Konkurs ULubiony ogród

Posted on 8 kwietnia 20208 kwietnia 2020 by Weronika Gajkowska

Jako Partner Branżowy zapraszamy do udziału w konkursie.

Ogród w centrum miasta na bazie przygotowanej przez siebie koncepcji? Tak, to możliwe! Weź udział w Konkursie i stwórz przestrzeń przyjazną dla owadów!

Do 10 maja br. czekamy na projekty w ramach Konkursu „ULubiony ogród”, którego tematem jest ogród przyjazny dla owadów. Organizatorem Konkursu jest czasopismo „Zieleń Miejska” wydawane przez firmę Abrys wraz z Urzędem Miasta Poznania oraz Zarządem Zieleni Miejskiej w Poznaniu.

Przestrzeń przyjazna dla owadów

– Na całym świecie można zaobserwować wymieranie pszczół. W naszej strefie klimatycznej blisko 90% roślin zapylanych jest przez owady. Zapylają one kwiaty ozdobne oraz wiele roślin uprawnych. Rola pszczół w ogrodzie jest nieoceniona, dlatego właśnie zdecydowaliśmy się na zaaranżowanie przestrzeni, która będzie przyjazna dla owadów – powiedziała Natalia Ziółkowska z Zarządu Zieleni Miejskiej w Poznaniu. Zadaniem konkursowym jest opracowanie projektu koncepcyjnego zagospodarowania terenu Skweru Franciszka Rataja. Jest on położony przy ulicy Księcia Józefa w Poznaniu, w sąsiedztwie Pomnika Armii Poznań oraz Cmentarza Zasłużonych Wielkopolan i zajmuje powierzchnię 1029 m2. Organizatorzy mają także pewne wymagania dotyczące funkcjonalności oraz koncepcji terenu – Zaproponowana roślinność powinna być przyjazna dla owadów pożytecznych, a także tworzyć atrakcyjną kompozycję zieleni niskiej i/lub wysokiej. Dobór gatunków powinien charakteryzować się różnorodnością uwzględniając rośliny nektarowe, pachnące i kwitnące z wachlarzem barw od jasnych do intensywnych kolorów. Ponadto w projekcie należy uwzględnić stworzenie miejsca „dzikiego/naturalistycznego” do rozwoju wszystkich stadiów owada (jaja, gąsienice, larwy) – dodaje Natalia Ziółkowska. Ogród w sposób harmonijny ma wpisywać się w charakter przestrzeni oraz korespondować z istniejącym otoczeniem. Powinien on też pełnić swoją funkcję przez cały rok, zarówno w okresie zimowym, jak i wczesnowiosennym. Projekt powinien wyróżniać się też atrakcyjnością, funkcjonalnością, bezpieczeństwem i ciekawymi rozwiązaniami dla użytkowników, należących do każdej grupy społecznej, w tym mieszkańców i turystów - Przy przygotowaniu projektu zaleca się korzystanie ze Standardów Dostępności dla Miasta Poznania, a przy doborze elementów małej architektury należy inspirować się lub korzystać z Katalogu Mebli Miejskich dla Miasta Poznania – podkreśla Natalia Ziółkowska

(Nie) tylko satysfakcja

Konkurs ma charakter ogólnopolski i skierowany jest do projektantów i architektów krajobrazu, którzy w ciągu trzech lat poprzedzających edycję konkursu, zrealizowali przynajmniej dwa projekty zagospodarowania zieleni miejskiej – Konkurs to niezwykle ciekawe przedsięwzięcie, ponieważ realizowany jest w trybie „zaprojektuj i wybuduj”. Laureat Konkursu, oprócz przygotowania projektu koncepcyjnego, opracuje również projekt techniczny ogrodu oraz wykona ogród przyjazny owadom. Przeprowadzenie Konkursu w takiej formule jest możliwe dzięki współpracy z Urzędem Miasta Poznania oraz z Zarządem Zieleni Miejskiej – zaznacza Małgorzata Masłowska-Bandosz, dyrektor ds. edukacji ekologicznej firmy Abrys, organizatora Konkursu. Dla laureatów Konkursu przewidziane są także atrakcyjne nagrody, których fundatorem jest Fundacja Santander, partner Konkursu. – Zdobywca I miejsca otrzyma zlecenie w formule „zaprojektuj i wybuduj” na realizację ogrodu, na bazie przygotowanej przez siebie koncepcji. Pozostali laureaci otrzymają nagrody finansowe w wysokości 5 tys. zł i 2 tys. zł – dodaje Małgorzata Masłowska-Bandosz.

Zapraszamy do udziału!

KONTAKT:

w kwestiach formalnych: Marta Siatka, tel. 660-762-427,
e-mail: m.siatka@abrys.pl,

w kwestiach merytorycznych: Natalia Ziółkowska, tel. 61-860-85-27, e-mail: natalia.ziolkowska@zzmpoznan.pl

Świerk pospolity 'Cupressina'

Posted on 8 kwietnia 202015 kwietnia 2020 by Weronika Gajkowska

Picea abies 'Cupressina'
Świerk pospolity 'Cupressina'

Świerk pospolity jest gatunkiem naturalnie występującym w Polsce, w północno-wschodniej części kraju oraz na terenach górskich. Drzewo tworzy strzelisty, prosty pień z regularnie odchodzącymi od niego gałęziami bocznymi, osiągając w naturze nawet 40-50 m wysokości. Tak duże drzewa nie są chętnie sadzone w ogrodach, dlatego szkółkarze wyhodowali liczne odmiany o ograniczonym wzroście, nadające się do uprawy w ogrodach przydomowych, na działkach, cmentarzach oraz w zieleni osiedlowej. Jedną z ciekawszych, wartych polecenia, jest odmiana ‘Cupressina’, pokrojem przypominająca spotykane na południu Europy cyprysy.

Picea abies ‘Cupessina’ to dostępna w handlu od ponad stu lat odmiana odkryta w Niemczech na początku XX wieku przez dr Thomasa Fambaha. Drzewo przyjmuje formę wysokiego, wąskiego stożka. Rośnie dosyć szybko, po 10 latach osiąga około 3 m wysokości. Wszystkie pędy są sztywne, kierowane pionowo do góry, gęsto ułożone. Igły są zielone, krótkie, mają od kilku do 10-14 mm długości, są kłujące, jesienią przyjmują odcień szarozielony. Odmiana nie zawiązuje szyszek. W gęstwinie pędów chętnie zakładają gniazda liczne gatunki ptaków.

Świerk pospolity, pomimo że jest gatunkiem krajowym, ma nieco wyższe wymagania uprawowe, niż inne uprawiane w kraju rośliny iglaste – przede wszystkim pod względem wilgotności powietrza. Dobrze rośnie na glebach świeżych, gliniasto-piaszczystych, stale umiarkowanie wilgotnych ale nie podmokłych. Tereny niewskazane pod uprawę świerka pospolitego to przede wszystkim miejsca o ubogich, piaszczystych glebach, narażone na szybkie wysychanie, emisję zanieczyszczeń oraz zasolenie. Ze względu na wrażliwość igieł świerka pospolitego na aerozol solny drzew nie należy sadzić przy ruchliwych drogach i ulicach. Zarówno gatunek, jak i jego odmiany są całkowicie odporne na mróz, rzadko chorują. Wśród szkodników mogących niekiedy atakować rośliny, najczęściej spotyka się przędziorki, powodujące żółknięcie i opadanie igieł, oraz ochojnika zielonego, odpowiedzialnego za powstawanie ananasowatych, kolczastych galasów u nasady pędów.

Odmiana ‘Cupressina’ to oryginalna i przyciągająca uwagę forma świerka polecana do sadzenia w niedużych ogrodach przydomowych, gdzie ze względu na ograniczoną przestrzeń zastosowanie gatunków silniej rosnących jest niemożliwe. Roślina najefektowniej prezentuje się sadzona w miejscach eksponowanych oraz na rabatach z roślinami iglastymi. Naturalnie komponuje się z krzewami i krzewinkami porastającymi wrzosowiska. W okresie Bożego Narodzenia odmiana ‘Cupressina’ bywa oferowany w pojemnikach jako nietypowa, wąska choinka, którą po świętach można posadzić do ogrodu.

Ozdobne wiśnie i śliwy

Posted on 7 kwietnia 202012 marca 2024 by Weronika Gajkowska

Rodzaj Prunus kojarzy są głównie z roślinami użytkowymi dostarczającymi smacznych owoców – wiśni i śliwek. Oferta szkółkarska prezentuje jednak bogatą gamę ozdobnych drzew, które świetnie sprawdzają się w realiach miejskich.

W Japonii ozdobne wiśnie stały się symbolem i dobrem narodowym, o czym świadczy niezwykła popularność święta Hanami. Czas kwitnienia wiśni jest okazją do spotkań w gronie rodziny i znajomych, celebracji piękna natury oraz udziału w licznych imprezach kulturalnych organizowanych na świeżym powietrzu. Wiśnie to z natury drzewa mało wymagające, raczej ciepłolubne, dobrze znoszące wysokie temperatury, co predysponuje je do zazieleniania miejskich przestrzeni. Z reguły wiśnie są niedużymi drzewami o kopulastej, zaokrąglonej lub stożkowatej koronie. Idealnie nadają się do obsadzania dużych skwerów, zieleńców i terenów parkowych. Raczej nie tworzą rozłożystych koron, więc będą dobrym wyborem przy tworzeniu nasadzeń w wąskich uliczkach i alejkach. Odmiany kompaktowe, o pokroju kolumny lub odwróconego stożka, nadadzą bardziej formalny i elegancki charakter kompozycjom zieleni przed budynkami użyteczności publicznej. Jednym z kilku argumentów przemawiającym na rzecz wykorzystywania ozdobnych wiśni czy śliw w przestrzeni miejskiej jest fakt, iż większość odmian nie tworzy owoców. Dzięki temu nie pojawia się problem spadających na chodnik, plamiących owoców.

Spektakularne odmiany wiśni

Najbardziej rozpoznawalne i widowiskowe w okresie kwitnienia są odmiany pochodzące od wiśni piłkowanej (Prunus serrulata). Najwięcej z nich uprawia się w Japonii, Korei czy Chinach, sporo jest też dostępnych w Europie, także w Polsce. Pamiętać jednak należy, że o ile są one dosyć odporne na niskie temperatury zimą, młode przyrosty wiśni piłkowanej, w tym pąki kwiatowe i kwiaty, mogą być uszkadzane przez wiosenne przymrozki, podobnie zresztą jak kwiaty innych gatunków kwitnących wiosną, np. magnolii.

‘Kanzan’ to jedna z najpopularniejszych odmian. Widowiskowa ze względu na bardzo regularny kształt odwróconego stożka, najczęściej oferowana w formie piennej. Drzewo dorasta u nas do 5-6 m wysokości i podobne średnicy korony. Liście są ciemnozielone, gładkie, błyszczące, jesienią nabierają złoto-pomarańczowej barwy. Roślina zakwita w maju. Kwiaty są różowe, pełne, zebrane po kilka w pęczki na długich szypułkach, pachnące. Ze względu na piękny kształt korony oraz dobrą odporność na mróz jest to cenna odmiana do sadzenia w ogrodach, parkach i alejach.

‘Amanogawa’ to odmiana o najbardziej harmonijnym wzroście. W języku japońskim słowo amanogawa oznacza mleczną drogę. Roślina przybiera formę kolumnową o wysokości dochodzącej do 6-7 m oraz szerokości zaledwie 1–2 m. Absolutnie nie wymaga cięcia korekcyjnego. Liście są eliptyczne, intensywnie zielone, piłkowane, błyszczące. Jesienią przebarwiają się na żółto i pomarańczowo. Kwiaty duże, do 4 cm średnicy, jasnoróżowe, lekko pachną. Pojawiają się w maju zebrane w pęczki w dużej ilości. Lubi gleby żyzne, lekko wilgotne, miejsca słoneczne. Młode egzemplarze w chłodniejszych rejonach kraju warto osłonić na zimę, starsze zyskują pełną mrozoodporność. Z powodu regularnej, reprezentacyjnej sylwetki idealnie nadaje się do tworzenia alei, sadzenia wzdłuż deptaków, przy parkingach oraz przed budynkami.

‘Royal Burgundy’ to odmiana amerykańska wprowadzona na rynek w latach 90. XX w. Najczęściej spotkać można formę szczepioną, gdzie korona również przybiera formę odwróconego stożka. Drzewo osiąga do 10 m wysokości i ok. 5–8 m szerokości. Kwitnie obficie w maju. Kwiaty ma pełne, ciemnoróżowe, pachnące, zebrane w pęczki. Nie tworzy owoców. Ogromnym atutem tej odmiany są purpurowe liście, które zachowują barwę przez cały sezon wegetacyjny. Jak każda wiśnia piłkowana, preferuje miejsca osłonięte, jednak cechuje się większą mrozoodpornością niż np. ‘Kanzan’. Lubi gleby umiarkowanie wilgotne i stosunkowo żyzne, jest jednak tolerancyjna w stosunku do podłoża. Nadaje się do obsadzania ulic oraz parków.

‘Ukon’ to stara, japońska odmiana z XVIII w. o kremowych, półpełnych kwiatach. Jest drzewem do 10 m wysokości o luźnej, swobodnej koronie. Często dostępna jest forma pienna. Z czasem dolne konary obwisają i korona poszerza się do 15 m średnicy. Zakwita w maju, w momencie rozwijania liści. Kwitnie bardzo obficie, kwiaty początkowo są zielonkawe, potem bardziej kremowe; zebrane po kilka w pęczki. Lubi stanowiska słoneczne, raczej wilgotne, dobrze znosi chłód. Polecana jako drzewo przyuliczne oraz parkowe.

Zwięzłe w formie

W miejsca o bardzo ograniczonej, wąskiej przestrzeni, przed obiektami historycznymi lub urzędami, w założeniach geometrycznych lub szczególnie dystyngowanych o charakterze formalnym świetnym rozwiązaniem są odmiany kuliste pochodzące od innych gatunków wiśni.

Wiśnia osobliwa (Prunus ×eminens) ‘Umbraculifera’ to odmiana o bardzo powolnym wzroście, najczęściej oferowana w postaci drzewa szczepionego na czereśni ptasiej na wysokości 2–3 m. Jest niezwykle cenna z racji powolnego, bujnego wzrostu i braku konieczności formowania. Kopulasta, kulista korona utrzymuje swoją formę, docelowo osiągając nawet do 5 m średnicy. Ta cecha czyni roślinę niezwykle elegancką. Liście ma drobne, błyszczące, w odcieniu świeżej zieleni. Zakwita mnóstwem drobnych, białych kwiatów w maju, nie tworzy wielu owoców. Świetnie znosi warunki miejskie. Lubi miejsca słoneczne, lekko wilgotną, próchniczną, wapienną glebę. Można nią obsadzać parkingi, wąskie pasy zieleni, obszary przy ogrodzeniach i płotach oraz w dużych donicach.

Wiśnia wczesna (Prunus incisa) ‘Kojou-no-mai’ może być przydatna przy planowaniu obsadzeń niewielkich skwerów, rabat wzdłuż deptaków oraz dużych pojemników (donic) w przestrzeni publicznej. Najczęściej produkowana jako małe drzewko w formie piennej z regularną, okrągłą lub jajowatą koroną. Nie potrzebuje cięcia formującego, naturalnie się zagęszczając. Charakterystyczne są zygzakowato powyginane pędy, atrakcyjne również zimą. Kwitnie obficie w kwietniu i maju niedużymi, białymi, pachnącymi kwiatami. Liście są drobne, jasnozielone; jesienią pięknie przebarwiają się na czerwono. Jest bardzo odporna i niewymagająca. Lubi miejsca słoneczne, glebę żyzną.

Wiśnia różowa (Prunus ×subhirtella) ‘Autumnalis Rosea’ to japońska odmiana otrzymana na początku XX w. Zazwyczaj osiągalna jako forma szczepiona, pienna, dorastająca do 4–5 m wysokości. Tworzy bardzo efektowną koronę. Dolne gałęzie przewieszają się, natomiast młode pędy egzotycznie się wyginają, co nadaje jej malowniczą sylwetkę. Liście ma ciemnozielone, piłkowane, jesienią przebarwiają się na purpurowoczerwono. Młode liście wiosną oraz kora na młodych przyrostach są brązowawe. Roślina zakwita wcześnie, na przełomie kwietnia i maja, czasem nawet wcześniej przy cieplejszej wiośnie. Kwitnie bardzo obficie. Kwiaty są półpełne, ciemnoróżowe, mają 2–2,5 cm średnicy, są zebrane po kilka sztuk. Osobliwą cechą tej odmiany jest powtarzanie kwitnienia jesienią, często już po opadnięciu liści, zależnie od przebiegu pogody. Jesienne kwitnienie jest mniej obfite, zdarza się nawet w listopadzie i grudniu. Lubi stanowiska słoneczne, ma niewielkie potrzeby w stosunku do gleby, jest odporna na mróz. Odmiana polecana do miast do sadzenia przy ruchliwych ulicach oraz jako drzewo parkowe.

Śliwa poleca się do miasta

Botanicznie do rodzaju Prunus należą gatunki, które w języku polskim określa się jako śliwy. Podobnie jak w przypadku wiśni, w tej grupie dostępnych jest wiele odmian, które warto wprowadzać i stosować w zieleni miejskiej.

Śliwa wiśniowa (Prunus cerasifera) ‘Hessei’ wywodzi się z początku XX w. Jest krzewem lub niedużym drzewem dorastającym maksymalnie do 5 m wysokości i 2 m szerokości. Tworzy dość nieregularną, zaokrągloną koronę. Liście jajowate do eliptycznych, lekko postrzępione, o zmiennej barwie i kształcie, od rdzawoczerwonych do czerwonych z kremowożółtym, nieregularnym obrzeżeniem, nieregularnie nacięte i częściowo zdeformowane. Białe, pojedyncze kwiaty rozwijają się w maju przed rozwojem liści. Drzewo lubi słońce, jednak dobrze toleruje także zacienione miejsca. Dobrze znosi upał i suche powietrze w mieście. Preferuje gleby o odczynie zasadowym. Nadaje się do sadzenia pojedynczo oraz w grupach, w formie szpalerów oraz strzyżonych żywopłotów. Nie przyrasta szybko i nie jest ekspansywna.

Śliwa wiśniowa (Prunus cerasifera) ‘Pissardii’ wywodzi się jeszcze z końca XIX w. z okolic Teheranu. Dorasta do 5 m wysokości i 3 m szerokości. Korona jest zaokrąglona, regularna. Cechą charakterystyczną są jajowate, błyszczące liście, które swą ciemnopurpurową barwę zachowują przez cały sezon wegetacyjny. Zakwita obficie białymi lub różowymi kwiatami w kwietniu, przed rozwojem liści. Jest odmianą bardzo mało wymagającą o wysokiej tolerancji na warunki miejskie i suszę. Nie wymarza. Może rosnąć w słońcu i półcieniu. Poradzi sobie na każdej przeciętnej glebie. Ze względu na piękną barwę liści i regularny pokrój ma szerokie zastosowanie jako drzewo parkowe, sadzone pojedynczo lub w grupach. Sprawdza się też jako atrakcyjny materiał na formowane żywopłoty, szpalery i osłony przeciwwiatrowe.

Śliwa wiśniowa (Prunus cerasifera) ‘Nigra’ została wprowadzona do handlu w Wielkiej Brytanii na początku XX w. Jest łudząco podobna do ‘Pissardii’. Osiąga do 10 m wysokości, koronę ma dość rozłożystą, lecz w miarę regularną. Ciemnowiśniowe liście pozostają takie aż do jesieni. Czerwone, okrągłe owoce są jadalne. Jest bardzo dobrym drzewem do warunków miejskich o wysokiej odporności na suszę i mróz. Można ją sadzić pojedynczo jako soliter oraz w grupach, tworząc malownicze szpalery. Dobrze znosi cięcie.

Śliwa dziecięca (Prunus ×cistena) może być wykorzystywana do wypełnienia niewielkich przestrzeni pomiędzy większymi drzewami lub do sadzenia w miejscach o bardzo ograniczonej powierzchni. Rośnie w formie krzewu, osiąga do 2 m wysokości. Jest atrakcyjna z powodu swych purpurowo-wiśniowych, błyszczących liści, ozdobnych przez cały sezon. Kwitnie w maju na białoróżowo, niezwykle obficie. Warta uwagi ze względu na wyrazistą kolorystykę liści i niewielkie wymagania uprawowe.

Krzysztof Mielicki

Związek Szkółkarzy Polskich

Ogrodnictwo - remedium w czasach pandemii

Posted on 6 kwietnia 20206 kwietnia 2020 by Weronika Gajkowska

Pod koniec marca Międzynarodowe Stowarzyszenie Producentów Ogrodniczych (International Association of Horticultural Producers – AIPH) opublikowało interesujące materiały na temat pozytywnego wpływu roślin na nasze zdrowie i życie. Informacje te warto wykorzystać właśnie teraz, w czasie pandemii, gdy jesteśmy poddani licznym ograniczeniom. Praca z roślinami, czy to w ogrodzie, na tarasie, balkonie, a nawet na okiennym parapecie, przynosi ulgę i poprawia nasz nastrój!

Utrzymywanie aktywności fizycznej jest ważne, zwłaszcza w czasie, gdy jedna czwarta ludności świata objęta jest ograniczeniem przemieszczania się i musi pozostawać w domach. Praca z roślinami przynosi korzyści dla ciała i ducha – pozwala utrzymać aktywność fizyczną, oderwać myśli od codziennych problemów, zachować optymizm.

Badania naukowe pokazują, że rośliny służą zdrowiu fizycznemu i psychicznemu.

Ogród to miejsce doświadczania natury – elementu, którego organicznie potrzebujemy by być szczęśliwi, odczuwać radość z życia.
Prace w ogrodzie łagodzą stany depresyjne i niepokoje, pozwalają skuteczniej walczyć z nadwagą i otyłością, zapobiegają chorobom serca.
Przebywanie w ogrodzie, a nawet samo obserwowanie roślin zza okna, obniża ciśnienie krwi, redukuje napięcie mięśni, redukuje stres, pozwala chorym szybciej wrócić do zdrowia.
Udział w grupach i forach ogrodniczych, śledzenie stron i fanpejdży poświęconych ogrodnictwu pozwala nawiązać kontakty z interesującymi ludźmi a przez to budować relacje społeczne, dzięki którym łatwiej przetrwać izolację i kryzys związany z pandemią.

Dlatego jeśli do tej pory nie mieliśmy czasu na zadbanie o ogród, balkon czy taras – zróbmy to teraz! Dla dobra nas samych i naszych bliskich. W wielu krajach centra ogrodnicze i szkółki zostały zamknięte, w Polsce są jeszcze otwarte. Wybierając się na zakupy pamiętajmy jednak o zachowaniu niezbędnych środków ostrożności – 2 m dystansu od innych, używaniu rękawiczek jednorazowych, maseczek. Nie narażajmy osób starszych, zaoferujmy im zrobienie roślinnych zakupów lub zróbmy niespodziankę – kupmy im rośliny w pojemnikach, które ozdobią mieszkanie, balkon, taras czy ogród!

W załącznikach poniżej udostępniamy materiały źródłowe AIPH o korzyściach, jakie daje uprawienie ogrodnictwa w czasach pandemii koronawirusa.

Szukasz:

Miesiąc: kwiecień 2020