Szukasz:




x
Login:

Hasło:

x

Świerk kłujący ‘Brynek’

Picea pungens ‘Brynek’
Świerk kłujący ‘Brynek’

Wolno rosnąca, kulista odmiana świerka kłującego ‘Brynek’ to jedna z najbardziej eleganckich karłowych roślin iglastych, mało wymagająca i łatwa w uprawie. Najczęściej oferowana w atrakcyjnej formie miniaturowego drzewka. Najlepiej prezentuje się sadzona w miejscach eksponowanych - na wrzosowiskach, w ogrodach skalnych lub uprawiana w dużych pojemnikach, ustawianych na balkonach czy tarasach. Rośliny w pojemnikach mogą w okresie Świąt Bożego Narodzenia pełnić rolę oryginalnej choinki. 

Świerk kłujący ‘Brynek’ to polska odmiana, uzyskana przez Sławomira Skórę na początku lat 80 XX wieku. Jej krótkie i sztywne pędy są gęsto ułożone obok siebie, tworzą kulę o regularnej, dosyć równej powierzchni. W starszym wieku krzew może się wypiętrzać, przyjmując kształt szerokiego stożka. Świerku kłujący ‘Brynek’ rośnie powoli, rocznie przyrasta zaledwie od 2 do 5 cm. Dwudziestoletnie okazy osiągają około 80 cm średnicy. Krótkie igły mają od 1 do niespełna 2 cm długości, są zaostrzone, w dotyku kłujące, ułożone promieniście wokół gałązek. Dzięki warstwie woskowego nalotu pokrywającego igły ich barwa jest stalowoniebieska, wyrazista, także w okresie zimy. Na szczytach gałązek znajdują się duże, jasne pąki wegetatywne. Dotychczas na roślinach nie zaobserwowano tworzenia się szyszek.

Świerk kłujący wykazuje wysoką odporność na niedobór wody w podłożu i niską wilgotność powietrza. Także jego odmiany karłowe nie są kłopotliwe w uprawie, dobrze rosną sadzone na przeciętnych glebach ogrodowych. Ważne jest, aby podłoże było przepuszczalne, a stanowisko słoneczne. Świerki kłujące są w pełni odporne na mróz, sadzone w ogrodzie doskonale zimują w naszych warunkach klimatycznych. Niemniej egzemplarze uprawiane w donicach, pozostawianych na zimę na balkonach i tarasach, wymagają zabezpieczenia sytemu korzeniowego przed mrozem. Donice najłatwiej zabezpieczyć okładające je styropianem bądź innym materiałem izolującym od mrozu.

Świerk kłujący ‘Brynek’ zdobi ogród przez cały rok. Wiosną przykuwa uwagę intensywnie niebieskimi, młodymi przyrostami. Latem jego igły przybierają chłodny, stalowy odcień. Kulisty pokrój rośliny jest trwały,  gałązki nie ulegają zniekształceniu przysypane nawet grubą warstwą śniegu. Odmiana może być doskonałym prezentem okolicznościowym nie tylko dla szczęśliwych posiadaczy ogrodów, ale też właścicieli słonecznych balkonów lub tarasów.

Zielony ShowRoom '21

Zielony ShowRoom już 15-17 listopada. To VII edycja ogólnopolskiej, przedsezonowej wystawy o charakterze B2B. Formuła na stałe wpisała się w branżowy kalendarz.
Myśl przewodnią w pełni oddaje hasło - Zobacz i zamów!

Zielony ShowRoom jest nie tylko świetną okazją do nawiązania kontaktów biznesowych. Klienci mają przede wszystkim możliwość obejrzenia materiału szkółkarskiego oraz złożenia zamówienia na zbliżający się sezon. Ekspozycja roślin zlokalizowana jest w blokach tunelowych Gospodarstwa Szkółkarskiego CIEPŁUCHA, w Konstantynowie Łódzkim. Na tak dużym terenie asortyment z najnowszych ofert prezentują zrzeszone w ZSzP, renomowane polskie szkółki:

Nieprzypadkowy dobór szkółek umożliwia komplementarne zatowarowanie. Wśród prezentowanych roślin znajdują się wszystkie grupy towarowe: drzewa i krzewy iglaste, liściaste i owocowe, byliny, a także pnącza. Mało tego, podczas wydarzenia obowiązuje dodatkowy rabat.

Kontakt:

Gospodarstwo Szkółkarskie Ciepłucha
tel: +48 (42) 211 18 00
p.lipski@cieplucha.com.pl

www.zielonyshowroom.pl

Zielony ShowRoom jest wydarzeniem dedykowanym krajowym oraz zagranicznym hurtowym odbiorcom materiału szkółkarskiego. W celu odwiedzenia wystawy wystarczy uzupełnić formularz na stronie WWW lub skontaktować się (mailowo/telefonicznie) do 01.11.2021.

Dąb ‘Monument’

Quercus ‘Monument’
Dąb ‘Monument’

To jedna z cenniejszych polskich odmiana dębu o kolumnowym pokroju, uzyskana w 1984 roku w Ogrodzie Botanicznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, z nasion dębu kaukaskiego (Q. macranthera), zapylonego najprawdopodobniej pyłkiem kolumnowej odmiany dębu szypułkowego (Q. robur ‘Fastigiata’). Odmiana odznacza się wysoką zdrowotnością liści. W 2009 roku otrzymała najwyższe wyróżnienie - złoty medal w konkursie roślin nowości międzynarodowej wystawy „Zieleń to życie” w 2009 roku.

Dąb ‘Monument’ rośnie szybko, tworząc zwartą, szerokokolumnową koronę. Obecnie najstarsze egzemplarze mają około 10 m wysokości. Wyrastające od samej nasady pnia konary są wzniesione, masywne i grube, ułożone równolegle wobec siebie. Elementem ozdobnym drzewa są duże, skórzaste liście dorastające do 18 cm długości. Z wierzchu liście są ciemnozielone i błyszczące, od spodu owłosione, jasnoszare, matowe, z zaokrąglonymi klapami na brzegach. Blaszki liściowe są osadzone na krótkich ogonkach liściowych, u ich nasady widać wyraźne uszka. Nerwy boczne dochodzą do końców klap. Liście rozwijają się późną wiosną, są uniesione do góry, dzięki czemu część z nich ukazuje jaśniejszą, spodnią stronę.

Dąb ‘Monument’, podobnie jak inne gatunki i odmiany dębów, najlepiej rośnie na glebach świeżych, żyznych, głęboko uprawionych, o odczynie lekko kwaśnym po obojętny. Odmiana jest w pełni mrozoodporna. Wymaga stanowisk słonecznych, ale w młodości toleruje niewielkie ocienienie. Odmiana ‘Monument’ wykazują wysoką odporność na porażenie przez choroby grzybowe, zwłaszcza mączniaka prawdziwego dębu. Gdy na początku lata liście rodzimych gatunków dębów pokrywa szary nalot, ulistnienie odmiany ‘Monument’ nadal pozostaje zdrowe.

Odmiana ‘Monument’ nadaje się do sadzenia zarówno w niewielkich ogrodach przydomowych, jak i na terenach zieleni miejskiej, osiedlowej, a także jako drzewo przyuliczne. Ze względu na trwałość i długowieczność jest doskonałym drzewem pamiątkowych. Efektownie prezentuje się sadzony pojedynczo, jako soliter, oraz jako drzewo alejowe. Gęsta korona stwarza dogodne warunki gniazdowania licznych gatunków ptaków.

Żywotnik zachodni ‘Jantar’

Thuja occidentalis ‘Jantar’
Żywotnik zachodni
‘Jantar’

Żywotnik zachodni jest chyba nadal najpopularniejszym krzewem iglastym uprawianym w przydomowych ogrodach. Doskonale nadaje się do tworzenia zielonych ogrodzeń – swobodnych lub formowanych żywopłotów. Wśród setek odmian ozdobnych żywotnika zachodniego warto zwrócić uwagę na polską odmianę ‘Jantar’ o żółtej barwie gałązek. Roślina ta została wyselekcjonowana na początku XXI wieku przez Jakuba Jabłońskiego, w szkółce Green Market. Na rynku zadebiutowała w 2010 roku, a rok później została zgłoszona do Konkursu Roślin Nowości międzynarodowej wystawy „Zieleń to Życie”, zainteresowując jurorów i publiczności swoją kolorystyką.

Odmiana charakteryzuje się ładnym, zwartym pokrojem oraz jasną, żółtą barwą gałązek utrzymującą się przez cały okres wegetacji. Rośnie szybko, po 10 latach uprawy osiąga około 1,5-2 m wysokości. Roślina tworzy stożkowatą koronę, gałązki ma silnie spłaszczone, pokryte złocistymi łuskami. Gałązki położone w głębi krzewów są jaśniejsze, cytrynowożółte lub bladozielone. Zimą rośliny przybierają bursztynową barwę.

Żywotnik zachodni ‘Jantar’ jest dobrze przystosowany do uprawy w Polsce, w pełni odporny na mróz, ma niewielkie wymagania w stosunku do gleby. Roślina tworzy dosyć płytki system korzeniowy, dlatego sadzona na glebach lekkich, łatwo i szybko wysychających, wymaga podlewania. W przeciwnym razie przyrasta powoli i wcześnie zaczyna tworzyć szyszki. Rośliny należy sadzić na stanowiskach nasłonecznionych, wówczas barwa młodych przyrostów jest intensywnie żółta. Krzewy szybko regenerują się po przycięciu, w ich gęstych koronach chętnie gniazdują ptaki.

Odmiana ’Jantar’ jest zdrowa, wolna od szkodników i chorób. Nadaje się do sadzenia pojedynczo, w grupach, w formie żywopłotów lub szpalerów. Efektownie prezentują się egzemplarze sadzone w luźnych grupach, po 3-5 sztuk, na tle trawnika lub innych drzew czy krzewów o ciemnym, zielonym ulistnieniu. Krzew nadaje się do aranżowania niewysokich osłon wiatrowych, a także do ukrywania lub zasłaniania mało estetycznych ścian budynków, śmietników czy ogrodzeń. Sprawdza się nie tylko w ogrodach prywatnych, ale też w zieleni osiedlowej i parkowej.

Cis pośredni ‘Krzysztof’

Taxus ×media ‘Krzysztof’
Cis pośredni ‘Krzysztof’

Cis pośredni to popularny krzew iglasty, oferowany w licznych odmianach przez niemal wszystkie krajowe szkółki i centra ogrodnicze. Gatunek ten jest mieszańcem cisa pospolitego (T. baccata) i cisa japońskiego (T. cuspidata), został wyhodowany około 1900 roku w USA. Najważniejszą cechą użytkową cisa pośredniego, odziedziczoną po japońskim rodzicu, jest jego wysoka odporność na mróz, przewyższająca mrozoodporność rodzimego gatunku – cisa pospolitego. Ciś pośredni znosi spadki temperatury do -30 st. C. 

W wyniku prowadzonej selekcji uzyskano szereg cennych odmian ogrodowych cisa pośredniego, w tym liczne formy żywopłotowe i soliterowe, o zwartym i wzniesionym pokroju. Jedną z nich jest polska odmiana ‘Krzysztof’, wyhodowana w połowie XX przez Bolesława Wituszyńskiego.

Jest to wyjątkowo ładny, choć aktualnie zapomniany i mocno niedoceniany, krzew o kolumnowym pokroju, żółto-zielonych igłach i powolnym tempie wzrostu.  Po 10 latach uprawy dorasta do 1-1,2 m wysokości. Krzew u dołu jest węższy, rozszerza się ku górze. Liczne pędy są proste i sztywne. Liście są dosyć duże, wąskie, ułożone promieniście wokół pędów i gałązek. Cechą charakterystyczną odmiany są złociste obwódki okalające brzegi płaskich zielonych igieł. Cis pośredni ‘Krzysztof’ jest odmianą męską, zatem nie tworzy nasion. W jego gęstej koronie, zwłaszcza w przypadku starszych egzemplarzy, chętnie gniazdują ptaki.

Krzew preferuje gleby żyzne, umiarkowanie wilgotne, przepuszczalne. Dobrze rośnie na glebach wapiennych, o pH obojętnym lub zasadowym. Jako jeden z niewielu gatunków iglastych dobrze rośnie w cieniu, choć uprawiany na stanowiskach słonecznych charakteryzuje się bardziej wyrazistymi obwódkami igieł. Ze względu na zwarty, kolumnowy pokrój nie wymaga przycinania, niemniej, podobnie jak wszystkie cisy, doskonale regeneruje się po cięciu. Jest to odmiana zdrowa, wykazuje pełną mrozoodporność w naszym klimacie.

Cis pośredni ‘Krzysztof’ doskonale sprawdza się w niewielkich ogrodach przydomowych i osiedlowych, gdzie ze względu na brak miejsca nie można zastosować form silnie rosnących. Warto go też sadzić na działkach, cmentarzach i w parkach, w kompozycjach z innymi krzewami iglastymi. Rośliny można sadzić pojedynczo lub w formie szpalerów i żywopłotów – w rozstawie 80-100 cm.