie było, niestety, za wiele czasu. Ciekawe dla zagranicznych gości okazały się również punkty sprzedaży prowadzone we wszystkich 3 gospodarstwach, dające przegląd rozmaitości asortymentowej materiału.   

W zwiedzanych szkółkach dziennikarze zostali przyjęci bardzo gościnnie, a zarazem otrzymali wiele konkretnych informacji. Właściciele stanęli na wysokości zadania! Andrzej Dębski, wbrew swoim pierwotnym planom, otworzył nawet podwoje jeszcze niewykończonej hali – budynku logistycznego (z chłodniami), który, jak powiedział: „Ma być z prawdziwego zdarzenia obiektem XXI wieku”.

 

Moje koleżanki i koledzy dziennikarze podkreślali profesjonalną organizację ich pobytu, którą zajmowała się Agencja Promocji Zielni, świetną atmosferę, jaka mu towarzyszyła (także niezapomniany, taneczny Wieczór Wystawców!). Chwalili konstruktywny charakter wizyty, która dostarczyła im materiałów na niejeden artykuł. „Przekazane  informacje były interesujące, wizyty i cała wycieczka – inspirujące. Wystawa – mogę ją polecać wszystkim” – to jedna z wielu opinii, jaką otrzymałam na podsumowanie tegorocznego pobytu dziennikarzy w Polsce. W innej korespondencji znalazły się między innymi słowa: „Mam mnóstwo pozytywnych odczuć dotyczących polskiego biznesu szkółkarskiego i ludzi z nim związanych, a także Polski. Z pewnością zdobyte informacje, które wykorzystam w publikacjach, wywołają zainteresowanie polskim materiałem szkółkarskim ze strony klientów z naszego kraju.”

    

Z mocną stroną informacyjną pobytu szła w parze sprawna logistyka (transport i jego obsługa) oraz - dodatkowo budująca dobry wizerunek naszego kraju - sfera kulinarna, czyli celnie dobrane przez APZ menu (w efekcie padały opinie, że w Polsce kuchnia jest lepsza niż... we Włoszech). 

Podczas spotkania z dziennikarzami 23 sierpnia prezes ZSzP Szczepan Marczyński zapowiedział zamiar zapraszania ich przez związek na następne edycje wystawy „Zieleń to Życie”, co będzie zarazem okazją do pokazania kolejnych regionów produkcji szkółkarskiej – wielkopolskiego i południowego.